Βάλτε έναν μάνατζερ στην κυβερνητική μηχανή…

Ώρες – ώρες απορείς με τον τρόπο λειτουργίας των ελληνικών κυβερνήσεων. Όλων των κυβερνήσεων από το 1981 που έχω ξεκινήσει να δημοσιογραφώ.

Κύριο χαρακτηριστικό της λειτουργίας τους ο ερασιτεχνισμός και η απουσία γενικότερου σχεδιασμού, παρά την ύπαρξη του προϋπολογισμού που υποτίθεται πως είναι αποτέλεσμα μελέτης και οργανωμένου σχεδίου.

Απόδειξη αυτού η αποτυχία στην εκτέλεση του προϋπολογισμού (με εξαίρεση τα τελευταία χρόνια). Τον ερασιτεχνισμό και την ανορθολογική λειτουργία φανερώνει η απουσία εθνικού σχεδίου για την ανάπτυξη και συγκεκριμένων στόχων τους οποίους θα υπηρετούν όλα τα υπουργεία.

Και τι κάνουν όταν βρεθούν ενώπιον του προβλήματος. Παίρνουν πυροσβεστικά μέτρα τα οποία συνήθως αποτυγχάνουν να υπηρετήσουν το στόχο και το σκοπό.

Μέγιστη απόδειξη αυτού τα μέτρα που πήραν οι κυβερνήσεις στα χρόνια των μνημονίων, μέτρα και πολιτικές που κατέστρεψαν τη χώρα και τις ζωές των πολιτών. Με τη στάση τους αποδεικνύουν με πόση ακρίβεια περιγράφει τη συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού, η ρήση του σοφού Κινέζου στρατηγού Σουν Τσου, ο οποίος πριν από 2.500 χρόνια έγραψε πως δεν είναι δείγμα ευφυΐας να αντιλαμβάνεσαι τον εχθρό (στην περίπτωσή μας το πρόβλημα) όταν φτάσει μπροστά στα μάτια σου.

Ενίοτε δεν το αντιλαμβάνονται ούτε τότε. Απόδειξη η φοροδιαφυγή η οποία είναι ίσως η μεγαλύτερη αιτία που η χώρα χρεοκόπησε. Ποτέ, καμία κυβέρνηση δεν έθεσε πραγματικά ως πρώτο στόχο την πραγματική πάταξη της φοροδιαφυγής.

Οι φοροφυγάδες οργιάζουν, τα συνήθη υποζύγια (μισθωτοί και συνταξιούχοι) σηκώνουν τα βάρη και… εις υγείαν των κορόιδων.

Και για να γίνει αντιληπτή σημασία της πάταξης της φοροδιαφυγής θα σας πούμε το εξής: Σύμφωνα με την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων η φοροδιαφυγή ανέρχεται σε 16 δισ. ευρώ ετησίως.

Αν η κυβέρνηση εισέπραττε το 13% δεν υπήρχε κανένας λόγος για μείωση των συντάξεων. Αντιθέτως θα υπήρχαν 2 δισ. περίπου για κοινωνική πολιτική, φοροελαφρύνσεις και επενδύσεις.

Όμως, για να πετύχει το στόχο της η κυβέρνηση χρειάζεται να προσανατολίσει τις δυνάμεις της προς την επίτευξή του. Το κάνει; Θα σας πω μόνο πως περισσότερο από δύο χρόνια (από τότε που έφυγε από το υπουργείο Οικονομικών ο Τρύφων Αλεξιάδης) καθυστερεί η σύνδεση των ταμειακών μηχανών με το TAXIS.

Όπως και η εφαρμογή συστήματος εισροών-εκροών σε όλο το κύκλωμα των πετρελαιοειδών για την πάταξη του λαθρεμπορίου (στη Βουλγαρία έβαλαν το σύστημα σε 3 μήνες). Η απάντηση δική σας.

Αλλά για να αποδίδουμε τα “του Καίσαρος των Καίσαρι” θα σας αναφέρουμε ότι πριν από τα μνημόνια η φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο και το παρεμπόριο κόστιζαν στα δημόσια ταμεία 35 ως 40 δισ. ευρώ το χρόνο. Είχαν κάνει τίποτα; Όχι. Κι΄ ας έβλεπαν ότι πηγαίναμε στο γκρεμό. Μετά τα μνημόνια έκαναν τίποτα.

Όχι βεβαίως. Αύξαναν τους φόρους ‘όλες οι κυβερνήσεις.

Ε, λοιπόν η ίδια κακοδαιμονία συνεχίζεται, γιατί όλοι σχεδόν οι υπουργοί και υφυπουργοί των τελευταίων δεκαετιών ήταν ερασιτέχνες μάνατζερς, είχαν άγνοια από τη διοίκηση ακόμα και μικρομεσαίας επιχείρησης και η κρατική μηχανή διεφθαρμένη, διαβρωμένη και ανίκανη.

Έτσι, όμως δεν πάει πουθενά η χώρα. Κι΄αν είχαμε μία πρόταση να κάνουμε στον Αλέξη Τσίπρα, θα του συστήναμε να βάλει στοιχεία επιχειρηματικής λειτουργίας και ιδιωτικού μάνατζμεντ στη… μηχανή της κυβέρνησης ή ακόμα καλύτερα να πάρει έναν αποδεδειγμένα ικανό μάνατζερ από τον ιδιωτικό τομέα και να του αναθέσει το συντονισμό και την παρακολούθηση του κυβερνητικού έργου…

Κατανοώ την ιερή αγανάκτηση ορισμένων πολιτικών, αλλά καλό θα ήταν αυτή να τη στρέψουν προς δημιουργικές κατευθύνσεις και όχι σε αναθέματα…