Γιατρέ μου τι έχω;

Θα προσπαθήσω να λειτουργήσω λίγο ως διχασμένη προσωπικότητα. Φάση 1: Είμαι κατά της εισόδου των παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα. Είμαι υπέρ των κλειστών συνόρων και της αποτροπής εισόδου τόσο από την ξηρά, όσο και τη θάλασσα. Γιατρέ μου είμαι φασίστας; Φάση 2: Είμαι υπέρ των ανοικτών συνόρων και θέλω όλοι οι μετανάστες να έρθουν και να εγκατασταθούν στην Ελλάδα. Γιατρέ μου είμαι εθνομηδενιστής; Τα έχουμε ξαναπεί με αφορμή τα Σκόπια.

Όσοι ήταν κατά του Βόρεια Μακεδονία δεν ήταν εθνικιστές και όσοι ήταν υπέρ δεν ήταν προδότες.

Και δεν είναι, βεβαίως, οι άνθρωποι. Ας έρθουμε, όμως, στο σήμερα. Είναι πραγματικά φασιστικό να κατηγορείται για φασισμό η ελληνική κοινωνία που φιλοξενεί εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες. Θεωρώ ότι η ελληνική κοινωνία είναι από τις πλέον ανεκτικές. Είμαι σίγουρος πως δεν υπήρχε περίπτωση να έρθει ικέτης στην πόρτα μας και να μην του την ανοίξουμε. Αλλά δεν έχουμε αυτή την περίπτωση. Δεν έχουμε ικέτες, όπως έγραφα και προχθές. Έχουμε επιτιθέμενους. Ανθρώπους που απαιτούν. Που μπερδεύουν σκόπιμα το δικαίωμα στην προστασία που έχουν οι πρόσφυγες με την παράνομη είσοδο και διαμονή σε μία χώρα.

Από την άλλη θεωρώ πως και η συντριπτική πλειοψηφία όσων λένε ότι θα μπορούσαμε να τους είχαμε δεχθεί δεν είναι ανθέλληνες. Ούτε ενεργούμενα υπερεθνικών κέντρων που απεργάζονται τον «θάνατο» των εθνών- κρατών. Αντίθετα. Πιστεύω πως η πλειοψηφία θέλει η Ελλάδα να είναι το παράδειγμα. Φοβάμαι, όμως, ότι μέσα στην καλοσύνη τους υποτιμούν τις σκοπιμότητες και τα γεωπολιτικά παιχνίδια. Μερικές φορές ότι βλέπεις δεν είναι αλήθεια. Δυστυχώς στη ζωή δεν υπάρχουν μόνο οι αρχές και οι αξίες. Υπάρχουν και οι αναγκαιότητες. Υπάρχουν και οι συμβιβασμοί, για να μπορείς να υπερασπίζεσαι τις αρχές και τις αξίες σου.

Πολλές φορές είμαστε αντιμέτωποι με δυσάρεστες καταστάσεις.

Εκτιμώ ότι υπάρχει μέση οδός. Τείχος στην παράνομη μετανάστευση, ανοιχτές πόρτες σε όσους σπεύσουν σε ελληνικές πρεσβείες και καταθέσουν νόμιμα τα χαρτιά τους. Με το δικαίωμα, βεβαίως, της επιλογής. Η Ελλάδα θα πρέπει να ανακοινώσει ότι δέχεται αιτήσεις από όλες τις χώρες του κόσμου. Και ταυτόχρονα να συνεχίσει να υπερασπίζεται τα σύνορά της. Όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά για όλες τις εθνικότητες που ζουν εδώ. Για όλες τις θρησκείες. Αυτή είναι η Ελλάδα γιατρέ μου. Ένα χωνευτήρι πολιτισμών. Ένας λαός ειρηνικός και δημιουργικός, όπως ακριβώς θεωρώ ότι είναι όλοι οι λαοί του κόσμου. Μόνο που ανάμεσα σε κάθε λαό υπάρχουν και «κακοί» άνθρωποι. Κάποιοι που έχουν στο μυαλό τους μύχιες σκέψεις και ανομολόγητες επιθυμίες. Ε σε αυτούς έχουν απλά το δικαίωμα, αλλά την υποχρέωση να μην τους κάνουμε τη χάρη.