Αφού δεν είχε τίποτα να πει, ας σιωπούσε

Σας παραθέτω το ακόλουθο μήνυμα της υπουργού Παιδείας, κυρίας Νίκης Κεραμέως:

“Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες,

Αγαπητοί κύριοι και κυρίες Εκπαιδευτικοί,

Γιορτάζουμε μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της μακράς και ένδοξης ιστορίας της χώρας μας. Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι μία ημέρα που φέρει ιδιαίτερο βάρος για τη συλλογική μας ταυτότητα, για τρεις ιδιαίτερους λόγους, ανάμεσα σε άλλους πολλούς:Μας υπενθυμίζει τα επιτεύγματα του Ελληνισμού. Στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της πιο μελανής ίσως σελίδας της παγκόσμιας ιστορίας, οι αντίξοες συνθήκες και η δυσανάλογη ισχύς προς τον κατακτητή δεν πτόησαν τον ελληνικό λαό. Αψηφώντας κάθε δυσκολία, οι Έλληνες αποφάσισαν να υψώσουν το ανάστημά τους και να αντιταχθούν στις δυνάμεις του μίσους και της βίας, υπερασπιζόμενοι την ελευθερία μας.

Αποτελεί διδαχή και αναδεικνύει τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες μας. Η έμφυτη τάση του λαού μας να αντιμετωπίζει θαρραλέα τις δυνάμεις, που τον απειλούν, συνιστά επαναλαμβανόμενο μοτίβο στην μακραίωνη ιστορία μας. Η ισχύς αυτή πηγάζει από την ικανότητά μας να συσπειρωνόμαστε γύρω από έναν κοινό στόχο, όταν οι θεμελιώδεις αξίες μας κινδυνεύουν.Στις μέρες μας, που οι ακραίες φωνές του λαϊκισμού επιδιώκουν να δυναμώσουν, που ο ατομικισμός και η αποξένωση μαστίζουν την ανθρωπότητα, είναι πιο κρίσιμο από ποτέ να αναβιώσουμε αξίες, όπως η αυταπάρνηση, ο αλτρουισμός και η αλληλεγγύη, που μας επιτρέπουν, σήμερα, να ζούμε σε μία ελεύθερη, δημοκρατική χώρα.

Αναδεικνύει τη σημασία της εκπαίδευσης στην προσπάθεια να διατηρήσουμε την εθνική μας μνήμη, καθώς και να καλλιεργήσουμε μια πιο διαδραστική σχέση με το παρελθόν μας. Η αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας και η γνωριμία με την ιστορική μας ταυτότητα, η δυνατότητα εντοπισμού και αξιολόγησης αξιόπιστων ιστορικών πηγών, αποτελούν γνώσεις και δεξιότητες που οφείλει να αναπτύξει στους μαθητές ένα σύγχρονο σχολείο. Αγαπητά μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, Αξιοποιώντας το πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό της ιστορικής κληρονομιάς μας, μπορούμε να διδάξουμε και να διδαχτούμε από το παρελθόν και να προετοιμαστούμε κατάλληλα για το παρόν και το μέλλον.

Χρόνια πολλά σε όλες και όλους!”

Όπως, ίσως, θα καταλάβατε αυτό είναι το μήνυμα της κυρίας υπουργού για την επέτειο του “ΟΧΙ”. Γράφω “ίσως” διότι η κ. Κεραμέως δεν λέει κουβέντα για το “ΟΧΙ”. Αν έλεγε θα ήταν αναγκασμένη να πει και ορισμένα πράγματα ακόμα. Για παράδειγμα, σε ποιον απευθυνόταν αυτή η ομόθυμη άρνηση. Ότι ήταν “ΟΧΙ” στον στον Ιταλικό φασισμό και τον Μουσολίνι.

Ότι η πατρίδα μας βρέθηκε αντιμέτωπη με τις δυνάμεις του Άξονα που ήθελαν να μας υποδουλώσουν και να επιβάλλουν στην Ευρώπη την φασιστική ιδεολογία τους. Ήταν αυτοί που μιλούσαν για την ανωτερότητα της Άριας Φυλής που προχώρησαν σε σφαγές και ολοκαύτωμα των Εβραίων.Θα ήταν υποχρεωμένη να μιλήσει και για την ηρωική Εθνική Αντίσταση.

Αν τα έλεγε αυτά θα ήταν αναγκασμένη να πει ότι αυτή η ιδεολογία επιχειρεί και πάλι να σηκώσει κεφάλι στην Ευρώπη. Ότι όσοι την εκφέρουν σήμερα ζητούν φράκτες, χαρακτηρίζουν εισβολείς τους πρόσφυγες και δεν ανέχονται το διαφορετικό. Κι αφού δεν είχε τίποτα να πει για όλα αυτά, η κυρία υπουργός θεώρησε ότι μπορεί να συνδέσει εκείνη την εποχή με την “μάχη κατά του λαϊκισμού”(!) Κυρία υπουργέ, αφού δεν είχατε τίποτα να πείτε για όλα αυτά θα ήταν προτιμότερο να σιωπήσετε…