Ελληνοτουρκικά, κορωνοϊός και στο βάθος η οικονομία

Για τον Ερντογάν και την Covid-19 η αλήθεια είναι πως ως άνθρωποι, κοινωνία και έθνος δεν έχουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων. Μπορεί άλλες φορές να τα πηγαίνουμε καλά, άλλες άσχημα, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε και θαύματα, ούτε με το πρώτο, ούτε με το δεύτερο. Δεν αλλάζει η γεωγραφία, δε μπορεί να αλλάξει και η φύση, που για κάποιο λόγο δημιούργησε τους ιούς.

Με την οικονομία, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Είναι δική μας ευθύνη η γραφειοκρατία. Η ανοχή στη διαφθορά. Είναι δική μας ευθύνη η μειωμένη παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα και η δημιουργία ενός κρατικοδίαιτου ιδιωτικού τομέα. Και είναι αλήθεια πως δεν πρόκειται να σωθούμε, όσα δις και να πάρουμε από την Ευρώπη αν δεν αντιμετωπίσουμε τις κακοδαιμονίες της ελληνικής οικονομίας. Αν δεν αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε.

Δεν μπορεί το όνειρο του Έλληνα να είναι να πληρώνουν τον μισθό του (για να κάθεται) οι άλλοι και να μην πληρώνει φόρους ο ίδιος. Προφανώς και αυτή η φράση αδικεί πολλούς. Βασικά αδικεί εκείνους που δουλεύουν και δικαιολογούν τους μισθούς τους και τους πολίτες που πληρώνουν τους φόρους τους. Δηλαδή, αδικεί τους Έλληνες που την πληρώνουν για όσους περιγράφει η συγκεκριμένη φράση. Γιατρούς και νοσηλευτές που θέλουν φακελάκια για να κάνουν τη δουλειά τους, εργαζόμενους στο Δημόσιο που χρεώνουν υπερωρίες για να κάνουν τα αυτονόητα, επαγγελματίες που δεν κόβουν αποδείξεις, επιχειρηματίες που λαδώνουν για να κάνουν δουλειές κοκ. Χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης κάποια στιγμή θα πρέπει να τραβήξουμε μία γραμμή. Από εδώ και πέρα πρέπει να το πάρουμε αλλιώς.

Θα είναι τραγικό για την Ελλάδα και για όλους μας να ξοδέψουμε τα δισεκατομμύρια της ευρωπαϊκής βοήθειας σε δήθεν καταρτίσεις. Σε δήθεν επενδύσεις στους ανθρώπινους πόρους. Κάθε ευρώ που θα μπει θα πρέπει να παράγει τουλάχιστον άλλο ένα. Αλλιώς θα αποτύχουμε και το μέλλον μας θα είναι δυσάρεστο. Δε θα μας περιμένουν οι υπόλοιποι λαοί. Ήδη εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αναζητούν ένα καλύτερο αύριο. Και κοπιάζουν για αυτό. Αν εδώ νομίζουμε ότι θα μας πληρώνουν μέχρι το 3000 τις συντάξεις μας οι άλλοι κάνουμε λάθος.

Και θα το διαπιστώσουμε πάρα πολύ σύντομα. Δεν είναι μονάχα τα θέματα του τίτλου. Πάρτε χαρτί και μολύβι: κλιματική αλλαγή, μετανάστευση, 4η Βιομηχανική Επανάσταση κοκ. Οι προκλήσεις είναι εκεί έξω. Και δε μπορούμε να κρυφτούμε από αυτές.  Όσο βαθιά και να χώσουμε το κεφάλι μας στην άμμο τα προβλήματα θα μας βρουν. Και προσφέρουν πολύ κακές υπηρεσίες όσοι επιμένουν να καλλιεργούν ψευδαισθήσεις στους πολίτες πως μπορούμε να συνεχίσουμε με τη νοοτροπία του χθες. Το μέλλον ανήκει σε όσους το διεκδικούν. Για να μην πω ότι ανήκει σε εκείνους που το διαμορφώνουν.