“Οι Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν να κάνουν τα πάντα”

Οι στρατιωτικοί δεν θέλουν να εμπλέκονται στην τριβή οποιασδήποτε πολιτικής αντιπαράθεσης, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι στο τέλος αυτοί θα την πληρώσουν! Αυτό συνέβη στα επεισόδια Χίο-Μυτιλήνης , όπου πάρα πολλοί πολίτες διαμαρτυρήθηκαν για τη συμμετοχή του στρατού στην επιχείρηση έναρξης των έργων για τα κλειστά κέντρα φιλοξενίας. Ο στρατός εκτελεί πάντα εντολές. Των πολιτικών του προϊσταμένων. Πολλές φορές οι ηγεσίες των ΕΔ εκφράζουν τις διαφωνίες τους ,αλλά ποτέ δημόσια. Μία απ΄ αυτές τις περιπτώσεις ήταν οι “επιχειρήσεις” σε Λέσβο και Χίο. Ανώτατοι στρατιωτικοί που γνωρίζουν τα νησιά και τους κατοίκους τους, είπαν στους πολιτικούς τους προϊσταμένους ότι καλό θα ήταν οι Ένοπλες Δυνάμεις να μην έχουν καμία εμπλοκή με το θέμα. Δεν εισακούστηκαν και χθες παραλίγο να ζήσουμε το πρωτοφανές γεγονός…κατάληψης στρατοπέδου στη Μυτιλήνη.

Ο Δημήτρης Βίτσας λίγες εβδομάδες μετά από την ανάληψη των καθηκόντων του ΑΝΥΕΘΑ και με το προσφυγικό τότε να βρίσκεται σε τρομακτική όξυνση -7 έως 10.000 την ημέρα περνούσαν τα σύνορα- είχε πει τα πάντα με μια φράση: “Οι Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν να κάνουν τα πάντα. Αλλά δεν πρέπει να τις χρησιμοποιούμε παντού”.Όλες οι κυβερνήσεις ,μόλις έρθουν τα δύσκολα κάνουν ακριβώς αυτό που ο Δ.Βίτσας είπε ότι δεν πρέπει να γίνεται.

Ειδικά στο προσφυγικό, οι Ένοπλες Δυνάμεις χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται στο μέγιστο βαθμό. Κι αυτό φθείρει και το προσωπικό αλλά και τα μέσα που διαθέτει. Υπάρχουν βέβαια και χειρότερα.

Κάποιοι από το 2008 και μετά φέρνουν και ξαναφέρνουν προς συζήτηση το ενδεχόμενο να χρησιμοποιούνται δυνάμεις του στρατού για επιχειρήσεις εσωτερικής ασφάλειας! Επικαλούνται την Ευρώπη, όπου πολλές φορές έχουμε δει στρατιωτικές δυνάμεις να αναπτύσσονται στους δρόμους μεγάλων πόλεων. Πάντα μετά από κάτι πολύ κακό που ΄χει συμβεί.Εδώ όμως είναι Βαλκάνια κι έχουμε τη δική μας ιδιαίτερη ιστορία. Συνεπώς τέτοιες σκέψεις μόνο κακό θα κάνουν , πρωτίστως στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Οι παλαιότερες γενιές στρατιωτικών πέρασαν ένα μεγάλο μέρος της καριέρας τους, κουβαλώντας το στίγμα που τους κληρονόμησε μια μικρή ομάδα ανόητων το 1967. Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων έκαναν πολλά χρόνια για να απαλλαγούν απ΄ αυτό το στίγμα. Σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να εμπλέκονται σ΄ οτιδήποτε έχει να κάνει με την εσωτερική ασφάλεια και να ρισκάρουν την θετική γνώμη που έχει για τις ΕΔ, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Κάτι που ΄χει και δημοσκοπικά καταγραφεί. Ας τις αφήσουν να κάνουν τη δουλειά τους. Κι έχουν πολύ δουλειά τελευταία.