Τα καλά και τα κακά νέα για τα κοιτάσματα

Να ξεκινήσουμε με τα καλά νέα. Τα καλά νέα είναι ότι βρέθηκε μεγάλο κοίτασμα φυσικού αερίου νότια της Κρήτης από τα ΕΛΠΕ. Η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις ότι στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπως και στην κυπριακή ΑΟΖ, υπάρχουν κοιτάσματα τεραστίων διαστάσεων τα οποία όταν έρθει η ώρα της αξιοποίησής τους θα αλλάξουν τον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να πρόκειται για κάποια από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα του κόσμου, ίσως και τα μεγαλύτερα.

Είχαμε γράψει προ μηνών στη στήλη σχετικά με τις αναμενόμενες εξελίξεις και είχαμε μεταφέρει μέρος των συζητήσεων μας με τους κορυφαίους στην Ελλάδα στον τομέα των υδρογονανθράκων, τους καθηγητές Αντώνη Φώσκολο και Ηλία Κονοφάγο. Μεταφέρω μία ακόμα παλαιότερη εκτίμηση του κυρίου Φώσκολου, η οποία βασιζόταν στα στοιχεία από τα σεισμικά δεδομένα και τους αντίστοιχους χάρτες που είχε στη διάθεση του.

Μου είχε πει τότε σχετικά με τα πιθανολογούμενα κοιτάσματα νότια της Κρήτης και τη σχέση τους με τα πετρώματα που υπάρχουν στην περιοχή ως δείκτες για την ύπαρξη φυσικού αερίου:

«Περιμένουμε πολύ σημαντικές αποκαλύψεις αλλά επιστημονικά είναι πολύ ενδιαφέρον διότι αν πράγματι αποδειχθεί ότι υπάρχει αυτή η σχέση μεταξύ όγκου του κοραλλιογενούς ύφαλου και αποθέματος και ότι όσο αυξάνει ο όγκος τόσο αυξάνει το απόθεμα, έχουμε δύο στόχους κάτω από την Κρήτη ο ένας είναι κάτω από τους Καλούς Λιμένες 140 μίλια, αυτός ο στόχος είναι 7 φορές το ΖΟΡ σε όγκο καταλαβαίνετε τι περιμένουμε».

«Μιλάμε για τεράστια μεγέθη, το ΖΟΡ είναι το 19ο μεγαλύτερο στον κόσμο 7 φορές το ΖΟΡ άρα μπορεί να είναι το μεγαλύτερο του κόσμου» είχα σχολιάσει και η απάντησή του ήταν καταφατική. «Ναι, το μεγαλύτερο του κόσμου και μετά έρχεται το δεύτερο κοίτασμα που είναι γύρω από τη Γαύδο και μετά τρίτο έρχεται το κοίτασμα Στοκμαν στη Βόρεια Σιβηρία υποθαλάσσια αλλά αυτό δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί. Είναι τεράστια τα κοιτάσματα, περιμένω να δω….»

Αυτό είναι μόνο η αρχή. Οι εκτιμήσεις είναι ότι και στις ελλαδικές θάλασσες και στην κυπριακή ΑΟΖ, υπάρχουν πολλαπλοί στόχοι κοιτασμάτων, περισσότεροι από 15 συνολικά, ο καθένας εκ των οποίων είναι από δύο έως και οκτώ ή και δέκα φορές το αιγυπτιακό κοίτασμα Zohr το οποίο είναι το μεγαλύτερο – μέχρι στιγμής – στην Ανατολική Μεσόγειο και το 19ο μεγαλύτερο στον κόσμο. Αν κάνει κάποιος έναν πρόχειρο υπολογισμό για το τι σημαίνει αυτό στους παγκόσμιους ενεργειακούς και γεωπολιτικούς συσχετισμούς, μπορεί να ερμηνεύσει πολλά από αυτά που γίνονται. Το παράθυρο ευκαιρίας που ανοίγει για τον ελληνισμό είναι προφανές, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει πολιτικό σύστημα που μπορεί να διαχειριστεί όλο αυτό.

Πάμε τώρα στα «κακά» αλλά αναμενόμενα νέα. Ο καθηγητής Αβραάμ Ζελίδης, επίσης εκ των κορυφαίων στο χώρο, δήλωσε επιφυλακτικός ακριβώς για το προαναφερθέν.

«Συμφωνώ με την εκτίμηση ότι αυτό το κοίτασμα ίσως και να δώσει στην Ελλάδα και περισσότερο από 70 χρόνια αυτοδυναμία σε ενέργεια(…)στα επόμενα έξι με επτά χρόνια θα είχαμε τα κοιτάσματα σε πλήρη χρήση αλλά στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά προβλήματα και θα και ίσως δεν θα το βγάλουμε ποτέ(…)Να σας πω μόνο ότι ο Πατραϊκός έχει ολοκληρωθεί και περιμένουμε πότε θα γίνει η γεώτρηση. Στα Γιάννενα, ακόμα περιμένουμε την εξέλιξη.  Μιλάμε για συμβάσεις που έγιναν εδώ και έξι χρόνια. Το Κατάκολο που ήταν το πιο ώριμο, ακόμα δεν υπάρχει καμία ένδειξη. Νομίζω ότι όλα είναι τεχνικά θέματα, επιλογών του υπουργείου και οι καθυστερήσεις στην Ελλάδα οδηγούν στο να φεύγουν οι εταιρίες»

Διαλέξτε ποια νέα θα κρατήσετε. Τα καλά ή τα κακά. Κατά τη γνώμη και τα δυο μέχρι να γίνει αυτό που πρέπει. Και αυτό που πρέπει να γίνει, αν θέλουμε να έχουμε μέλλον ως έθνος, είναι να κάνουμε τα πάντα για να προχωρήσουν τα πρώτα και επίσης να κάνουμε τα πάντα για να ξεφορτωθούμε τα δεύτερα.