Όταν κοιμάσαι με τον εχθρό, ξυπνάς εφιάλτης

«Δεν πρέπει να στέλνεται βοήθεια στον Έβρο (από πολίτες) γιατί ξυπνάει το φίδι του εθνικισμού» Γιώτα Πούλου, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ. «Οι άνθρωποι που έχουν βγει με τις καραμπίνες τους (στον Έβρο) έχουν κτίσει παράνομα στον υδροβιότοπο της περιοχής βίλες και βγήκαν με τα όπλα να τις προστατεύσουν». Γιώργος Βαρεμένος, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ.

«Η είδηση για έναν νεκρό Σύρο πρόσφυγα από ελληνικά πυρά δυστυχώς φαίνεται να επιβεβαιώνεται. Στα νησιά γίνονται εκτεταμένα πογκρόμ κατά των προσφύγων, αλλά και αλληλέγγυων, εθελοντών και εργαζόμενων σε ΜΚΟ και διεθνείς οργανισμούς. Έλληνες αλλά και ξένοι πολίτες κινδυνεύουν. Αποθήκες αλληλεγγύης, αυτοκίνητα, κατοικίες πυρπολούνται. Η δημοκρατία, τα δικαιώματα και οι νόμοι που τα κατοχυρώνουν καταλύονται. Η δικαιοσύνη ανύπαρκτη. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, χειροκροτούμενη από τον Όρμπαν και τον Σαλβίνι πριμοδοτεί μέρες και νύχτες κρυστάλλων»

Ανακοίνωση του Τομέα Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ.

Η παραπάνω συλλογική υπονόμευση δεν μπορεί να μένει αναπάντητη. Διότι περί υπονόμευσης πρόκειται όταν η χώρα σου δέχεται επίθεση και εσύ αντί να συμβάλεις στην απόκρουσή της ασκείς κριτική σε αυτούς που βρίσκονται στη πρώτη γραμμή, σε αυτούς που συνδράμουν, στην κυβέρνηση η οποία κάνει το αυτονόητο και ταυτόχρονα υιοθετείς «αμάσητη» την τουρκική προπαγάνδα εις βάρος της Ελλάδας.

Αν βέβαια οι συνέπειες από τις θέσεις των παραπάνω περιοριζόντουσαν μόνο στην πολιτικό και προσωπικό ευτελισμό τους που συνεπάγεται η υπονόμευση του κλίματος εθνικής συστράτευσης – με το πρόσχημα του δικαιωματισμού και της «απειλής του εθνικισμού» – και η συμπόρευση με τις θέσεις του εχθρού, θα αφορούσε, ίσως, μόνο αυτούς που επιλέγουν να αυτό-αποβληθούν από το εθνικό πλαίσιο. Το οποίο ούτως ή άλλως αποστρέφονται.

Από τη στιγμή όμως που οι δημόσιες τοποθετήσεις τους ενισχύουν ή αξιοποιούνται από την εχθρική προπαγάνδα και δυσχεραίνουν την προσπάθεια της χώρας να αμυνθεί και επιχειρησιακά, υπονομεύοντας την ενότητα και το ηθικό, και στην επικοινωνιακή επίθεση που δέχεται, δεν αφορά μόνο αυτούς. Το γεγονός εξάλλου ότι δεν βρίσκουν τίποτα να πουν για αυτά που ανοιχτά ομολογεί η ίδια η Τουρκία ότι κάνει, την εργαλειοποίηση και οργανωμένη διοχέτευση των μεταναστευτικών ροών στην Ελλάδα, αλλά επικρίνουν μόνο την Ελλάδα που αμύνεται, βάσει σε σκέψεις.

Που τελειώνει η ιδεοληψία και η ανοησία και που αρχίζει η σκοπιμότητα;

Ότι η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει πχ την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ η οποία υιοθετεί τα τουρκικά fake news δεν απασχόλησε τους συντάκτες της; Δεν απασχόλησε την ηγεσία; Δεν τους απασχόλησε ότι θα εργαλειοποιηθεί η βλακεία τους από την Άγκυρα εις βάρος της Ελλάδας; Ή εργαλειοποιούνται συνειδητά διότι η απέχθειά τους στην εθνική αναφορά τους κάνει να συντάσσονται με την Τουρκία και με οποιονδήποτε βρίσκεται απέναντι από τη χώρα;

Διότι το ίδιο μοτίβο ακολουθούν και στα άλλα μέτωπα της Ελλάδας. Τα Σκόπια είναι «Μακεδονία» αλλά η Βόρειος Ήπειρος είναι Αλβανία, η Τουρκία επιτίθεται στην Ελλάδα με όπλο το μεταναστευτικό αλλά είναι η… Ελλάδα που φταίει και ου το κάθε εξής. Πρόσφατα στη Σύνοδο ΥΠΕΞ της ΕΕ για το μεταναστευτικό όταν η συζήτηση ήρθε στο ενδεχόμενο να δοθεί επιπλέον χρηματοδότηση στην Τουρκία, άρα να ενδώσει η Ευρώπη στον εκβιασμό, ο Ιταλός υπουργός αντιδρώντας είπε «όταν κοιμάσαι με τον διάβολο, ξυπνάς στην κόλαση». Παραφράζοντας λοιπόν, «όταν κοιμάσαι με τον εχθρό, ξυπνάς εφιάλτης».

Και μια και το αναφέραμε, ορίστε ο ορισμός της «πέμπτης φάλαγγας» στη Wikipedia : «Πέμπτη φάλαγγα ονομάζεται η εντός πολιορκημένης πόλης, ή και εμπόλεμης χώρας γενικότερα, εκδηλωθείσα προπαγάνδα επ΄ ωφελεία του εχθρού. Αυτή η προπαγάνδα μπορεί να είναι εγχώριος (εσωτερική) ή να προέρχεται απευθείας εκ του εχθρού (εξωτερική). Επίσης εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως, με οποιοδήποτε μέσο μπορεί να υπονομεύσει το φρόνημα ή και την ικανότητα των αμυνομένων, ήτοι από δολιοφθορά μέχρι απλή διασπορά ψευδών ειδήσεων π.χ. ραδιοφωνικές ανακοινώσεις ή έντυπες προτροπές (φέιγ-βολάν).