Ευτυχώς δεν έχω HBO

Στην αρχή νόμισα ότι είναι τρολ από αυτά που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, άλλοτε ευφάνταστα άλλωστε κακόγουστα και δεν έδωσα σημασία. Τελικά όμως ισχύει: η πλατφόραμα HBO απέσυρε την ταινία “Όσα παίρνει ο άνεμος” γιατί, λέει, εξωραΐζει την δουλεία. Ο υπεύθυνος της εταιρείας είπε ότι δέχθηκαν χιλιάδες μηνύματα διαμαρτυρίας για το περιεχόμενό της. Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, δεν νομίζω ότι συγκαταλέγεται στη μεγάλη κλασσική λογοτεχνία και θεωρώ ότι δίχως την ταινία δεν θα είχε την αναγνώριση που αργότερα απέκτησε, παρότι είχε βραβευθεί από την αρχή με Πούλιτζερ.

Ωστόσο η ταινία είναι εξαιρετική. Αν και θεωρώ εκνευριστική την φιγούρα της κακομαθημένης Σκάρλετ Ο Χάρα, που φυσικά την παίζει εξαιρετικά η Βίβιαν Λη και μόνο ένας λάρτζ Κλάρκ Γκέιμπλ, θα μπορούσε να την ανέχεται. Σε κάθε περίπτωση, όπως άλλωστε και η κριτική έχει αποφανθεί η ταινία είναι ένα από τα αριστουργήματα της έβδομης τέχνης και υπάρχει ολόκληρη μυθολογία γύρω από την δημιουργία της, την επιλογή των ηθοποιών και την διανομή των ρόλων, τις διαπραγματεύσεις μεταξύ των εταιρειών. Εν ολίγοις ανήκει και στην ιστορία της έβδομης τέχνης.

Η HBO τι κάνει με την απόφασή της; Μέσα από το πρίσμα μίας πολίτικαλ κορέκτ ιδεολογίας (ή μήπως ιδεοληψίας), οι υπεύθυνοι της πλατφόρμας έκαναν λογοκρισία σε ένα έργο τέχνης. Και μάλιστα αναδρομικά, με κριτήρια όχι της εποχής της ταινίας, κάτι άλλωστε που δεν θα ήταν δυνατόν, αλλά με κριτήρια της σημερινής εποχής. Οι προεκτάσεις της πολίτικαλ κορέκτ λογικής είναι ασύληπτες. Για να μείνουμε και μόνο στο θέμα της δουλείας, με την λογική αυτή θα έπρεπε να αποσυρθεί από τις βιβλιοθήκες ο Αριστοτέλης γιατί θεωρούσε φυσική την δουλεία και εν μέρει και υπό προϋποθέσεις δικαιολογημένη.

Συνολικά όμως τα μισά μεγάλα έργα τέχνης, τα μνημεία του ανθρώπινου πολιτισμού, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα θα πρέπει να αποσυρθούν γιατί προσβάλλουν το ένα ή το άλλο σύγχρονο καλώς ή κακώς νοούμενο δικαίωμα. Και αυτό θα το αποφασίζουν οι υπεύθυνοι κάποιας ηλεκτρονικής πλατφόρμας επειδή μία κατηγορία ηλιθίων πήραν τηλέφωνο ή εξέφρασαν διαδικτυακά την αντίρρησή τους. Ανοίγει αυτό και μία άλλη συζήτηση για τον ρόλο του δημόσιου και του ιδιωτικού. Ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να κάνει ότι θέλει στον καπιταλισμό, δίχως συζήτηση και διαβούλευση, δίχως οι αποφάσεις του να πρέπει να έχουν οποιαδήποτε ηθική. Αυτά είναι προϋποθέσεις και υποχρεώσεις του δημόσιου τομέα σε καθεστώς δημοκρατίας, τα οποία θέλει να σαρώσει η βλακεία του νεοφιλελευθερισμού. Ευτυχώς δεν έχω HBO…