Μία προειδοποίηση από το παρελθόν – Όταν κανείς δεν έδινε σημασία στην άνοδο του Ισλάμ

Μου το έστειλε στο Facebook ένας γνωστός. Συνειδητοποιώντας ότι πρόκειται για σκέψεις που διατυπώθηκαν πριν από εξίμισι δεκαετίες, σκέφθηκα ότι ενώ κάποιοι ήδη είχαν διαβλέψει τη σιωπηρή ακόμα τότε απειλή για την Ευρώπη, οι περισσότεροι στη Δύση δεν είχαν ιδέα περί τίνος πρόκειται. Πόσο μάλλον αντιληφθεί τις προεκτάσεις για να ανησυχήσουν.

Δεν είναι περίεργο, αν αναλογιστεί κάποιος ότι σήμερα που η άλωση εκτυλίσσεται φανερά, θορυβωδώς, συχνά αιματηρά, με αυθάδη απαίτηση για προσαρμογή των Ευρωπαίων στις νόρμες των ακάλεστων «φιλοξενούμενων», πολλοί συνεχίζουν να μην καταλαβαίνουν. Στην καλύτερη περίπτωση αδιαφορούν, στη χειρότερη πρωτοστατούν στον πνευματικό αφοπλισμό της Δύσης.

Αποτέλεσμα μίας μακράς διαδικασίας διανοητικού εκφυλισμού και πολιτικής μαλάκυνσης – ίσως αποτέλεσμα οργανωμένης υπονόμευσης- που οδηγεί τη Δύση σε πολιτισμική ευθανασία. Εκτός και αν οι αφυπνιζόμενες ευρωπαϊκές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις τραβήξουν τη Γηραιά Ήπειρο έξω από τη σπηλιά του Πλάτωνα.

Το προφητικό κείμενο του Γάλλου διανοούμενου Αντρέ Μαλρώ ανήρτησε στο χρονολόγιό του στο fb ο Κώστας Χατζηαντωνίου (Kostas Hatziantoniou). Ο Μαλρώ θερμός υποστηρικτής του Τρότσκι τον οποίον θαύμαζε και είχε συναντήσει, στη συνέχεια συντάχθηκε με τον Ντε Γκώλ ο οποίος τον τοποθέτησε υπουργό Πολιτισμού για μία δεκαετία, μέχρι τον Μάιο του 1968.

Θεώρησα ότι το κείμενο πρέπει να γίνει κτήμα όσο το δυνατόν περισσότερων.

«Η φύση ενός πολιτισμού συγκροτείται γύρω από μια θρησκεία. Ο σημερινός πολιτισμός μας αδυνατεί να οικοδομήσει έναν ναό ή ένα ταφικό μνημείο. Θα αναγκαστεί ωστόσο να βρει την θεμελιώδη αξία του, αλλιώς θα αποσυντεθεί. Αυτό θα είναι το μεγάλο φαινόμενο της εποχής μας όσο και η βία της ισλαμικής ισχύος. Υποεκτιμημένη από τους περισσότερους των συγχρόνων μας, αυτή η άνοδος του Ισλάμ αναλογικά είναι συγκρίσιμη με τις απαρχές του κομμουνισμού τον καιρό του Λένιν.

Οι συνέπειες αυτού του φαινομένου είναι ακόμη απρόβλεπτες. Στο ξεκίνημα της μαρξιστικής επανάστασης, πολλοί πίστευαν ότι θα μπορούσαν να ανακόψουν το ρεύμα αυτό, έστω με μερικές λύσεις. Ούτε ο Χριστιανισμός, ούτε οι εργοδοτικές οργανώσεις, ούτε τα συνδικάτα των εργαζομένων όμως έχουν βρει την απάντηση σε αυτό. Ομοίως σήμερα, ο Δυτικός κόσμος φαίνεται ελάχιστα προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του Ισλάμ. Θεωρητικά, η λύση φαίνεται εξαιρετικά δύσκολη.

Ίσως θα ήταν δυνατόν στην πράξη εάν, για να περιοριστούμε στην γαλλική πτυχή του ερωτήματος, την είχε σκεφτεί και εφαρμόσει ένας γνήσιος πολιτικός Ηγέτης. Τα τρέχοντα δεδομένα για το πρόβλημα δείχνουν ότι οι ποικίλες μορφές της μουσουλμανικής δικτατορίας θα εγκαθιδρυθούν επιτυχώς σε όλο τον αραβικό κόσμο. Όταν βέβαια λέω “μουσουλμάνος”, σκέφτομαι λιγότερο θρησκευτικές δομές από ό, τι σύγχρονες πολιτικές δομές που προκύπτουν από το δόγμα του Μωάμεθ.

Από εδώ και πέρα, ο σουλτάνος του Μαρόκου θα είναι ξεπερασμένος και ο Μπούργκιμπα δεν θα διατηρεί την εξουσία παρά μόνο αν γίνει ένα είδος δικτάτορα. Ίσως κάποιες μερικές λύσεις να μπορούσαν να ανακόψουν αυτό το ρεύμα του Ισλάμ, εάν είχαν εφαρμοστεί εγκαίρως, ώστε να καθυστερήσουν την εξέλιξη. Πρακτικά είναι πάρα πολύ αργά! Οι “άθλιοι” έχουν πια πολύ λίγα να χάσουν. Θα προτιμούν να κρατούν την μιζέρια τους μέσα σε μια μουσουλμανική κοινότητα.

Η μοίρα τους χωρίς αμφιβολία θα μείνει αναλλοίωτη. Έχουμε μια πολύ δυτική αντίληψη γι’ αυτούς. Αντί για τα οφέλη που εμείς ισχυριζόμαστε ότι μπορούμε να τους προσφέρουμε, αυτοί θα προτιμήσουν το μέλλον της φυλής τους. Η μαύρη Αφρική δεν θα παραμείνει αμέτοχη σε αυτή τη διαδικασία για πολύ καιρό. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε πλέον είναι να συνειδητοποιήσουμε την σοβαρότητα του φαινομένου και να προσπαθήσουμε να καθυστερήσουμε την εξέλιξή του».

(André Malraux, 3 Ιουνίου 1956 [Elizabeth de Miribel, μεταγραφή από στενογραφία. Πηγή: Ινστιτούτο Charles de Gaulle] )