Ο Πέτρος είναι απλά ένας από τους πολλούς

Οι εκλογές του 2019 επιφυλάσσουν εκπλήξεις. Ο Νίκος Μαρουλίδης γράφει στο blog του στο pagenews.gr για την υποψηφιότητα του Πέτρου Τατσόπουλου με την Νέα Δημοκρατία.

Το ημερολόγιο έδειχνε 2012, όταν ο Πέτρος Τατσόπουλος εκλεγόταν βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου. Σήμερα, εν έτει 2018, ο γνωστός συγγραφέας, αφού έκανε ένα αποτυχημένο πέρασμα από το κέντρο και το Ποτάμι το 2015, ανακοινώνεται για το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας.

Έτσι, βάση των πολιτικών θέσεων του κάθε κόμματος, αντιλαμβανόμαστε ότι από την ριζοσπαστική αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ το 2012, ο Πέτρος Τατσόπουλος μεταπήδησε στο φιλελεύθερο Ποτάμι και κατέληξε στην δεξιά Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο κύριος Τατσόπουλος και ο κάθε Τατσόπουλος (που η χώρα έχει πολλούς στην μακρά πολιτική ιστορία της) είναι ο λόγος που επιβεβαιώνει ότι η ψήφος που ρίχνει κάθε Έλληνας πολίτης στην κάλπη είναι απλά για το “φαίνεσθαι”.

Τι άραγε θα σκέφτεται ένας άνθρωπος που τον ψήφισε το ’12 στο άκουσμα της είδησης ότι κατεβαίνει υποψήφιος με τη ΝΔ.

Ωστόσο, για να μην τον αδικούμε τελείως, να αναφέρουμε ότι από παλαιότερα φρόντισε να αφήσει ανοικτή την… πόρτα στη ΝΔ, υιοθετώντας την τεχνική “προσέχω για να έχω”.

“Δεν είναι ταμπού να συνεργαστώ με ένα κομμάτι πατριωτών της Νέας Δημοκρατίας και της σοσιαλδημοκρατίας που εκφράζεται μέσα από το ΠΑΣΟΚ”, έλεγε στο “μακρινό” παρελθόν ο τότε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Πέτρος Τατσόπουλος.

Γιατί λοιπόν ο κάθε πολίτης αυτής της κοινωνίας να εμπιστευτεί σε κάποιον, “σταυρώνοντας” τον, την φωνή του μέσα στην Βουλή;

Κατά καιρούς “κόκκινοι”, “μπλε”, “πράσινοι” γδέρνονται στα τηλεοπτικά πάνελ, ωστόσο μόλις ο διακόπτης κατέβει στο off, ” όλα καλά, όλα ανθηρά” που έλεγε ο Νίκος Ρίζος στην ελληνική ταινία “Ο αισιόδοξος”.

Ο Πέτρος Τατσόπουλος λοιπόν δεν έκανε κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Το έχουν κάνει πολλοί και με μεγάλη επιτυχία (ονόματα δεν λέμε οικογένειες δεν θίγουμε).

Ο Πέτρος είναι απλά ένας από τους πολλούς.