Έτυχε ή πέτυχε;

Παρακολουθώ με εξαιρετικό ενδιαφέρον διάφορες αναρτήσεις με τίτλους ή πρώτες λέξεις του τύπου «τους ξεφεύγει», «άρχισαν τα λάθη» κοκ. Όσοι αναμένουν έξαρση της ασθένειας για να κάνουν κριτική στην κυβέρνηση ειλικρινά πρέπει να επισκεφτούν έναν ψυχίατρο. Είναι αδιανόητο να αναμένει κανείς να πάνε στραβά τα πράγματα για να κερδίσει πολιτικούς πόντους. Μπορώ να αντιληφθώ τη ζήλια ορισμένων για τη λατρεία του Σωτήρη Τσιόδρα, μπορώ να αντιληφθώ πως κάποιοι άλλοι ίσως να θεωρούν υπερβολική τη στήριξη των ΜΜΕ στην κυβέρνηση, αλλά αυτό δε συμβαίνει πάντα σε περιπτώσεις κρίσεις; Οι πολίτες συσπειρώνονται γύρω από το κράτος, ενώ όλοι έχουν ανάγκη από ήρωες και, βεβαίως, αποδιοπομπαίους τράγους.

Για την ώρα η κυβέρνηση εμφανίζεται να κάνει τη δουλειά της και αυτό στηρίζουν πολίτες και ΜΜΕ. Αυτή είναι η φιλοσοφία της δημοκρατίας. Να έχουμε όλοι τη δυνατότητα να βλέπουμε, να κρίνουμε, να εκφράζουμε τη γνώμη μας και να ψηφίζουμε. Προφανώς και δε βλέπουν όλοι το ίδιο πράγμα. Οι προσεγγίσεις των ανθρώπων διαφέρουν. Ειδικά για ζητήματα που δεν είναι αντικειμενικά. Όπως είναι και τα περισσότερα, με την εξαίρεση των φυσικών νόμων. Μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μία οικονομική κρίση. Δεν έχουμε μια διαφωνία για ένα κοινωνικό ζήτημα ή μια ιδεολογική σύγκρουση. Δε διακυβεύεται το πορτοφόλι μας, αλλά η ίδια μας η ζωή.

Οι κρίσεις κλείνουν και ανοίγουν σπίτια. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίοδο χωρίς εισαγωγικά. Άνθρωποι χάνονται, είναι αδιανόητο ορισμένοι να σκέφτονται την πολιτική τους καριέρα. Δεν έχει καμία λογική. Από εκεί και πέρα, πάντα υπάρχουν περιθώρια για να κάνει κάποιος πολιτική, ακόμη και από την οπτική γωνία ενός κόμματος. Και αυτό να είναι επικοδομητικό. Όπως συνέβη με τα ΙΕΚ. Αντέδρασαν οι επιστήμονες, αντέδρασε η αντιπολίτευση, φούντωσαν το θέμα τα κοινωνικά δίκτυα, έκαναν αποκαλύψεις τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση αναδιπλώθηκε. Η δημοκρατία λειτουργεί και σε συνθήκες κρίσης. Αυτό είναι σημαντικό. Τώρα για το αν έτυχε ή πέτυχε (η κυβέρνηση) σημασία έχει έχει να συνεχίσουμε να είμαστε τυχεροί ή να πετυχαίνουμε στους στόχους μας. Γιατί, επαναλαμβάνω για όσους το ξεχνούν μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.

Δεν είναι δυνατόν να ακολουθούν πολιτικοί και ιδεολογικοί χώροι ακρότητες των ΜΜΕ του παρελθόντος, που περίμεναν καταστροφές για να «πουλήσουν» την πραμάτεια τους. Αυτές τις προσεγγίσεις, αυτές τις πρακτικές η κοινωνία τις άφησε πίσω της. Τους γύρισε την πλάτη. Αυτό θα κάνει και σε όσους βιάζονται να πανηγυρίσουν ή εύχονται την ήττα της χώρας για να εμφανιστούν ως σωτήρες.