Οι έσχατοι έσονται πρώτοι…

Η Ευρώπη αλλάζει. Όπως και ο κόσμος ολόκληρος. Με τρόπο βίαιο, απρόσμενο και με αιτίες οι οποίες ήταν εκτός ραντάρ κρατών και διεθνών οργανισμών. Τουλάχιστον των περισσότερων.

Το πρώτο κύμα αλλαγών που σάρωσε την παγκόσμια κανονικότητα ενέσκηψε λόγω της πανδημίας. Η διατάραξη της εφοδιαστικής αλυσίδας, ο ταυτόχρονος μηδενισμός σχεδόν προσφοράς και ζήτησης και η πρώτη φάση της ενεργειακής κρίσης που ακολούθησε μεταμόρφωσε το διεθνές τοπίο σε κάθε πτυχή λειτουργώντας παράλληλα ως επιταχυντής.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και ο πόλεμος που εξελίχθηκε σε συνολική αντιπαράθεση με τη Δύση εγκαινιάζοντας τον νέο Ψυχρό Πόλεμο, ολοκλήρωσε τη δρομολόγηση αδιανόητων αλλαγών και άνευ μετα-ψυχροπολεμικού προηγουμένου ανατροπών.

Είχε προηγηθεί η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ ως προμήνυμα παγκόσμιας καταιγίδας την ένταση της οποίας όμως λίγοι υποψιάζονταν αν και ήταν σαφές ότι η Γηραιά Αλβιών έπαιρνε θέση εν όψει γεωπολιτικών τεκτονικών μετατοπίσεων.

Οι συνέπειες είναι ιστορικής εμβέλειας. Δυνάμεις οι οποίες θεωρούνταν και ήταν ισχυρές και ακλόνητες, βρέθηκαν σε κατάσταση την οποία ούτε είχαν διανοηθεί. Η Γερμανία είναι το απόλυτο παράδειγμα.

Έχοντας βασίσει τον ενεργειακό και κατ’ επέκταση τον οικονομικό σχεδιασμό της στην ενεργειακή στρατηγική σχέση με τη Ρωσία και στο φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο μέσω των αγωγών Nord Stream 1 και 2, βρέθηκε ξαφνικά κυριολεκτικά στον αέρα, αναγκαζόμενη να καταφύγει (ακόμα περισσότερο) στον λιγνίτη, επιστρέφοντας στη λειτουργία των πυρηνικών εργοστασίων, αυξάνοντας τις εισαγωγές ακριβού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) το οποίο δεν είναι βιώσιμη λύση για τη βιομηχανία της και γενικά βρέθηκε από τα ψηλά στα χαμηλά σε κάθε επίπεδο.

Μπαίνει μετά από δεκαετίες σε ύφεση και αντιμετωπίζει για πρώτη φορά από 1991 έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο της.

Γερμανικές εταιρείες ενέργειας κινδυνεύουν με χρεοκοπία και προκειμένου να αποφευχθεί το ντόμινο οι Γερμανοί καλούνται να επωμιστούν έκτακτο ενεργειακό τέλος στο ήδη ακριβό φυσικό αέριο που πληρώνουν. Και μόνο η κυβερνητική σκέψη να μαζεύονται οι πολίτες σε στάδια για να ζεσταίνονται ομαδικά δείχνει το μέγεθος του προβλήματος.

Ο υπουργός  Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ ζητά από την Κομισιόν απαλλαγή των κρατών-μελών της ΕΕ από τον ΦΠΑ για το φυσικό αέριο και αν αυτό δεν προχωρήσει αιτείται  μόνο για τη Γερμανία απαλλαγή ΦΠΑ για το νέο έκτακτο τέλος…

Και επειδή ενός κακού μύρια έπονται η στάθμη των υδάτων στον ποταμό Ρήνο έπεσε λόγω ξηρασίας δυσχεραίνοντας ή και καθιστώντας αδύνατο σε κάποιες περιπτώσεις τον ποτάμιο πλου, διαταράσσοντας  περαιτέρω την εφοδιαστική αλυσίδα και εκτοξεύοντας το μεταφορικό κόστος καθώς τα πλοία αναγκάζονται να ταξιδέψουν με το ένα τέταρτο του φορτίου για να μην κολλήσουν στον πυθμένα… Αυτό θα σημάνει (επιπλέον) απώλεια τουλάχιστον μισής μονάδας από το ΑΕΠ.

Αν σκεφθεί κάποιος ότι ο έτερος σημαντικός εμπορικός (και όχι μόνο) εταίρος της Γερμανίας είναι η Κίνα με την οποία οι ΗΠΑ είναι σε τροχιά σύγκρουσης, άρα θα επιβάλλουν περιορισμό στις σινο-ευρωπαϊκές οικονομικές σχέσεις, τα χειρότερα για τη Γερμανία μπορεί να είναι μπροστά.

Προβλήματα με την οικονομία της, ξηρασία σε βαθμό που να διανέμεται το νερό με δελτίο (στερεύει η πηγή του Τάμεση!) , γεωπολιτικές προκλήσεις για τις οποίες φαίνεται ότι έχει μετρήσει λάθος το μπόι της  και εσωτερική πολιτική ρευστότητα στο εσωτερικό, αντιμετωπίζει και μία άλλη πάλαι ποτέ κραταιά δύναμη, η Βρετανία η οποία θα κληθεί σύντομα να διαχειριστεί και νέα απόπειρα απόσχισης των Σκώτων από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Είναι πάρα πολλά αυτά τα οποία μπορούν να παρατεθούν για τα αναδυόμενα προβλήματα στην Ευρώπη τα οποία καθημερινά πολλαπλασιάζονται οδηγώντας σε κλονισμό ή και σε αποσταθεροποίηση μεγάλα και μικρά ευρωπαϊκά κράτη. Ιταλία και Γαλλία μπορούν να προστεθούν στη λίστα.

Από την άλλη, η Ελλάδα η οποία είχε αποτελέσει θύμα και αποδιοπομπαίο τράγο της γερμανικής πολιτικής βρίσκεται – εν μέσω πολλαπλής παγκόσμιας κρίσης – σε τροχιά γεωπολιτικής ανόδου έστω εν μέσω αναταράξεων εξελισσόμενη σε hub ενέργειας, τεχνολογίας και ασφάλειας.

Από τους τερματικούς σταθμούς αποθήκευσης και αεριοποίησης LNG, τα ηλεκτρικά καλώδια διασύνδεσης με Αίγυπτο και Ισραήλ EuroAsia και EuroAfrica Interconnector, τους νυν και σχεδιαζόμενους αγωγούς φυσικού αερίου, την έναρξη (επιτέλους) των διαδικασιών για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου, μέχρι την εγκατάσταση Data Centers από τους αμερικανικούς τεχνολογικούς κολοσσούς, το Data Cable και τις υπόλοιπες συμφωνίες με τα ισχυρά και πλούσια κράτη του Κόλπου, Σ. Αραβία και ΗΑΕ και από  τις Αμυντικές Συμφωνίες με Γαλλία, ΗΠΑ, ΗΑΕ, μέχρι τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς σε ξηρά, θάλασσα και αέρα και  την αυξανόμενη μεταφορά της αμερικανικής παρουσίας από την Τουρκία στην Ελλάδα, η χώρα φαίνεται να ακολουθεί πορεία αντιστρόφως ανάλογη από κράτη που μέχρι πρότινος θεωρούσαν τους συντελεστές ισχύος τους δεδομένους.

Η Ιστορία κρύβει εκπλήξεις. Το βιβλικό «έσονται πρώτοι έσχατοι και έσχατοι πρώτοι» δεν έχει αναφορά μόνο στα πνευματικά θέματα. Η γεωπολιτική είναι κατ’ εξοχήν πεδίο της μαρτυρίας του Ματθαίου…