Από την Μαριέττα Γιαννάκου στη Νίκη Κεραμέως: όπισθεν ολοταχώς

Δεν είναι τόσο παλιά αλλά μοιάζει να έχει περάσει αιώνας, από τον Σεπτέμβριο του 2006, όταν παρουσιάστηκε το βιβλίο Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού της ομάδας εργασίας με ευθύνη της Μαρίας Ρεπούση υπό την επίβλεψη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Ήταν τότε που προκλήθηκε δικαιολογημένος σάλος γιατί το βιβλίο παρουσίαζε την καταστροφή της Σμύρνης σαν “συνωστισμό στην προκυμαία”.

Η κυβέρνηση Καραμανλή βρέθηκε στο επίκεντρο ανηλεούς κριτικής και η αρμόδια υπουργός, Μαριέττα Γιαννάκου που παράλληλα προωθούσε μία μεταρρύθμιση σε όλα τα επίπεδα της δημόσια εκπαίδευσης, είχε φοβερό προσωπικό και πολιτικό κόστος. Η τότε κυβέρνηση βέβαια δεν έφταιγε. Η δε αρμόδια υπουργός διαχώρισε σαφώς και με καθαρότητα την θέση της από τις αντιεπιστημονικές απόψεις της κ. Ρεπούση. Ωστόσο η κ. Γιαννάκου υπερασπίστηκε με σθένος τη νομιμότητα και το σύστημα συγγραφής των βιβλίων που είχε απεξαρτηθεί σημαντικά από την χειραγώγησης της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου. Πρόβαλε τότε ότι θα υπάρξουν διορθώσεις μέσα από την προβλεπόμενη εκπαιδευτική διαδικασία και πάντα υπό την ευθύνη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

Μόλις 13 χρόνια μετά η νυν υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, προέβη πρόσφατα στην δήλωση ότι η διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας θα πρέπει να προάγει την διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης των μαθητών. Αν έλεγε την εθνική συνείδηση των ελληνοπαίδων, η δήλωσή της θα ήταν πλήρης. Λίγες ημέρες αργότερα το ΣτΕ απεφάνθη ότι με την διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών “θα πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης και ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές”. Με την ανακοίνωση που έβγαλε αμέσως μετά το υπουργείο Παιδείας φροντίζει να συμμορφωθεί όχι μόνο για το τυπικό αλλά και επί της ουσίας με την απόφαση του ΣτΕ. Το μόνο που έχει μείνει είναι να φωνάζουν οι ελληνόπαιδες στα σχολεία “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”.

Το περίεργο είναι ότι η Νίκη Κεραμέως, του περιβάλλοντος του νυν πρωθυπουργού με όλα τα πιστοποιητικά αριστείας και σπουδές στο εξωτερικό με την βαθιά συντηρητική αντίληψη, προέρχεται από το ίδιο κόμμα με την πραγματικά φιλελεύθερη Μαριέττα Γιαννάκου. Τα δεκατρία χρόνια που πέρασαν ήταν χρόνια οπισθοδρόμησης για τη ΝΔ και ακολούθως για την χώρα, με κορύφωση την παρούσα περίοδο της κυβέρνησης των αρίστων και νεοφιλελεύθερων.

Φυσικά έχει μεσολαβήσει ο μεσαίωνας της περιόδου Σαμαρά που εξακολουθεί να επηρεάζει αποφασιστικά την πολιτική γραμμή της ΝΔ. Μόνο που τόσο τον Αντώνη Σαμαρά όσο και τον Κυριάκο Μητσοτάκη τους στήριξε και τους στηρίζει το σύνολο των συστημικών μέσων ενημέρωσης, άλλοτε εκσυγχρονιστικών, άλλοτε σκοταδιστικών -στην πραγματικότητα με την αντίληψη δουλίτσες να γίνονται χρήμα να πέφτει, είτε από το ΚΕΕΛΠΝΟ είτε από αμφιλεγόμενους νεόκοπους εκδότες.

Το ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι τους τελευταίους δύο μήνες έχουν εξαφανιστεί οι διάφορες ομάδες των δήθεν εκσυγχρονιστών ή ορθολογιστών ή όπως αλλιώς αυτοαποκαλούνταν, διανοουμένων όταν καταφέρονταν -ενίοτε δικαίως-, εναντίον των ακροτήτων του ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς ισχύει ένα παλαιότερο δηκτικό σχόλιο του Προκόπη Παυλόπουλου -όταν δεν ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας-, ότι τα παιδιά των καλών οικογενειών (πόσο μάλλον των αρίστων) δεν μιλάνε με γεμάτο το στόμα…

ΥΓ: Υπάρχουν οι 64 -μεταξύ των οποίων, Βερέμης, Χωμενίδης, Παγουλάτος-, που κατηγορούσαν με την επιστολή τους τον περασμένο Μάιο την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ γιατί “έχει επιβάλει στην χώρα τριτοκοσμικές αντιλήψεις και ψευδή ευρωπαϊσμό» και κατήγγειλαν “την αποδιάρθρωση κάθε αναγεννητικής προσπάθειας στην εκπαίδευση”. Τώρα σιωπούν, προφανώς γιατί θεωρούν ότι η επιστροφή στα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη της κ. Κεραμέως, δεν συνιστούν τριτοκοσμικές αντιλήψεις, είναι αληθής ευρωπαϊσμός και αναδιάρθρωση της αναγεννητικής προσπάθειας στην εκπαίδευση…