Τι [δεν] μάθαμε από τη Σύνοδο Κορυφής

Η ευρωγραφειοκρατία έκανε για μια ακόμη φορά το χρέος της: υπερκάλυψε τους πολιτικούς ηγέτες. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως όλοι οι πρόεδροι και πρωθυπουργοί των χωρών μελών πίεζαν για μια ευρύτερη ευρωπαϊκή λύση στο θέμα της ενέργειας και του φυσικού αερίου και αυτό που αποφάσισαν ήταν να τα ξαναπούν τον Μάιο. Δηλαδή το εαρινό εξάμηνο και πιο συγκεκριμένα όταν στις χώρες του νότου, που πιέζονται, περισσότερο από τους υπόλοιπους στις εθνικές τους οικονομίες, να έχουν εισέλθει για τα καλά, στο…καλό τους το καιρό.

Η Ευρώπη, αποφάσισε να τα ξαναπεί τον Μάιο. Όταν θα ξέρει(;) καλύτερα τι γίνεται στην Ουκρανία. Δηλαδή, όταν θα έχει ισοπεδωθεί ή όταν θα έχει διαχωριστεί σε δυτική και Ανατολική. Με άλλα λόγια όταν ο Βλάντιμιρ Πούτιν θα έχει πετύχει απολύτως το σχέδιο του που δεν είναι άλλο από τον έλεγχο της Ευρώπης. Σε πρώτη φράση με τη χάραξη νέων συνόρων και στη συνεχεία με τον ενεργειακό της έλεγχο και επομένως την οικονομική της ασφυξία. Κοντολογίς η Ευρώπη καλείται να διαλέξει ή θα είναι μέρος της  αστερόεσσας ή μέρος της ρωσικής αυτοκρατορίας. Κάτι που ιστορικά ίσχυε κατά το παρελθόν. Όπως είπε και ο ίδιος ο Βλάντιμιρ Πούτιν  «κανείς δεν μπορεί να διαλύσει 1000 χρόνια ρωσικής ιστορίας». Αλλά η Ευρώπη έκανε για μια ακόμη φορά πως δεν άκουσε, δεν είδε, δεν κατάλαβε.

Η πρόταση του έλληνα πρωθυπουργού ήταν συγκεκριμένη, μελετημένη και απτή: διαχωρισμός τιμών ρεύματος και φυσικού αερίου, πλαφόν και ευρωπαϊκή λύση.

Ο Νότος δεν αντέχει άλλη μια μεγάλη οικονομική κρίση. Όλοι οι ηγέτες του Νότου, είχαν την ίδια άποψη και μαζί τους και το Βέλγιο και η Πολωνία. Αν αυτού έκριναν και αποφάσισαν να απεμπλακούν σταδιακά από το ρωσικό αέριο-λογικό είναι αυτό-και τον Μάιο θα δούμε τι θα κάνουμε για τον διαχωρισμό τιμών ρεύματος και φυσικού αερίου. Πάλι η Γερμανία, τροχοπέδη σε ευρωπαϊκές αποφάσεις. Τελικά το «οικονομικό για την Ευρώπη δεν είναι και πολιτικό», σημείωνε υψηλόβαθμος παράγοντας συστημικής τράπεζας, θέλοντας να τονίσει «μια ακόμη χαμένη ευρωπαϊκή ευκαιρία». Την ίδια στιγμή ο πληθωρισμός είναι το νέο φάντασμα που πλανάται πάνω από τους ευρωπαϊκούς ουρανούς. Εκατομμύρια σπίτια στη Γηραιά Ήπειρο θα βιώσουν επισιτιστική κρίση. Και αυτή τη φορά δεν είναι μόνο τα ελληνικά με τα μνημόνια…

Η βαθιά ανάσα από τη συμφωνία Αμερικής-Ευρώπης για το υγροποιημένο φυσικό αέριο που θα έρχεται στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, με πλοία από την άλλη όχθη του Ατλαντικού, ακούστηκε μέχρι την Ουάσιγκτον και το Κρεμλίνο. Στο δεύτερο απλώς μειδίασαν γιατί το ρωσικό φυσικό αέριο είναι τόσο απλό να φθάσει στα ευρωπαϊκά σπίτια που αργά ή γρήγορα ο Πούτιν θα διορθώσει τις τιμές για να ελέγξει την Ευρώπη και να απαντήσει στο Μπάϊντεν.

Δηλαδή μια Σύνοδος Κορυφής για να ανακοινωθεί η δεδομένη συμφωνία με τον Τζο Μπάϊντεν!

Η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με την ιστορία της και το πολιτικό της ορίζοντα. Και όχι με την επιλογή των ισχυρών συμμάχων. Η δημουργία του Ευρωστρατού έσπασε ταμπού δημιούργησε το νέο αμυντικό δόγμα.

Η εποχή των ισχυρών ηγετών, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Η Ευρώπη απλώς πορεύεται μεταξύ της πλατείας Luxembourg και του Βερολίνου. Το Παρίσι έχει εκλογές…