Κυβερνητικό «σπριντ» εν μέσω…σεναρίων!

Αν ήθελε κάποιος να παρομοιώσει τις κινήσεις της Κυβέρνησης, το ασφαλέστερο θα ήταν να καταφύγει σε παραδείγματα  από το στίβο: δρόμος μετ΄ εμποδίων, αγώνας ταχύτητας, αγώνας αντοχής κλπ.…

Μπορεί μετά την κάθετη δημόσια τοποθέτηση του Πρωθυπουργού για το χρόνο των εκλογών, να δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι έπεσαν οι κυβερνητικοί ρυθμοί, αλλά αυτό…μην το πιστεύετε! Κι αν μάλιστα υπάρχουν κυβερνητικά στελέχη που θέλουν να το πιστέψουν (ή να το εφαρμόσουν…) ο Κυριάκος Μητσοτάκης με το επιτελείο του Μαξίμου είναι (και θα είναι) εκεί για να τους χτυπάνε το καμπανάκι της εγρήγορσης.

Αναζωπύρωση «φημών»…

Κι αν τα εκλογικά σενάρια (προς το παρόν…) έχουν ξαναμπεί στα συρτάρια, από τα ίδια…έπιπλα…ξαναβγαίνουν τα σενάρια ανασχηματισμού και λίαν συντόμως (όταν δεν θα υπάρχουν αρκετές ειδήσεις) τα σενάρια αλλαγής εκλογικού νόμου. Δηλαδή: τ’ είχες Γιάννη, τ’ είχα πάντα…

Το σενάριο του ανασχηματισμού είναι κάτι που επανήλθε, όχι διότι το σκέπτεται ο Πρωθυπουργός! Αλλά διότι φαντάζει ως μια λογική τακτική κίνηση, ιδίως μετά το δεκαπενταύγουστο προκειμένου να σηματοδοτήσει την είσοδο στις τελευταίες στροφές του κυβερνητικού μαραθωνίου μέχρι τις κάλπες. Αν και όντως θα φάνταζε μια…λογική κίνηση του Πρωθυπουργού εντούτοις πρόκειται για εξίσωση με πολλές μεταβλητές που θα πρέπει να συνυπολογίσει. Και δεν θα επικαλεστούμε το επιχείρημα, βάσει του οποίου ο Πρωθυπουργός δεν προχώρησε άμεσα σε πρόωρες, περί επιλογών που δεν υπηρετούν τακτικισμούς…

Τα κλασικά ερωτήματα

Ποια είναι τα δεδομένα που θα συνυπολογιστούν για να αποφασιστεί το ΑΝ και το εύρος ενός ανασχηματισμού; Κατ΄ αρχάς είναι τα κλασικά ερωτήματα τα οποία καλείται ο εκάστοτε Πρωθυπουργός να απαντήσει όταν σκέπτεται ανασχηματισμό:

• Ο χρυσός κανόνας λέει ότι «ανασχηματισμό κάνει ένας Πρωθυπουργός όταν θέλει να αλλάξει ή πολιτική, ή πρόσωπα» Μπορεί να ισχύει κάτι από τα δυο στην παρούσα φάση;
• Επτά/οκτώ μήνες πριν από τις εκλογές θα αλλάξει πολιτική; Κι αν συμβεί πόσο χρόνο θα χρειαστεί για να αποδώσει αποτελέσματα;
• Τα πρόσωπα; Θα μπορούσαν να αλλάξουν; Το ερώτημα αυτό ταλανίζει όλους τους Πρωθυπουργούς που πριν προχωρήσουν σε κάποια κίνηση αναδόμησης του κυβερνητικού τους σχήματος συνυπολογίζουν δυο πράγματα: αν αυτοί που θα έρθουν «πολλαπλασιάσουν» την ισχύ της κυβέρνησης κι αν αυτοί που θα φύγουν ΔΕΝ πολλαπλασιάσουν τα προβλήματά της. Πιο απλά: αν ο ανασχηματισμός λύσει περισσότερα προβλήματα απ’ όσα δημιουργήσει, τότε μόνο έχει αξία.
• Ερώτημα: επτά/οκτώ μήνες πριν από τις εκλογές ένα νέο πρόσωπο σ ένα υπουργείο πότε θα προλάβει να μάθει τη στρατηγική, τους ανθρώπους, τα προβλήματα, τις διαχειριστικές δυνατότητες, τις εκκρεμότητες, τις εναλλακτικές; Και με δεδομένο ότι αυτό το πρόσωπο θα είναι και πολιτικό και θα θέλει μετά να ασχοληθεί και με την εκλογική του περιφέρεια…Μπορεί σ αυτό το σημείο να πει κάποιος:«ναι αλλά έτσι μπορεί να ικανοποιηθεί η κοινοβουλευτική ομάδα παίρνοντας αξιώματα». Όμως μπορεί κάποιος πραγματικά να αποδεχθεί την ισχύ αυτού του επιχειρήματος; (Ας μην σχολιάσουμε το ότι μια τέτοια προσέγγιση είναι πολύ μακριά από την πολιτική λογική του Κυριάκου Μητσοτάκη). Ούτε οι βουλευτές είναι τόσο ανώριμοι να δουν μια υπουργοποίησή τους ως επιβράβευση, ούτε οι Πολίτες είναι τόσο…αφελείς να νιώσουν ότι η κεντρική εξουσία δίνει σημασία στην περιφέρειά τους με την υπουργοποίηση του εκπροσώπου τους

Είναι απολύτως κατανοητό ότι τον ανασχηματισμό τον θέλουν ΠΑΝΤΑ τρεις κατηγορίες ανθρώπων: οι πολιτικάντηδες (που θα ήθελαν να ράψουν κοστούμι υπουργού ή υφυπουργού, ακόμη και για ελάχιστο-προεκλογικό διάστημα), η αντιπολίτευση (για να εκμεταλλευθεί εν συνεχεία την εσωστρέφεια και τη δυσαρέσκεια που πάντα αφήνει ένας ανασχηματισμός) και τέλος οι δημοσιολογούντες για να ικανοποιήσουν είτε μια από τις πιο πάνω δυο κατηγορίες, είτε τον προσωπικό εγωισμό της σωστής πρόβλεψης-μαντεψιάς!

Η συγκυρία

Κι εν συνεχεία είναι ζητήματα συγκυρίας. Διότι αυτή η περίοδος που έρχεται δεν θα είναι ούτε η καλύτερη, ούτε η πιο εύκολη. Πέρα από ικανοποιημένα ή δυσαρεστημένα κυβερνητικά στελέχη, το βασικό μέλημα του Πρωθυπουργού, είναι να υπάρχουν αποδοτικά στελέχη που να ικανοποιούσουν με τις παρεμβάσεις και τις κινήσει τους τους Πολίτες. Η χρονιά εκτός από δύσκολη είναι και εκλογική. Ό,τι θα γράφει στο κυβερνητικό κοντέρ από Σεπτέμβριο…δεν ξεγράφει! Δεν θα υπάρχει χρόνος διόρθωσης. Κάθε πράξη θα προσμετράται στο ισοζύγιο, η εικόνα του οποίου  θα αποκαλυφθεί την ημέρα της κάλπης.

Από την άλλη όμως είναι και η πραγματικότητα, η οποία συχνά εκδικείται τα σενάρια. Και τελευταίως σε…συνεργασία με τον Πρωθυπουργό, τα διαψεύδει

Αγώνας δρόμου

Το κυβερνητικό πρόγραμμα, καθώς και η ατζέντα του Πρωθυπουργού το επόμενο δεκαπενθήμερο είναι αρκετά φορτωμένα. Μοιάζει με ένα πολύ δυνατό σπριντ, λίγο πριν κλείσει η Βουλή για τις θερινές διακοπές και εφορμήσουν οι πολιτικοί σε καλοκαιρινούς προορισμούς ή στις εκλογικές τους περιφέρειες…

Ο Πρωθυπουργός προγραμματίζει εμφανίσεις στη Βουλή, ενώ έχει καταρτίσει και πρόγραμμα επισκέψεων σε περιφέρειες όπου έχει να ανακοινώσει είτε την ολοκλήρωση έργων (πχ Αμφιλοχία) είτε την εξαγγελία και προγραμματισμό νέων. Παράλληλα, προγραμματίζονται ανακοινώσεις σημαντικών παρεμβάσεων, όπως πχ την άλλη εβδομάδα το “car wallet”. Το ότι το επιτελείο του Μαξίμου εστιάζει σ αυτούς τους δυο τομείς δεν είναι τυχαίο: Οι επιτυχίες της Κυβέρνησης στον Ψηφιακό μετασχηματισμό και η ολοκλήρωση έργων υποδομής αποτελούν δυο χειροπιαστούς και μετρήσιμους παράγοντες θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στο κυβερνητικό αφήγημα περί επιτυχούς διακυβέρνησης με απτά αποτελέσματα.

Την άλλη εβδομάδα θα γίνει η (λογικά…)τελευταία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου για τη σεζόν και θα έχει ενδιαφέρον το πολιτικό μήνυμα που θα «περάσει» ο Πρωθυπουργός στους Υπουργούς του.

Τέλος, στην ατζέντα της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού κυρίαρχη θέση έχουν οι συναντήσεις με σημαντικούς παράγοντες της διεθνούς πολιτικής σκηνής, προκειμένου να προωθεί περαιτέρω και να ενισχυθεί η θετική εικόνα της Ελλάδας στα Κέντρα λήψης αποφάσεων…