Η Τουρκία διασύρει την ΕΕ – Μονόδρομος για την Ελλάδα οι στρατιωτικές συμμαχίες

Το θέμα με την απόπειρα νηοψίας σε ύποπτο τουρκικό πλοίο από Γερμανούς η οποία είχε άδοξο τέλος κατόπιν παρέμβασης Ερντογάν στη Μέρκελ, έχει συνέχεια. Και μάλιστα πολύ ενδιαφέρουσα.

Η νηοψία επιχειρήθηκε ως γνωστόν στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής επιχείρησης «Irini» για την τήρηση του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη και προκάλεσε την έντονη αντίδραση των Τούρκων, οι οποίοι δεν αρκέστηκαν στη διακοπή της επιχείρησης, αλλά κλιμάκωσαν με απειλές και προαναγγελία για αντίποινα κατά των Γερμανών και της ΕΕ συνολικά. Επίσης, στοχοποίησαν άγρια τον Έλληνα Διοικητή της επιχείρησης, αρχιπλοίαρχο Θεόδωρο Μικρόπουλο, ο οποίος έδωσε την εντολή για την έρευνα.

Η τουρκική κυβέρνηση μαινόμενη δήλωσε ότι το πλοίο μετέφερε τρόφιμα και δομικά υλικά, χαρακτήρισε τη νηοψία παράνομη και ανακοίνωσε ότι η Τουρκία θα κάνει η ίδια νηοψίες σε πλοία που πλέουν στην περιοχή κυρίως σε ελληνικά…Το πλέον ενοχλητικό της υπόθεσης είναι ότι το Βερολίνο ανταποκρίθηκε αμέσως στην απαίτηση της Άγκυρας να σταματήσει η νηοψία, παρότι Γερμανοί αξιωματούχοι, μεταξύ των οποίων οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας, απέρριψαν τους ισχυρισμούς ότι η διαδικασία ήταν παράνομη.

Λίγες ημέρες μετά, όμως, στοιχεία που δημοσιεύει ο γερμανικός Τύπος αποκαλύπτουν ότι το πλοίο ήταν όντως ύποπτο!

Το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων αναφέρει ότι το τουρκικών συμφερόντων εμπορικό πλοίο «Roseline A» έχει χαρακτηριστεί ύποπτο για παράνομη μεταφορά όπλων στη Λιβύη από εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ σε θέματα εμπάργκο οι οποίοι έχουν συντάξει και σχετική έκθεση. Η ΕΕ ήταν ενήμερη για τα αποτελέσματα της έρευνας καθώς το «Roseline A» είχε συμπεριληφθεί σε λίστα με πλοία ύποπτα για παραβίαση του εμπάργκο.

Έχουμε το παράδοξο αντί η ΕΕ να ελέγξει την Τουρκία για την άρνησή της να δεχθεί τη νηοψία, να ζητά η Τουρκία τα ρέστα από την ΕΕ και να την απειλεί. Όλα αυτά ενώ είναι γνωστό ότι η Τουρκία παραβιάζει από την αρχή το εμπάργκο που έχει επιβληθεί στη Λιβύη με απόφαση του ΟΗΕ, μεταφέροντας αδιάκοπα οπλισμό και τζιχαντιστές με πλοία και αεροπλάνα. Υπενθυμίζεται ότι έχει προηγηθεί το πρωτοφανές περιστατικό με τον εγκλωβισμό γαλλικής φρεγάτας από τουρκικές όταν επιχειρήθηκε νηοψία σε άλλο ύποπτο πλοίο το οποίο συνόδευαν.

Η ΕΕ, για μία ακόμη φορά, κυρίως με ευθύνη της Γερμανίας αλλά όχι μόνο, εμφανίζεται ελαστική με την Τουρκία σε βαθμό συνέργειας στην παραβίαση των ίδιων των ευρωπαϊκών αποφάσεων, του Διεθνούς Δικαίου και στα εγκλήματα που διαπράττει. Η Τουρκία παραβιάζει μαζικά και συστηματικά το εμπάργκο στη Λιβύη σε κοινή θέα εξελισσόμενη στον βασικό παράγοντα αποσταθεροποίησης και αυτής της περιοχής, παρόλα αυτά απουσιάζει οποιαδήποτε ουσιαστική κίνηση όχι μόνο καταδίκης και κυρώσεων, αλλά έστω στοιχειώδους ελέγχου. Ο Ερντογάν διασύρει την ΕΕ και η ΕΕ κάνει ότι ψιχαλίζει. Ενόψει της Συνόδου Κορυφής και της αναμενόμενης συζήτησης για την λήψη μέτρων κατά της Τουρκίας η οποία θα είναι δύσκολο να παρακαμφθεί εντελώς, Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία αναζητούν τρόπους να απονευρωθεί και να υποβαθμιστεί το σχετικό θέμα.

Ελλάδα, Κύπρος, Γαλλία και Αυστρία είναι αποφασισμένες να ζητήσουν αποφάσεις χωρίς αναβολή, ενώ υπάρχει πλέον και η προχθεσινή απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου, με μεγάλη πλειοψηφία, με την οποία ζητείται η επιβολή αυστηρών κυρώσεων.

Γερμανία και λοιποί προτίθενται μεταξύ άλλων, όπως έχουμε γράψει εδώ και καιρό, να επικαλεστούν τη μεταβατική κατάσταση στις ΗΠΑ και να επιχειρηματολογήσουν ότι θα πρέπει να η ΕΕ να αναμένει την ανάληψη της εξουσίας από τη νέα κυβέρνηση Μπαίντεν ώστε να υπάρξει συντονισμός μεταξύ Ευρωπαίων και Αμερικανών στη διαχείριση της Τουρκίας…

Ο Ερντογάν δεν τους διευκολύνει με τη στάση του, αντιθέτως τους εκθέτει, αλλά οι ίδιοι δεν φαίνεται να νοιάζονται αν θα εκτεθούν, όσο για τη διατήρηση της κατευναστικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας η οποία βέβαια έχει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Επειδή όμως τον λογαριασμό της τουρκικής ασυδοσίας τον πληρώνουν άλλοι, όπως εμείς, θα πρέπει να συνεχίσουμε με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τη σύμπηξη περιφερειακών συμμαχιών με στρατιωτικό/αμυντικό περιεχόμενο όπως αυτή με τα ΗΑΕ, όπως αυτή που εκκρεμεί με τη Γαλλία, όπως αυτή που ζητά το Ισραήλ. Διότι η μόνη γλώσσα που αντιλαμβάνεται η Τουρκία είναι η ίδια που χρησιμοποιεί και αυτή, της στρατιωτικής ισχύος.