Η μάχη του μεσαίου χώρου

Στην Οδύσσεια, ο Όμηρος, υπέβαλε τον Οδυσσέα -μαζί με τους Θεούς, βέβαια- σ ένα μαρτύριο δέκα ετών μέχρι να γυρίσει στην Ιθάκη και να εξοντώσει τους μνηστήρες που διεκδικούσαν την Πηνελόπη.

Εκ τότε η Πηνελόπη έγινε συνώνυμο της πίστης, της αφοσίωσης και του…βράχου ηθικής. Όμως ακόμη και η πιστή Πηνελόπη ήταν έτοιμη να ενδώσει στους μνηστήρες. Πόσο μάλλον ο…κεντρώος χώρος που δεν θα τον χαρακτήριζε κάποιος και «υπόδειγμα» σταθερότητας. Άλλωστε είναι γνωστό ότι ο μεσαίος χώρος με τις μετακινήσεις των ψηφοφόρων και την πολιτικό-κομματική αστάθεια του εκλογικού σώματος είναι ο καταλύτης κάθε εκλογικής αναμέτρησης. Πολλώ δε μάλλον της αυτοδυναμίας: δεν νοείται αυτοδύναμη κυβέρνηση χωρίς να έχει κυριαρχία στον κεντρώο χώρο.

Μνηστήρες

Οι μνηστήρες του χώρου είναι μεν ως σχηματισμοί εξουσίας τρείς (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ), αλλά ως πολιτικοί είναι εκατοντάδες, αυτοί που διεκδικούν την «καρδιά» (όχι της Πηνελόπης) αλλά του χώρου. Για την Ιστορία, να θυμηθούμε, ότι οι Μνηστήρες της Πηνελόπης, τους οποίους έπρεπε να εξοντώσει ο Οδυσσέας ήταν 108 ενώ έπρεπε να…βγάλει από τη μέση και τις υπηρέτριες που δεν στάθηκαν πιστές. (σ.σ.: Ως προς τους «άπιστους» και «άπιστες» υπηρέτες του μεσαίου χώρου θα χρειαστεί άλλη εκτενέστερη ανάλυση, καθώς δεν είναι της παρούσης).

Δεν ξέρουμε αν η μάχη του μεσαίου χώρου θα μείνει στην Ιστορία σαν τα Ομηρικά Έπη, αλλά θα είναι σκληρή και σίγουρα εξόχως ενδιαφέρουσα: είτε με πολιτικά, είτε με παραπολιτικά χαρακτηριστικά…

Τα πρώτα τεστ

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ πέρασαν το πρώτο τεστ Μαΐου στη διεκδίκηση του μεσαίου χώρου:

• Η ΝΔ με το 14^ο Συνέδριό της, στο οποίο οι…κεντρώες πινελιές ήταν πολύ πιο εμφανείς, από τις έντονες δεξιές φωνές ρητορείας. Άλλωστε και το αφήγημα που ανέπτυξε ο Πρωθυπουργός και πρόεδρος του κόμματος Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν παρέπεμπε σε συντηρητικό κόμμα. Η δε στρατηγική των μηνυμάτων και της επικοινωνιακής τακτικής ήταν σαφώς στενευμένα στο μεσαίο χώρο και εστιασμένα στην κοινωνία
• Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ με την…κοσμοσυρροή των 170.000 που έσπευσαν να επιβεβαιώσουν και τυπικά ότι…το ΠΑΣΟΚ θα λέγεται ΠΑΣΟΚ και θα ξαναέχει έμβλημα τον πράσινο ήλιο, δείχνει ότι είναι ένας σημαντικός και υπολογίσιμος παίκτης.

Διαφορετική προσέγγιση

Κι αυτό φαίνεται και από την αντιμετώπιση που επεφύλαξαν τόσο ο Πρωθυπουργός, όσο και πολλά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος στις ομιλίες τους στο Συνέδριο. Χαρακτηριστική είναι η εκτίμηση της ΝΔ ότι «το 14ο Συνέδριο ανέδειξε ταυτόχρονα τη μεγάλη διαφορά από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και ιδίως το ΣΥΡΙΖΑ. Κατέδειξε ποιοι εργάζονται για την πρόοδο και ποιοι επιδιώκουν την οπισθοδρόμηση».

Το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ δεν μπαίνει ευθέως στο στόχαστρο δεν είναι ούτε διότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντίπαλος για την εξουσία, ούτε διότι θεωρείται το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ εν δυνάμει εταίρος της ΝΔ σε μετεκλογική συνεργασία. Η ΝΔ είναι σαφές ότι έχει επιλέξει διαφορετική τακτική αντιμετώπισης του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ από τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι έχει γίνει αντιληπτό, ότι ο μεσαίος χώρος δεν θέλει κραυγές, ένταση και σύγκρουση, αλλά προτάσεις και αντιπαράθεση σχεδίων. Εξ ου και η ΝΔ προσπαθεί να αποδομήσει τη ρητορική του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ πιέζοντας το για σχέδιο και προτάσεις, ενώ την ίδια ώρα το παραλληλίζει -λόγω έλλειψης προτάσεων, όπως λέει ή εύπεπτων προσεγγίσεων- με τον ΣΥΡΙΖΑ….

Τόσο η ΝΔ όσο και η Χαριλάου Τρικούπη έχουν κι άλλες ευκαιρίες να λανσάρουν τα «μεσαιοχωρίτικα» χαρακτηριστικά τους: η μεν με τις κυβερνητικές αποφάσεις (που θα έχουν στο επίκεντρο τον πολίτη), το δε ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ με το Συνέδριό του, στο οποίο θα πρέπει να διατυπώσει το σαφή και διακριτό πολιτικό λόγο και πρόγραμμα.

Αυτογκόλ ΣΥΡΙΖΑ;

Από την άλλη ο τρίτος «μνηστήρας» του χώρου, ο ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται να καλείται να περάσει ολοένα και περισσότερα εμπόδια για να μπορέσει να διεκδικήσει μερίδιο στο χώρο του κέντρου. Όχι μόνο λόγω της ρητορικής του, ούτε εξαιτίας της δυναμικής του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Σοβαρό εμπόδιο είναι ότι σε καμία δημοσκόπηση -μέχρι στιγμής- δεν δείχνει κεφαλαιοποιεί την κυβερνητική φθορά. Επίσης φαίνεται να ταλανίζεται από εσωτερικές συγκρούσεις, ενώ πλέον από την προηγούμενη Κυριακή -με την προσέλευση των 170.000 στις κάλπες του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ- κινδυνεύει η διαδικασία εκλογής Προέδρου, από τη βάση και την κοινωνία την ερχόμενη Κυριακή να γίνει μπούμερανγκ.

Ο Αλέξης Τσίπρας επιθυμούσε αυτή η διαδικασία να είναι αφενός το τελειωτικό χτύπημα στους εσωκομματικούς αντιπάλους, αφετέρου να αποτελέσει μήνυμα ευρείας κοινωνικής αποδοχής. Παράλληλα και ο ΣΥΡΙΖΑ διαφημίζει τη διαδικασία ως την αρχή της πτώσης της Κυβέρνησης. Όμως προκύπτει πλέον ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: η προσέλευση! Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει περίπου 60.000 μέλη και από αυτά, στο Συνέδριο ψήφισαν για αντιπροσώπους περίπου τα 50.000. Είναι προφανές ότι αυτά τα νούμερα υπολείπονται ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ της συμμετοχής στις κάλπες του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Και με δεδομένο ότι η μάχη στην Κουμουνδούρου δεν γίνεται για την εγγραφή μελών, αλλά για την κάλπη της Κεντρικής Επιτροπής (και τις ισορροπίες προεδρικών-«Ομπρελίστας»), ο κίνδυνος για μεγάλο στρατηγικό…αυτογκόλ είναι κάτι παραπάνω από σοβαρός.

Και τούτο διότι πλέον θα δώσει τη δυνατότητα στους πολιτικούς του αντιπάλους -στην εντονότατη σύγκρουση που αναμένεται στην πορεία προς τις εκλογές- να προσθέσουν… απαξιωτικά επιχειρήματα για αδυναμία συσπείρωσης ψηφοφόρων.

Εννοείται ότι σε μια τέτοια σύγκριση συμμετοχής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ,  το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη θα αποκτήσει πασίδηλο επικοινωνιακό πλεονέκτημα.

Κι έτσι μπορεί, το κεντρώο αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ να έχει την τύχη του υφαντού της Πηνελόπης: να ξηλωθεί…