Σύντροφοι με τους μπάχαλους

«Μετά τις απειλές οι αναρχικοί φάνηκαν πιο πρόθυμοι να κάνουνε διάλογο καθώς τους μίλησα ήρεμα και μου εξήγησαν την λογική τους. Επειδή στα Εξάρχεια η κυβέρνηση με την αστυνομία χτυπάει τους δικούς τους, εδώ χτυπάνε τους φοιτητές». Καταγγελία φοιτητή για την είσοδο αναρχομπάχαλων στη σχολή στο Πάντειο και τον τραμπουκισμό φοιτητών. Λίγο νωρίτερα, διηγείται ο ίδιος φοιτητής, είχαν συμβεί τα εξής ενδιαφέροντα.

«Λίγο πριν τη στιγμή της επίθεσης στεκόμουν ακριβώς δίπλα στο παιδί το οποίο υπέστη την επίθεση. Σε κάποια στιγμή ο συντονιστής λέει να σταματήσουν και να σηκωθεί η επόμενη παράταξη που έτυχε να είναι η ΔΑΠ. Τότε άτομα με κράνη και αντικείμενα στο χέρι (σαν κοντάρια μου φάνηκαν) περνάνε ακριβώς από μπροστά μου και αρχίζουν να χτυπούν το παιδί στο κεφάλι». Ο λόγος των επιθέσεων από τους αναρχοφασίστες είναι ότι η πλειοψηφία των φοιτητών τασσόταν κατά της κατάληψης. Και στη λογική των αγαπημένων του ΣΥΡΙΖΑ, ως γνωστόν, δεν υπάρχει περιθώριο για άλλη άποψη πέραν της δικής τους διότι όποιος διαφωνεί μαζί τους είναι φασίστας. Και αφού λόγω της διαφωνίας του τεκμηριώνεται ότι είναι φασίστας οι αρσιστεροαναρχοκρανοκουκουλοφόροι δικαιούνται να τον ξυλοκοπήσουν.

«Στη σχολή μου, στο Πάντειο, έγινε η τέταρτη γενική συνέλευση για να αποφασιστεί εάν οι φοιτητές θέλουν κατάληψη ή όχι. Όπως και όλα τα υπόλοιπα σχήματα, έτσι και η ΔΑΠ, όταν ήρθε η σειρά της να παρουσιάσει το πλαίσιο της, έστειλε στο βήμα την αντιπρόσωπο της. Η φοιτήτρια όντως τόλμησε να σηκωθεί στο βήμα για να παρουσιάσει το πλαίσιο της παράταξης της, όπως ακριβώς έκαναν πριν από εκείνη και όλες οι υπόλοιπες παρατάξεις. Μόνο που στην συνέχεια, για κακή της τύχη της, την μπουγελώσανε». Άλλη μαρτυρία φοιτητή ο οποίος όμως κάνει ένα μικρό λάθος. Είναι για καλή τύχη της φοιτήτριας που την μπουγέλωσαν μόνο και δεν την περιέλαβαν με τα ρόπαλα, αφού τόλμησε να διαφωνήσει.

Πάμε και σε επόμενη μαρτυρία:

«Επιτέθηκαν εντελώς αναίτια σε φοιτήτριες και φοιτητές που έχουν τοποθετηθεί υπέρ της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου. Με αυτό τον τρόπο επιχειρούν να τιμωρήσουν φοιτητές και φοιτήτριες που δίνουν αυτό το διάστημα αγώνα μέσα στις Γενικές Συνελεύσεις Φοιτητών για να κρατήσουν το Πανεπιστήμιο Κρήτης ανοικτό, χωρίς καταλήψεις και χαμένα εξάμηνα σπουδών».

Ενώ γίνονται αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να διαμαρτύρεται όχι για τη βία των τραμπούκων κατά των φοιτητών, αλλά για τις παρεμβάσεις της αστυνομίας προκειμένου να απελευθερωθούν τα πανεπιστήμια από την ομηρεία των συμμοριών και να μπορέσουν οι φοιτητές να κάνουν τα μαθήματά τους. Οι άνθρωποι συμπορεύονται κανονικά με τον υπόκοσμο τον οποίο βαφτίζουν «φοιτητικό κίνημα» και για τους φοιτητές που δεν θέλουν να χάσουν τα εξάμηνά τους, οι οποίοι είναι πλειοψηφία, δεν λένε κουβέντα. Δεν τους ενδιαφέρει. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να προσεταιριστούν τις ψήφους του «χώρου», που εδώ που τα λέμε είναι και ο φυσικός τους χώρος, άρα το τερπνόν μετά του ωφελίμου.

Η Σύγκλητος του Παντείου σε ανακοίνωση της αναφέρει μεταξύ άλλων ότι όλα αυτά αποτελούν «μια ακόμη επίθεση κατά του Δημόσιου Πανεπιστημίου, η οποία έχει ως μοναδικό στόχο να πλήξει τη δημοκρατική του λειτουργία, να το απαξιώσει και να το υποβιβάσει συνολικά». Δεν ξέρω κατά πόσο οι αναρχοσύντροφοι πιάνουν το υπονοούμενο της Συγκλήτου, δηλαδή το ενδεχόμενο να εξυπηρετούν με τη συμπεριφορά τους αυτό το οποίο υποτίθεται ότι αντιμάχονται, αλλά αυτό προϋποθέτει ότι κάποιος έχει τη δυνατότητα να σκέπτεται και δεν έχει κόφτη αντίληψης. Εξάλλου στον «δικό» τους Λένιν αποδίδεται ο όρος «χρήσιμοι ηλίθιοι».