Η υποκρισία των ξένων ΜΜΕ στο προσφυγικό

«Ο Spiegel για άλλη μια φορά κάνει ρεπορτάζ στα θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία και αναφέρεται στο θέμα των παράνομων επαναπροωθήσεων», αναφέρει η είδηση, και προσθέτει ότι αυτή τη φορά μάλιστα η δημοσιογραφική έρευνα έγινε σε συνεργασία με δημοσιογραφικές ομάδες από το ολλανδικό ανεξάρτητο δημοσιογραφικό μέσο Lighthouse Reports και τη γερμανική εκπομπή Report Mainz του πρώτου γερμανικού καναλιού ARD. Τις επαναπροωθήσεις επιβεβαίωσε πρόσφατα και ρεπορτάζ της Dutche Welle. Κομίζουν γλαύκας εν Αθήναις…

Αν κατάλαβα καλά, έγινε ολόκληρη γερμανο-ολλανδική δημοσιογραφική εκστρατεία για να αποδείξουν και να καταγγείλουν την ελληνική κυβέρνηση για την τακτική της στην αντιμετώπιση του προσφυγικού. Είναι τα ίδια μέσα που στο παρελθόν έχουν διαπρέψει στηρίζοντας την τιμωρητική πολιτική των κυβερνήσεών τους, του Σόιμπλε και του Ντάισενμπλουμ, καταγγέλλοντας τον ελληνικό λαό για έκλυτο βίο.

«Είναι υπερβολικά γενναιόδωροι και υποκριτικά ανθρωπιστές με τους πρόσφυγες»

Από ότι διάβασα από τις αναδημοσιεύσεις στον ελληνικό Τύπο, όλα αυτά τα Μέσα Ενημέρωσης, Γερμανικά και Ολλανδικά δεν λένε και πολλά πράγματα για την τακτική της Τουρκίας. Στηλιτεύουν την παραβίαση των ευρωπαϊκών αξιών από το ελληνικό λιμενικό που φυλάσσει τα σύνορα της χώρας, αλλά μάλλον δεν είδαν τα τουρκικά λιμενικά να συνοδεύουν τους πρόσφυγες. Άλλωστε κριτική για την παραβίαση των δικαιωμάτων των προσφύγων από τους Τούρκους ή για την εργαλειοποίηση του προσφυγικού από την Άγκυρα δεν έχω διαβάσει από τους «υπερευαίσθητους» κατά τα άλλα.

Επιπλέον, δεν έχω διαβάσει κάποια δημοσιογραφική εκστρατεία από τα τα σοβαρά αυτά γερμανικά και ολλανδικά μέσα ενημέρωσης κατά των κυβερνήσεών τους. Μία εκστρατεία που να καταγγέλλουν τη γερμανική κυβέρνηση για το κλείσιμο των συνόρων της έναντι των προσφύγων, για τη στήριξη των χωρών του Βίζενγκραντ, για την άρνηση να δεχθούν τους πρόσφυγες που μετά το Αιγαίο, συνεχίζουν μέχρι το Βερολίνο.

Είναι υπερβολικά γενναιόδωροι και υποκριτικά ανθρωπιστές με τους πρόσφυγες όταν είναι να περάσουν τα ελληνικά θαλάσσια σύνορα αλλά δεν έχουν κουβέντα να πουν για τις δικές τους κυβερνήσεις που αρνούνται να τους δεχθούν. Το γιατί, είναι πολύ απλό: είναι εύκολο να είσαι ανθρωπιστής με τις θυσίες των άλλων και εν προκειμένω του ελληνικού λαού. Γιατί αν ο Spiegel, η Deutche Welle, το ARD, η ολλανδική Lighthouse Reports διατυπώσουν την άποψη ότι οι οι χώρες τους θα πρέπει να δέχονται τους πρόσφυγες που περνάνε τα ευρωπαϊκά σύνορα στο Αιγαίο, μάλλον θα μείνουν χωρίς αναγνώστες και τηλεθεατές.

Γιατί πέφτουμε στην παγίδα και παίζουμε το παιχνίδι τους;

Ενώ τώρα σαν τζάμπα μάγκες, εμφανίζονται σαν υπερασπιστές των ευρωπαϊκών αξιών, καταγγέλλοντας τις ελληνικές αρχές και έχουν το κοινό τους ικανοποιημένο. Αν κάποια στιγμή στο μέλλον προκύψει ότι έπαιρναν διαφήμιση ή χρηματοδότηση από τουρκικές πηγές δεν θα μου φανεί περίεργο. Το ερώτημα είναι γιατί κάποια ελληνικά μέσα πέφτουν στην παγίδα και παίζουν το παιχνίδι τους…

ΥΓ. Στην ίδια παγίδα όμως, φαίνεται ότι πέφτει και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που καταγγέλλει την τακτική της κυβέρνησης στο προσφυγικό – μεταναστευτικό. Μοιάζει  σαν να έχει πάρει διαζύγιο από την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Θα πρέπει να καταλήξει εάν θέλει να κάνει μία πολιτική- δικών του- αρχών  που τον απομακρύνουν από την κυρίαρχη άποψη της κοινής γνώμης ή να είναι σε δημοκρατική σύμπλευση με την πλειονότητα της κοινωνίας, διεκδικώντας ταυτόχρονα την εξουσία. Αλλά να είναι σε διάσταση με την κοινωνία και να διεκδικεί την εξουσία, δεν γίνεται.