Μητσοτάκης – Σαμαράς: Μία δύσκολη σχέση

Η συζήτηση στο Μέγαρο Μαξίμου αφορούσε πολιτευτές που έμειναν εκτός Βουλής, όπως για παράδειγμα ο Νίκος Ταχιάος που τακτοποιήθηκε στην Αττικό Μετρό, αλλά και εάν κάποιοι από αυτούς θα έπρεπε να τοποθετηθούν σε δημόσιους οργανισμούς -όσο υπάρχουν ακόμη πριν δοθούν κοψοχρονιά στους “επενδυτές”. Εκεί έπεσε και το όνομα του Άκη Γεροντόπουλου για κάποιον οργανισμό. Η απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν κατηγορηματική: “ούτε νεκρός δεν θα ξεχάσω τι έκανε το 1993”, εννοώντας ότι συμπαρατάχθηκε με τον Αντώνη Σαμαρά για να “ρίξουν” τον πατέρα του με όχημα το Σκοπιανό.

Η απάντηση είναι ενδεικτική της σχέσης “μίσους πάθους” του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αντώνη Σαμαρά. Ήδη, ο κ. Σαμαράς έμεινε με τις βαλίτσες στο χέρι ενώ ετοιμαζόταν να πάει στις Βρυξέλλες. Η απάντηση που έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χθες ήταν κατατοπιστική. Κατ αρχήν επιβεβαίωσε ότι ο Αντώνης Σαμαράς ήθελε θέση επιτρόπου και αντιπροέδρου της Κομισιόν. Ακολούθως είπε ότι η νέα πρόεδρος Φον ντερ Λάιεν, αρνήθηκε την αντιπροεδρία στην Ελλάδα όταν την διεκδικούσε ο Σαμαράς, αλλά την έδωσε όταν την διεκδικούσε ο Μαργαρίτης Σχοινάς.

Αυτό, από μόνο του είναι σκληρό για τον πρώην πρωθυπουργό. Στην συνέχεια πρόβαλλε ότι η επιλογή του κ. Σχοινά είναι εθνική επιτυχία και ότι επιβεβαιώνει την αναβάθμιση του κύρους της χώρας μας μετά τη νίκη της ΝΔ στις εκλογές. Προφανώς, όλα αυτά δεν ίσχυαν με τον Αντώνη Σαμαρά. (ειρήσθω εν παρόδω, οι πληροφορίες από κύκλους των Βρυξελλών αναφέρουν ότι τον κ. Σαμαρά δεν τον συμπαθεί η Άνγκελα Μέρκελ η οποία άλλωστε του τράβηξε το χαλί τον Οκτώβριο του 2014, αλλά ο πρώην πρωθυπουργός εξακολουθεί να πιστεύει ότι του φταίει ο Τσίπρας). Ίσως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έκανε ότι μπορούσε για τον Αντώνη Σαμαρά, ενώ το έκανε για τον Μαργαρίτη Σχοινά.

Όμως, η διάσταση Σαμαρά – Μητσοτάκη είναι ευρύτερη, αφορά το γενικό πολιτικό κλίμα και στο βάθος έχει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μέχρι στιγμής δείχνει ότι θέλει ήπιους τόνους και πολιτισμένη πολιτική αντιπαράθεση. Όπως το περιέγραψε ο ίδιος σε ολλανδική εφημερίδα την ημέρα της επίσκεψής του στην Χάγη: “Ο δικός μου στόχος είναι ο πολιτισμένος πολιτικός διάλογος. Και πιστεύω ότι και ο κ. Τσίπρας αντιλαμβάνεται ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν και διαφορετικά. Αν θέλει να μετακινήσει τον ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο είναι και προς το δικό του συμφέρον να διασφαλίσει έναν πολιτισμένο διάλογο”. Δείχνοντας έμπρακτα την πρόθεσή του ο κ. Μητσοτάκης απέφυγε στη ΔΕΘ να καταφερθεί εναντίον του Αλέξη Τσίπρα και των πεπραγμένων του, είτε ως αντιπολίτευση είτε ως κυβέρνηση. Στο ίδιο πλαίσιο δήλωσε ότι δεν σκοπεύει να κάνει την βουλή βιομηχανία εξεταστικών επιτροπών, αναφερόμενος τόσο στην υπόθεση της Novartis όσο και στο πρώτο εξάμηνο του 2015 και πως φθάσαμε στα capital controls.

Από μόνη της η διάθεση συναίνεσης απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα συνιστά “casus belli” για τον Αντώνη Σαμαρά και τη δεξιά πτέρυγα της ΝΔ.

Ο κ. Σαμαράς και οι οπαδοί του θέλουν ρεβάνς για τον Ιανουάριο του 2015, συνολική αποκατάσταση στην υπόθεση Novartis, αλλά και απαξίωση του Αλέξη Τσίπρα και της Αριστεράς. Ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει κανέναν λόγο να επιδιώκει έντονη πολιτική αντιπαράθεση, θέλει ήρεμα νερά και ήπιους τόνους για να υλοποιήσει την οικονομική του πολιτική που θα έχει δυσκολίες στο εγγύς μέλλον. Όσο για το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι σαφές ότι δεν θα προτείνει ξανά τον Προκόπη Παυλόπουλο. Δεν θέλει όμως ούτε κάποιον από τους δύο πρώην πρωθυπουργούς του κόμματός του, τον Αντώνη Σαμαρά και τον Κώστα Καραμανλή. Κυρίως δεν τον Αντώνη Σαμαρά ο οποίος θα αποκτήσει θεσμικό βάθρο για να συνεχίσει τις πολιτικές του παρεμβάσεις κυρίως στα θέματα που εκείνος αξιολογεί.

Μία άτυπη συγκατάθεση του Αλέξη Τσίπρα για ένα πρόσωπο, προερχόμενο από την ευρύτερη κεντροαριστερά, θα επιτρέψει στον Κυριάκο Μητσοτάκη να δώσει τον δικό του συμβολισμό στην διακυβέρνησή του και να ξεπεράσει τις αντιθέσεις από το κόμμα του, αφού θα προβληθεί θετικά από το σύνολο των Μέσων Ενημέρωσης ως βήμα για μία νέα εποχή. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς θεωρεί ότι ήδη είναι ριγμένος, οι δικοί του το λένε απερίφραστα ότι έκανε τον Κυριάκο Μητσοτάκη αρχηγό της ΝΔ και μετά πρωθυπουργό. Μία πολιτισμένη πολιτική αντιπαράθεση με κοινής αποδοχής Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα περιθωριοποιήσει τον Μεσσήνιο πολιτικό. Μόνο που το περιθώριο και η αποστρατεία δεν ταιριάζει στον Αντώνη Σαμαρά. Το πως θα αντιδράσει έχει πάντα ενδιαφέρον. Οι βολές που εξαπολύουν τα φιλικά του Μέσα Ενημέρωσης στον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι τροχειοδεικτικές βολές.