Γιατί τόσες δημοσκοπήσεις αν κανένας δεν σκέπτεται εκλογές;

Ακόμη κι εν μέσω της κρίσης και ενώ μετράμε νεκρούς, οι πάντα πρόθυμοι δημοσκόποι και ενσωματωμένοι δημοσιογράφοι και εκδότες του συστήματος εξουσίας προβάλλουν την εκτόξευση της αποδοχής της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού. Το να μετρά η κυβέρνηση την υποδοχή από την κοινωνία των μέτρων για την αντιμετώπιση της επιδημίας, έχει την λογική να αξιοποιήσει τα συμπεράσματα για να βελτιώσει τις ασκούμενες πολιτικές για την προστασία της δημόσιας υγείας. Εάν όμως δεν σκέπτεται την προσφυγή στις κάλπες, έστω και σαν ενδεχόμενο, τότε προς τι οι συνεχείς μετρήσεις για την πρόθεση ψήφου, για την αποδοχή του πρωθυπουργού και για την υπεροχή του έναντι του πολιτικού του αντιπάλου; 

Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι η ταχύτερα αποδομούμενη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, το αποδεικνύουν αυτό η “κωλοτούμπα” στο Μακεδονικό, η αποτυχημένη διαχείριση του μεταναστευτικού-προσφυγικού στους πρώτους έξι μήνες που έφερε τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου στα πρόθυρα εξέγερσης, οι αβελτηρίες στα ελληνοτουρκικά που επέτρεψαν στον Ερντογάν να αμφισβητεί την υφαλοκριπίδα νοτίως της Κρήτης, αλλά και η αποτυχία στην οικονομία που οδήγησε σε κάμψη του ρυθμού μεγέθυνσης στο τελευταίο τρίμηνο του 2019 και σε υστέρηση εσόδων το πρώτο δίμηνο του 2020, πριν ενσκήψει ο κορονοϊός.

Υπ αυτή την έννοια οι συνθήκες εκτάκτου ανάγκης με την επίκληση της αντιμετώπισης της επιδημίας, με τη οποία το επιτελικό κράτος έβαλε την Δημοκρατία στο γύψο, επιτρέπουν στη κυβέρνηση να επιχειρήσει μία επανεκκίνηση.  Να ξεχαστούν οι αποτυχίες, οι παλινωδίες, τα φληναφήματα και οι πομφόλυγες περί του πόσο έτοιμη ήταν η ΝΔ να αναλάβει την διακυβέρνηση κλπ και να μείνει η πρόσφατη εντύπωση της αντιμετώπισης της κρίσης που βασίστηκε στο μοντέλο της απαγόρευσης. 

Ο πειρασμός των εκλογών γίνεται πιο έντονος λόγω της συνεχιζόμενης αποτυχίας της κυβέρνησης στο μέτωπο της οικονομίας.

Τα μισόλογα, οι αλληλοαναιρούμενες δηλώσεις των επίσημων κυβερνητικών στελεχών για το μαξιλάρι των 37 δις που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ, προιδεάζουν για τα χειρότερα. Στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων στο μπρίφινγκ για το αν έχει χρησιμοποιηθεί και τι ποσό για για ποιες δαπάνες από τα 37 δις, ο Στέλιος Πέτσας απλώς δεν απάντησε. Ίσως γιατί εν μέσω κρίσης και ενίσχυσης της αποδοχής της η κυβέρνηση δεν νιώθει την ανάγκη να λογοδοτεί σε κανέναν, ούτε στα κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά ούτε και στα ΜΜΕ εκείνα που εξακολουθούν να θέλουν να κάνουν δημοσιογραφία.

Εν ολίγοις η κυβέρνηση λέει ότι με την στήριξη των ενσωματωμένων ΜΜΕ “δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν”. Και επειδή κάποιοι έχουν αρχίσει και κάνουν συγκρίσεις με το 2015 και τον ΣΥΡΙΖΑ, πράγματα ο Αλέξης Τσίπρας πήγε σε δεύτερες εκλογές τον Σεπτέμβριο. Μόνο που είχε ψηφίσει το τρίτο μνημόνιο και είχε καταθέσει στο εκλογικό σώμα την πολιτική του. Θα ήταν τίμιο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να πάρει τα μέτρα στην οικονομία που θα συνιστούν ένα νέο μνημόνιο και μετά να ζητήσει από τον ελληνικό λαό την ψήφο του.