Και οι «21» είναι απαράδεκτοι

21 υπάλληλοι που προσλήφθηκαν για τα εκδοτήρια στο ΜΕΤΡΟ της πρωτεύουσας βρέθηκαν σε διάφορες διοικητικές θέσεις. Η διοίκηση έκρινε ότι έπρεπε να επιστρέψουν στο έργο για το οποίο τους είχε προσλάβει. Αντέδρασαν. Δικαίωμά τους. Και οι συνάδελφοί τους έκριναν πως είχαν το δικαίωμα να σταματήσουν τους συρμούς. Και το έκαναν χωρίς καμία προειδοποίηση. Χωρίς να αφήσουν στους πολίτες που τους πληρώνουν να κάνουν τον δικό τους προγραμματισμό.

Με μονομερή ενέργεια άλλαξαν τη ζωή εκατομμυρίων, για να μην επιστρέψουν 21 στα καθήκοντα με τα οποία είχαν συμφωνήσει για να αποκτήσουν τη θέση εργασίας. Γιατί ένα αγαθό είναι μια θέση πλήρους απασχόλησης στη σύγχρονη Ελλάδα. Τεράστιο λάθος. Κατάχρηση εξουσίας. 21 άτομα έχουν το δικαίωμα να κλείνουν τους δρόμους της Αθήνας, 21 άτομα έχουν το δικαίωμα να την καίνε, 21 άτομα (και πολλά λέω) αισθάνονται πως έχουν το δικαίωμα να βάζουν μπόμπες κοκ. Τεράστιο λάθος. Κατάχρηση εξουσίας. Κατάχρηση της εξουσίας που δίνει στον πολίτη η Δημοκρατία. Την οποία κάποιοι από τους προαναφερόμενους πολεμούν. Τη Δημοκρατία που κάποιοι υποστηρίζουν μόνο όταν είναι προς το δικό τους όφελος.

Με μία πρόχειρη αναζήτηση στα κοινωνικά δίκτυα μπορεί κανείς να μαζέψει πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες για το πόσο άλλαξε η ζωή ορισμένων συμπολιτών μας από την απαράδεκτη απόφαση των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ της Αθήνας σήμερα το πρωί. Ο Αλέξανδρος (σ.σ. φοιτητής) αναγκάστηκε να πάρει ταξί για να πάει στα ΚΤΕΛ ώστε να επιστρέψει στην πατρίδα του και πλήρωσε λόγω του μποτιλιαρίσματος 35 ευρώ! Για έναν νέο που σπουδάζει είναι πάρα πολλά. Μπορεί να είναι το δώρο που θα έκανε στην κοπέλα του. Ένας συνάδελφός του παρουσίαζε εργασία, αλλά δεν πρόλαβε.

Τώρα θα του πέσει το μάθημα μέσα στην εξεταστική. Τον λένε Θανάση. Γιατί επαναλαμβάνω πως είναι πραγματικές ιστορίες. Όπως του Κώστα, που παραλίγο να χάσει τη δουλειά του, γιατί ήταν υπότροπος. Είχε καθυστερήσει και πριν από μία εβδομάδα. Άργησε ξανά και δέχθηκε βαρύτατη επίπληξη από τον εργοδότη του.

Την επόμενη φορά για τον Κώστα θα είναι η τρίτη και φαρμακερή. Είναι δίκαιο ο Αλέξανδρος να πληρώνει ταξί για να μιλά με τον οδηγό; Είναι δίκαιο που ο Θανάσης θα κινδυνέψει να χάσει ένα μάθημα; Είναι δίκαιο πως ο Κώστας είναι ήδη με το ένα πόδι εκτός δουλειάς; Είναι δίκαιο που άλλαξε η καθημερινότητα τόσων ανθρώπων για να μην αλλάξει η καθημερινότητα 21 εργαζομένων που αρνούνται να εκτελέσουν τα καθήκοντα για τα οποία συμφώνησαν μπαίνοντας στο ΜΕΤΡΟ της πρωτεύουσας;

Εκτός από λάθος είναι και άδικο. Είναι άδικο κάποιοι να εκβιάζουν για τα «δικαιώματά» τους καταστρέφοντας τις ζωές εκείνων που θα έπρεπε να εξυπηρετούν. Η ελευθερία και το δικαίωμα του καθενός από εμάς θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ελευθερία και τα δικαιώματα των υπολοίπων. Αν πράγματι ενδιαφέρονται τα συνδικάτα για το κοινωνικό σύνολο και όχι μόνο για τις ψήφους που εξασφαλίζουν σε ορισμένους συνδικαλιστές να μην εργάζονται. Λάθος, άδικο και απαράδεκτο. Αυτό το καθεστώς του εργατοπατέρα πρέπει επιτέλους να τελειώσει.

Όσοι θέλουν να συνδικαλίζονται θα πρέπει να δουλεύουν. Χωρίς δουλειά κανείς δε θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για εκείνους που δουλεύουν. Κάνεις το 8ωρο στο γραφείο ή τον οποιοδήποτε χώρο εργασίας και μετά μπορείς να πας και στο συνδικάτο. Θέλετε να υπάρχουν και μερικές άδειες για τις απαραίτητες συναντήσεις και μετακινήσεις; Μέχρις εκεί. Τα υπόλοιπα είναι κοροϊδία.