«Ηλεκτρικές» κάλπες

Ο πρωθυπουργός έχει επανειλημμένως διαβεβαιώσει ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2023. Οφείλει να το κάνει διότι η προωρο-εκλογολογία όταν ξεκινά, ενδημικό φαινόμενο στην Ελλάδα, παραλύει τις κυβερνήσεις περισσότερο και από νευροτοξικό παράγοντα.

Με την παραμικρή «οσμή» πρόωρων εκλογών στην ατμόσφαιρα οι υπουργοί κατεβάζουν τα μολύβια και βγαίνουν σαφάρι για ψήφους δημιουργώντας ντόμινο το οποίο μετά δεν μαζεύεται. Οι υποθέσεις μένουν πίσω, το κυβερνητικό έργο και ενίοτε κρίσιμα θέματα απαραίτητα για τον εκλογικό απολογισμό παγώνουν, όλοι αφοσιώνονται στον υπέρ πάντων αγώνα της επανεκλογής.

Οπότε ορθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης αισθάνθηκε την ανάγκη να διαμηνύσει περισσότερες από μία φορές ότι οι εκλογές θα γίνουν (περίπου) στην ώρα τους.

Ωστόσο, αν παρακολουθήσει κάποιος την κινητικότητα των υπουργών και των βουλευτών, την πύκνωση των ομιλιών και εκδηλώσεων, την ξαφνική παρουσία τους σε πάση φύσεως γεγονότα και τελετές που άλλες συνθήκες θα έστελναν τον πολύ γραπτό χαιρετισμό, αντιλαμβάνεται ότι δεν έχουν πεισθεί από τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού και έχουν βάλει μπρος και κρατούν ζεστές τις προεκλογικές μηχανές.

Γνωρίζουν κάτι; Και ναι και όχι. Την ημερομηνία των εκλογών δεν την ξέρουν, θα την μάθουν όταν αποφασίσει ο πρωθυπουργός να τις προκηρύξει. Ξέρουν όμως ότι η κατάσταση έτσι όπως εξελίσσεται, με τις εξωφρενικές τιμές του ρεύματος και τη εν γένει εκτόξευση του ενεργειακού κόστους που συμπαρασύρει στην κυριολεξία τα πάντα, δεν είναι πολιτικά βιώσιμη. Ο λόγος είναι ότι δεν είναι οικονομικά βιώσιμη για τη μεγάλη πλειοψηφία των νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούν τον μισθό του μέσου καταναλωτή προκαλώντας κανονικό ηλεκτροσόκ. Η ρύθμιση προφανώς δεν είναι λύση, διότι ο επόμενος αστρονομικός λογαριασμός θα έρθει ενώ ακόμα θα τρέχουν οι δόσεις του προηγούμενου. Σε γενικές γραμμές το ποσό που καλείται να πληρώσει ο καταναλωτής είναι τριπλάσιο ή τετραπλάσιο εκείνου που πλήρωνε σε κανονικές συνθήκες. Αυτό από μόνο του αν συνεχιστεί – και θα συνεχιστεί – είναι συνθήκη ικανή να μετατρέψει τις εκλογές σε θρίλερ.

Δυστυχώς δεν είναι μόνο οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού. Η εκτός ελέγχου άνοδος του ενεργειακού κόστους έχει οδηγήσει σε άνευ προηγουμένου αύξηση των τιμών στα σούπερ μάρκετ. Οι τιμές αλλάζουν σχεδόν καθημερινά καθιστώντας αδύνατη την τήρηση οποιουδήποτε προϋπολογισμού στα σπίτια. Οι συνδυαστικές αυξήσεις ηλεκτρικού ρεύματος, καυσίμων και ειδών διατροφής και άλλων έχουν εξανεμίσει το 30%-40% του εισοδήματος των νοικοκυριών. Αυτό είναι συμπυκνωμένο Μνημόνιο.

Ανάλογη επιβάρυνση έχουν οι επιχειρήσεις οι οποίες αναλόγως του κλάδου αντιμετωπίζουν διπλάσιο, τριπλάσιο, τετραπλάσιο ή ακόμα μεγαλύτερο κόστος υλικών.

Το χειρότερο για την κυβέρνηση σε όλο αυτό είναι ότι δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, διότι δεν οφείλεται σε αυτή και δεν είναι θέμα που αφορά μόνο στην Ελλάδα. Είναι διεθνές πρόβλημα για το οποίο απ’ ό,τι φαίνεται δεν μπορούν να κάνουν πολλά και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αν κρίνει κανείς από τις παροτρύνσεις πχ της γαλλικής και της γερμανικής προς τους πολίτες τους να…μειώσουν την κατανάλωση.

Αλλά αυτό, από κάποια φάση και μετά, αρχίζει και δεν αφορά τον ψηφοφόρο που απλά δεν έχει να πληρώσει για το ρεύμα του, το φαγητό της οικογενείας του, τη μετακίνησή του. Όπερ σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα πληρώσει πολιτικό κόστος και μάλιστα βαρύ για κάτι για το οποίο μπορεί να μην ευθύνεται, αλλά παρόλα αυτά θα το χρεωθεί. Η ζωή δεν είναι δίκαιη και η πολιτική ακόμα λιγότερο.

Συμπέρασμα. Αν μία κυβέρνηση δεν έχει τρόπο να σταματήσει την πολιτική φθορά διότι δεν ελέγχει τα αίτια και βρίσκεται σε πορεία εκλογών ούτως ή άλλως διότι οδεύει προς το τέλος της θητείας της, η μόνη επιλογή που της μένει είναι να προλάβει όσο είναι δυνατόν τη φθορά πριν φθάσει στις κάλπες. Και για αυτό υπάρχει μόνο ένας τρόπος. Εξ ου οι υπουργοί και οι βουλευτές ακούν μεν τον πρωθυπουργό που λέει ότι οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους, αλλά κινούνται σαν να μην τον ακούν. Και ετοιμάζονται. Όπως κατά πάσα βεβαιότητα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός.