Δανεικά και αγύριστα

Δε θυμάμαι ποια ήταν η οικογένεια στο Game of Thrones που έλεγε συνέχεια πως πληρώνει τα χρέη της, άλλωστε δεν ήμουν φανατικός της σειράς, ούτε και μανιακός με το Netflix είμαι, αλλά τα χρέη πρέπει να πληρώνονται. Και το δάνειο πρέπει να πληρώνεται από εκείνους που ανέλαβαν το σχετικό ρίσκο: τον δανειολήπτη και την τράπεζα. Είναι αδιανόητο να μεταφέρεται το κόστος των μη εξυπηρετούμενων δανείων στην κοινωνία ή σε άλλους δανειολήπτες. Είναι ανήθικο. Προφανώς και πρέπει η κοινωνία να δείξει την αλληλεγγύη της, αλλά τη μερίδα του λέοντος οφείλουν να την καταθέσουν όσοι πήραν τα δάνεια και όσοι τα έδωσαν.

Αλλιώς, το σύστημα θα νοθευτεί και οι αξίες του θα χάσουν τη σημασία τους.

Γενικότερα το δωρεάν ή το φθηνό κρύβει πολλές φορές παγίδες. Δείτε τη μόδα με τις τηλεοπτικές σειρές. Μια γενιά Ελλήνων έχει αποχαυνωθεί λιώνοντας κατά την έκφραση της εποχής σε τάμπλετ και τηλεοράσεις. Όπως νωρίτερα κάποιοι είχαν αποχαυνωθεί, βεβαίως, με τα φθηνά και εύκολα δανεικά. Και οι μεν και οι δε κάνουν (έκαναν) λάθος. Και θα το πληρώσουν. Πρέπει να το πληρώσουν. Γιατί την ώρα που οι πρώτοι χαζεύουν, άλλοι διαβάζουν και θα πάνε μπροστά. Και οι δεύτεροι μπορεί να υποχρεωθούν να δώσουν τις περιουσίες τους σε τιμές χαμηλότερες από εκείνες που αγόρασαν. Λογικά πράγματα; Όχι. Γιατί έρχεται το κράτος και ο λαϊκισμός των πολιτικών. Ένας που πέρασε τα φοιτητικά του χρόνια βλέποντας… σειρούλες μπορεί να διοριστεί κάπου καλά και να τα πίνει στην υγεία των κορόιδων. Και ένας που πήρε μεζονέτα στα εύκολα να την απολαμβάνει και στα δύσκολα όντας προστατευμένος από τον Νόμο Κατσέλη κοκ.

Προς αποφυγή περιττών παρεξηγήσεων επαναλαμβάνω ότι δεν είμαι υπέρ του να χάνει ο κόσμος το σπίτι του.

Αλλά δε γίνεται κάποιοι να έχουν σφίξει το ζωνάρι και να στερούν από τα παιδιά τους πράγματα και ευκαιρίες για να είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις τους και άλλοι να τα έχουν φορτώσει στον κόκορα και να επισκέπτονται τα παιδιά που σπουδάζουν στο Λονδίνο. Είναι άδικο και σε καμία περίπτωση δε μπορεί αυτό να γίνεται με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Και οι τράπεζες οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Εκείνες είχαν και επιτελεία να κάνουν προβλέψεις, δε μπορεί να λένε ότι δεν ήξεραν. Οφείλουν να πάρουν το κόστος των αποφάσεών τους και όχι να κρύβονται πίσω από εταιρίες διαχείρισης δανείων. Αυτές οι δουλειές είναι καθαρές. Όταν ο καθένας συμμετέχει με το πρόσωπο και το πορτοφόλι του.