Το τέλος του κόσμου (όπως τον ξέραμε)

Όσο περνά ο καιρός και γίνονται πιο αισθητές οι βίαιες μεταβολές που φέρνει σε όλον τον πλανήτη η πανδημία το κορωνοϊού, τόσο συνειδητοποιεί η ανθρωπότητα, τουλάχιστον αυτοί που σκέπτονται, ότι δεν υπάρχει πιο εμβληματική απεικόνιση του «μάταιου», του «προσωρινού» και του «ουδείς ασφαλής» όσο μεγάλος και ισχυρός και αν είναι.

Θα χρειαζόντουσαν τόμοι για να καταγράψει κάποιος τα παραδείγματα ανατροπών και πτώσεων που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή σε επιχειρηματικά, κρατικά και άλλα οικοδομήματα τα οποία θεωρούντο απρόσβλητα και άτρωτα. Είναι στην κυριολεξία χιλιάδες και το death row των «μεγάλων» που έχει στηθεί ένεκα κορωνοϊού είναι μεγαλύτερο από τις ουρές σε όλα τα σούπερ μάρκετ μαζί. Ας μην σπεύσουν κάποιοι να ψιθυρίσουν χαιρέκακα ότι «να και κάτι αρνητικό που δεν αφήνει ανεπηρέαστους τους μεγάλους».

Αν οι μεγάλοι πέφτουν με αυτόν τον τρόπο και για αυτό τον λόγο, όχι μέσα από κάποια ελεγχόμενη, δικαιοκρατική, «εξυγιαντική» διαδικασία, οι μικροί θα βρεθούν σε πολύ χειρότερη θέση.

Η άλλοτε δεσπόζουσα Lufthansa ζητά κρατική ενίσχυση διότι δεν είναι σε θέση πλέον να δανειστεί από τις αγορές για να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες. Έχει ήδη καταγράψει ζημιές ύψους 1,2 δισεκατομμυρίων ευρώ το πρώτο τρίμηνο και αναμένει ακόμη μεγαλύτερες το δεύτερο, καθώς χάνει ένα εκατομμύριο ευρώ την ώρα. Με αποθεματικό τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ αντέχει περίπου πεντέμισι μήνες μέχρι να «στεγνώσει» τελείως και να χρεοκοπήσει επισήμως, αν και η χρεοκοπία έρχεται πολύ πριν εξαντληθεί και το τελευταίο ευρώ από τους λογαριασμούς. Με πτώση της επιβατικής κίνησής της από 350.000 επιβάτες ημερησίως σε λιγότερους από 3.000, η εξέλιξη είναι αναπόφευκτη. Η Lufthansa είναι μία εταιρεία με χιλιάδες εργαζομένους…

Ο δισεκατομμυριούχος Ρίτσαρντ Μπράνσον, ιδρυτής της γνωστής αεροπορικής εταιρείας Virgin Atlantic Airways Ltd., ζητά και αυτός κρατική διάσωση ύψους 618 εκατ. δολαρίων (την οποία μέχρι στιγμής δεν έχει εξασφαλίσει) και νέες επενδύσεις από 100 και πλέον χρηματοπιστωτικά ιδρύματα με καταληκτικό χρονικό ορίζοντα τα τέλη Μαΐου, ώστε να αποφύγει τη χρεωκοπία. Η «αδελφή» αεροπορική εταιρεία της Virgin που έχει ιδρύσει, η Virgin Australia, κήρυξε ήδη στάση πληρωμών μετά την αποτυχία της να εξασφαλίσει κρατική διάσωση. Οι κλυδωνισμοί στην Virgin παρασύρουν και την Delta Air Lines Inc., η οποία κατέχει μερίδιο 49% στην Virgin Atlantic και η οποία ούτως ή άλλως έχει και αυτή προβλήματα λόγω του κορωνοϊού, όπως όλες ανεξαιρέτως οι αεροπορικές εταιρείες. Και πάλι, όλες οι παραπάνω απασχολούν χιλιάδες εργαζομένους…

Οι ΗΠΑ μέσω του σχιστολιθικού πετρελαίου και φυσικού αερίου (fracking) είχαν όχι μόνο απεξαρτηθεί ενεργειακά από τις αραβικές χώρες του Κόλπου και είχαν γίνει αυτάρκεις , αλλά εξελίχθηκαν μέσα σε λίγα χρόνια στον μεγαλύτερο εξαγωγέα υδρογονανθράκων παγκοσμίως. Τώρα λόγω της κατακρήμνισης των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου οι εξορύξεις κλείνουν η μία μετά την άλλη λόγω του ασύμφορου κόστους και η υπερδύναμη γίνεται ξανά εισαγωγέας ενέργειας για πρώτη φορά από το 2015. Η δε επικείμενη χρεοκοπία μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών θα αλλάξει ριζικά τον χάρτη σε μία από τις πιο ισχυρές βιομηχανίες του πλανήτη, αυτή της ενέργειας, η οποία ήταν εκείνη η οποία κατ’ εξοχήν διαμόρφωνε τις γεωπολιτικές εξελίξεις διεθνώς. Τώρα πέφτει θύμα ενός μικροσκοπικού, αόρατου εχθρού, ο οποίο ορίζει τη μοίρα της, αφήνοντας ελάχιστη έως καθόλου δυνατότητα δικής της αντίδρασης.

Επαναλαμβάνουμε και σε αυτήν την περίπτωση, ο κλάδος της ενέργειας και οι σχετιζόμενοι τομείς απασχολούν εκατομμύρια εργαζομένους…

Οι τράπεζες και πάντως πολλές εξ αυτών θα σαρωθούν υπό το βάρος της εκτόξευσης των νέων μη εξυπηρετούμενων δανείων τα οποία θα γίνουν κόκκινο φουσκωμένο ποτάμι που θα συμπαρασύρει τα πάντα στη ροή του. Και δεν υπάρχει δυνατότητα διάσωσης τόσων πολλών τραπεζών διεθνώς, ορισμένες εκ των οποίων είναι διασυνδεδεμένες μέσω τοξικών παραγώγων με το παγκόσμιο – στην κυριολεξία – χρηματοοικονομικό και επιχειρηματικό στερέωμα.

Ο χώρος της εστίασης θα αλλάξει με τρόπο που κανείς δεν είχε προβλέψει ούτε καν φανταστεί. Δεν είναι μόνο η μεγάλη μείωση των ατόμων ανά κατάστημα που θα συρρικνώσει τον τζίρο, θα καταστήσει πολλές επιχειρήσεις μη βιώσιμες και θα οδηγήσει σε περικοπές μισθών και απώλεια εκατομμυρίων θέσεων εργασίας παγκοσμίως. Η ίδια η λειτουργία και η αισθητική των χώρων, από τις αποστάσεις μεταξύ των πελατών μέχρι την υποχρεωτική χρήση μάσκας ακόμα και στα… εστιατόρια και στα μπαρ, θα δημιουργήσει μία εικόνα διεθνώς στην «ψυχαγωγία» η οποία θα παραπέμπει σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας προηγούμενων δεκαετιών.

Οι συναυλίες σε γεμάτα στάδια και οι τεράστιες εκδηλώσεις χιλιάδων ατόμων σε μαζικούς χώρους, θα αποτελέσουν για χρόνια και τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί αποτελεσματικό εμβόλιο και να υπάρξει βεβαιότητα (;) ότι δεν θα ενσκήψει νέος ιός ή μετάλλαξή του, παρελθόν. Εκατομμύρια εργαζομένων στον ευρύτερο χώρο του θεάματος, της μουσικής και του αθλητισμού θα βρεθούν σε αμφίβολο ή και ανύπαρκτο εργασιακό πλαίσιο.

Αυτά, εντελώς ενδεικτικά και ως απειροελάχιστο δείγμα του βίαιου τέλους του κόσμου όπως τον γνωρίζαμε που ήδη έχει αρχίσει. Το γεγονός και μόνο ότι οι άνθρωποι για κάποιο διάστημα θα έχουν τεράστιο δισταγμό να χαιρετηθούν, να αγκαλιαστούν και να φιληθούν, δεν θα μπορούν δηλαδή να εκδηλώσουν τα αισθήματά τους, είναι κοινωνική αλλαγή βιβλικών διαστάσεων. Αν το σκεφθεί κάποιος, ο άνθρωπος καλείται να αλλάξει τη φύση του… Μαζί με όλα τα άλλα.