Γιατί τόσες λίγες κινητοποιήσεις;
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 4 '
Τρεις μήνες μετά τις εκλογές επανεμφανίστηκαν εργαζόμενοι στους δρόμους, (εντάξει εκτός από το ΠΑΜΕ που δεν είχε σταματήσει), τα μισά ή ίσως και περισσότερα Πανεπιστήμια είναι υπό κατάληψη και σήμερα οι μαθητές έχουν συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας. Τα φερέφωνα το ανακάλυψαν αμέσως: μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε στην αντιπολίτευση άρχισαν οι κινητοποιήσεις. Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δυνάμεις ούτε στους χώρους εργασίας, ούτε στα επιμελητήρια, ούτε στα Πανεπιστήμια και στα σχολεία για να ξεσηκώσει αντιδράσεις, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους άριστους των ΜΜΕ.
Βέβαια στους τρεις μήνες που έχει αναλάβει η κυβέρνηση των επιτυχιών και των θαυμάτων κατάργησε την ρύθμιση της αιτιολογημένης απόλυσης και με το αναπτυξιακό αποδιάρθρωσε ότι είχαν αφήσει τα μνημονιακά χρόνια από το εργασιακό καθεστώς, κάτι που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην καθήλωση των κατώτερων μισθών και στην περαιτέρω μείωση των υψηλότερων.
Στον τομέα της Παιδείας η υπουργός αφού επανέφερε τα θρησκευτικά ως μάθημα κατήχησης και την ιστορία ως μάθημα που διαμορφώνει εθνική συνείδηση (προφανώς για να διδάσκει στα παιδιά μας ότι το 1940 οι Έλληνες πολέμησαν εθελοντικά κατά του λαϊκισμού), καταργεί την βάση του 10 για την είσοδο σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, καθιερώνει την βαθμολογία και στις τρεις τάξεις του Λυκείου, επαναφέρει την τράπεζα θεμάτων που περιλαμβάνει και θέματα εκτός ύλης.
Στο Πανεπιστήμιο οι φοιτητές βλέπουν υποχρηματοδότηση, καθιέρωση του ν+2 για την ολοκλήρωση των σπουδών (πολλοί θα μείνουν χωρίς πτυχίο), αυστηροποίηση του πλαισίου μέσω της κατάργησης του Πανεπιστημιακού ασύλου, περαιτέρω σύνδεση των ιδρυμάτων με την αγορά.
Πώς να μην υπάρχουν αντιδράσεις σε αυτό το πλέγμα ρυθμίσεων που ωθεί όσους μαθητές δεν πάρουν 10 στις εξετάσεις να πάνε να πληρώσουν σε ιδιωτικά κολέγια ή και πανεπιστήμια του εξωτερικού, και σε όσους περάσουν στα Πανεπιστήμια να τελειώσουν σε ν+2 χρόνια, ανεξάρτητα από τις βιοτικές ανάγκες που έχουν, αν χρειάζεται να δουλεύουν κλπ.
Το περίεργο δεν είναι ότι υπάρχουν αντιδράσεις αλλά ότι είναι τόσο περιορισμένες και υποτονικές. Η κυβέρνηση βασίζεται σε μία υπόθεση εργασίας: ότι οι νεοφιλελεύθερη πολιτική της θα επιφέρει ανάπτυξη και εισόδημα που θα διανεμηθεί στην κοινωνία και θα ανεβάσει το βιοτικό επίπεδο και άρα μεσοπρόθεσμα -σε μία διάρκεια δύο χρόνων- δεν θα υπάρχει κοινωνική αναστάτωση.
Όμως και οι δικές της προβλέψεις ήδη αναθεωρούνται.
Το 4% που έταζε προεκλογικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγινε αρχικά 3% για να προσγειωθεί στην πρόβλεψη του προϋπολογισμού στο 2,8%, που δεν είναι καθόλου βέβαιο. Ακόμη όμως και με το 2,8% αν πιστέψουμε αυτά που έλεγε ο πρωθυπουργός προεκλογικά η ελληνική οικονομία δεν θα ξεκολλήσει από το τέλμα. Αυτό που θα πετύχει με βεβαιότητα η κυβέρνηση είναι την περαιτέρω αναδιανομή σε βάρος των χαμηλότερων στρωμάτων και την ελάφρυνση των υψηλότερων τμημάτων της μεσαίας τάξης και των επιχειρηματιών -ήδη αυτό το ξεκίνησε με τη μείωση του ΕΝΦΙΑ στη μεγάλη περιουσία, τη μείωση της φορολογίας των κερδών και την αποδιάρθρωση του εργασιακού πλαισίου.
Επίσης θα είναι επιτυχία της ότι μεσοπρόθεσμα -όταν ωριμάσουν τα μέτρα της και περάσει ο μήνας του μέλιτος-θα αυξήσει τις κοινωνικές αντιδράσεις. Αλλά γι αυτές ετοιμάζεται από τώρα, όπως άφησε με σαφήνεια να εννοηθεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, το επιτελικό κράτος απεργάζεται ρυθμίσεις για τον περιορισμό των κινητοποιήσεων. Υπό το πρόσχημα πάντα να μην εμποδίζεται η ζωή της πόλης.
Αδιάψευστος μάρτυρας ότι τα νεοφιλελεύθερα σκυλιά του πολέμου έπιασαν δουλειά δυσφημώντας τις μελλοντικές κινητοποιήσεις.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας