Τρας: Ανατρέποντας τα προγνωστικά

Φάνταζε απίστευτο μα φαίνεται ολοένα και πιο πιστευτό: Σε έξι εβδομάδες η Λιζ Τράζ θα είναι κατά πάσα πιθανότητα η νέα Πρόεδρος των Βρετανών Συντηρητικών απέναντι στο θσχυρό φαβορί, τον Υπουργό Οικονομικών Ρίσι Σουνάκ. Τα γραφεία πολιτικού στοιχηματισμού, που θησαυρίζουν τούτες τις μέρες στη Μεγάλη Βρετανία, φέρνουν την Υπουργό Εξωτερικών πρώτη με ποσοστά που υπερβαίνουν το 60%, γεννώντας εύλογες απορίες σε ειδικούς των διεθνοπολιτικών εξελίξεων, ακόμη και σε γνώστες της βρετανικής πολιτικής ζωής. Κι όμως, οι ενδείξεις για αυτήν την μεταστροφή είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται εδώ και αρκετό καιρό.

Πριν από όλα, υποτιμάται συχνά το γεγονός ότι η Πέννυ Μόρντον, η οποία, αρχικά, εμφανιζόταν ως φιναλίστ απέναντι στον Σούνακ, ρίχνει διακριτικά το ιδιαίτερο πολιτικό της βάρος υπέρ της υποψηφιότητας Τρας. Η επιμονή της Υπουργού Άμυνας σε ζητήματα εθνικής αναφοράς και σε περαιτέρω φιλελευθεροποίηση της βρετανικής οικονομίας συγκροτεί μία ατζέντα πολιτικών προτεραιοτήτων που γειτνιάζει με αυτήν της Τρας.

Επιπλέον, ο παραιτηθείς Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος ουσιαστικά εξαναγκάσθηκε σε παραίτηση από τα καθήκοντά του, δεν δίστασε να εκφράσει ανοιχτά τη δυσαρέσκειά του σε πιθανή επικράτηση του πάντοτε σικάτου, ινδουστικών θρησκευτικών πεποιθήσεων, Σούνακ.

Σε αυτήν την ευθεία βολή εναντίον της υποψηφιότητάς του, ο Υπουργός Οικονομικών διέπραξε το λάθος να απαντήσει, σηκώνοντας το γάντι της αντιπαράθεσης με τον απερχόμενο Πρόεδρο. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, ήρθε αντιμέτωπος με τον άνθρωπο, που φιλοδοξούσε να διαδεχθεί και ο οποίος εξακολουθεί να διαθέτει ισχυρότατα ερείσματα στον κομματικό μηχανισμό των Τόρηδων. Ο Σουνάκ άρχισε να «αποκαθηλώνει» πολιτικά τον «αλλόκοτο και ατσούμπαλο» Τζόνσον, κάνοντας λόγο  για τις αρετές της «εντιμότητας, της σοβαρότητας και της αποφασιστικότητας», που τις χωρίζει άβυσσος από τα «παραμύθια που λέμε στον εαυτό μας για να αισθανόμαστε καλύτερα για λίγο».

Στην καθ’ εαυτή μεταξύ τους αντιπαράθεση ήταν, τουλάχιστον έως σήμερα, απολαυστικό να παρακολουθεί κάποιος την ανταλλαγή πολιτικών επιχειρημάτων. Και οι δύο υποψήφιοι μίλησαν με όρους φιλελεύθερης πολιτικής, όχι με όρους αερολόγων πολιτευτών περασμένων δεκαετιών, με τον Σουνάκ και την Τρας να τοποθετούνται με συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής για τη βρετανική οικονομία και κοινωνία.

Σε αυτά τα πεδία, οι Βρετανοί αναλυτές περίμεναν την επικράτηση, για ορισμένους καθολική, του ευρυμαθούς και έμπειρου Υπουργού Οικονομικών έναντι της Υπουργού Εξωτερικών, που έχει συλληφθεί αδιάβαστη από τον Ρώσο ομόλογό της, Λαβρόφ, ως προς το πού βρίσκεται η Κριμαία.

Ωστόσο, η Τρας χρησιμοποίησε ένα λιγότερο τεχνοκρατικό λεξιλόγιο, πιο προσιτό και κατανοητό από την κοινωνική βάση των Τόρηδων. Ο Σούνακ παρέθεσε αναλυτικά χρονοδιαγράμματα σταδιακών φοροελαφρύνσεων, σε αντίθεση προς την Τρας, που επέλεξε, με ύφος που θυμίζει σε αποκοτιά και εκφραστική ευθύτητα όλο και περισσότερο αυτό της Μάργκαρετ Θάτσερ, να ταχθεί υπέρ της μείωσης της φορολογίας, μέτρο που δεν θα οδηγήσει, σύμφωνα με την Υπουργό Εξωτερικών, σε «ανεξέλεγκτα χρέη» αλλά, απεναντίας, στην περαιτέρω απελευθέρωση της οικονομικής δραστηριότητας από «σοσιαλιστικά βαρίδια» και στη δημιουργία μεγαλύτερου ιδιωτικού πλούτου.

Αυτή η διαυγής θέση της Τρας κερδίζει διαρκώς έδαφος ανάμεσα στους οικονομικώς φιλελεύθερα προσανατολισμένους ψηφοφόρους των Συντηρητικών, οι οποίοι, επιπλέον, δηλώνουν στις δημοσκοπήσεις ότι επιθυμούν ο επόμενος Πρόεδρός τους να τους εμπνεύσει, και πάλι, ιδεολογική αυτοπεποίθηση εν όψει της εκλογικής αναμέτρησης με τους Εργατικούς του Κιρ Στάμερ.