Η τρέλα με τα πόθεν έσχες

Κλειδαρότρυπα και κανιβαλισμός. Άλλες λέξεις για να περιγράψω αυτό που συμβαίνει κάθε χρόνο με τις δηλώσεις για το πόθεν έσχες των πολιτικών δεν έχω. Είναι προφανές ότι λέω «ναι» στη διαφάνεια, αλλά «όχι» στη διαπόμπευση ανθρώπων επειδή έχουν χρέη ή πολλά λεφτά. Προφανώς και οι πολίτες έχουν δικαίωμα να ξέρουν αν οι πολιτικοί τους είναι εξαρτώμενοι από συμφέροντα, αν έχουν περιουσιακά στοιχεία που δεν δικαιολογούνται από τα εισοδήματά τους, αλλά δεν προσφέρει τίποτα στην ενημέρωση και τη δημοκρατία η γνώση του κάθε οικοπέδου και αγροτοτεμαχίου που κληρονόμησε κάποιος από τους γονείς του.

Η ουσία είναι με πόσα μπήκαν στην πολιτική και με πόσα βρίσκονται. Αυτό πρέπει να το ελέγχει μία διακομματική επιτροπή της Βουλή και οι πολίτες να ενημερώνονται μόνο για όσες υποθέσεις κριθεί ότι θα πρέπει να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη.

Όταν δηλαδή αποφασιστεί για μία περίπτωση ότι δεν ανήκει πλέον στη σφαίρα της πολιτικής, αλλά σε εκείνη του ποινικού δικαίου. Αλλιώς δεν έχουμε τίποτα παραπάνω από μία προσπάθεια το κοινό να δει πίσω από τις κλειστές πόρτες στην προσωπική ζωή των πρωταγωνιστών. Νομίζοντας που έτσι κάποιον ελέγχουν. Και μία προσπάθεια των πρωταγωνιστών βεβαίως να νομιμοποιήσουν με μια απλή δήλωση όσα κατέχουν χωρίς να εξηγούν το πως τα απέκτησαν.

Είναι πραγματικά αδιανόητο να μετατρέπονται σε πολιτικά επιχειρήματα γεγονότα όπως η περιουσία της συζύγου, τα σχολεία των παιδιών κοκ.

Η ζωή των πολιτικών πρέπει να είναι διαφανής, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο πολιτικός να χάνει τα δικαιώματα των πολιτών στην προστασία της ιδιωτικής τους ζωής. Επαναλαμβάνω πως αυτή η προστασία δεν ισχύει αν κάποιος βρεθεί με πλούτο που δε μπορεί να δικαιολογήσει. Αυτό όμως ισχύει ή πρέπει να ισχύει για όλους. Και για πολίτες και για πολιτικούς. Αλλιώς μπαίνουμε σε έναν παραλογισμό χωρίς ευδιάκριτο προορισμό. Χωρίς κανένα πραγματικό όφελος για τη διαφάνεια και τη δημοκρατία.

Είναι κάτι σαν τη γραφειοκρατία που αναπτύχθηκε δήθεν για να μην υπάρχει διαφθορά στο δημόσιο. Η γραφειοκρατία έμεινε για τους πολλούς και έγινε και το άλλοθι για το περίφημο γρηγορόσημο. Γενικά πρέπει να γίνει ένας έλεγχος για το αν πρόνοιες που αποφασίστηκαν για έναν σκοπό τον επιτελούν ή πετυχαίνουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Έχει έρθει η ώρα. Να γίνει ένας απολογισμός. Αν δε θέλουμε πάντα να μας αντιμετωπίζουν ορισμένοι σαν ιθαγενείς στους οποίους μοιράζουν καθρεφτάκια και αυτοί είναι ικανοποιημένοι.