Παλαιοκομματική και μαυρογυαλούρικη αντίληψη ότι το κράτος ανήκει στο κόμμα

Ο Θανάσης Λυρτσογιάννης σχολιάζει στο blog του στο pagenews.gr για την αντίληψη που έχουν τα κόμματα στις μέρες μας και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το κράτος.

Οι αποκαλύψεις του Χρήστου Μαρκογιαννάκη ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης του πρότεινε θέση επικεφαλής σε ΔΕΚΟ για να μην είναι υποψήφιος στα Χανιά στις επόμενες εκλογές, εγείρει ένα τεράστιο ζήτημα και ανοίγει μία πολύ μεγάλη και κρίσιμη συζήτηση.

Πώς δηλαδή τα κόμματα αντιμετωπίζουν το κράτος.

Δυστυχώς η παλαιοκομματική αντίληψη της τακτοποίησης σε ΔΕΚΟ αποτυχημένων πολιτευτών ή ανάξιων να σταδιοδρομήσουν στον ιδιωτικό τομέα κομματικών στελεχών παραμένει ισχυρή για να μην πω κυρίαρχη στα κόμματα.

Τα οποία αντιλαμβάνονται τον ευρύτερο δημόσιο τομέα ως λάφυρο, λεία ακόμα και δικό τους φέουδο ή βιλαέτι.

Νομίζουν ότι έχουν το δικαίωμα να κάνουν ότι επιθυμούν, να διαχειρίζονται τη δημόσια περιουσία με κριτήριο την εξυπηρέτηση του κόμματος, των μελών τους, των οπαδών, των φίλων και των συγγενών.

Την απαράδεκτη, φθαρμένη και καταστροφική αυτή κομματική λογική την είδαμε στο παρελθόν και πληρώσαμε τις συνέπειες πολύ ακριβά.

Άνθρωποι αστοιχείωτοι, ανίκανοι να διαχειριστούν ακόμα και περίπτερο, αναλάμβαναν και αναλαμβάνουν ακόμα επικεφαλής τεράστιων οργανισμών και πολύ μεγάλων επιχειρήσεων (των μεγαλύτερων στη χώρα) με μόνο προσόν την σχέση με το κόμμα που κυβερνά ή με τον υπουργό που έχει στην αρμοδιότητα τη ΔΕΚΟ (υποκύπτω στον πειρασμό να αναρωτηθώ και να ρωτήσω αν τοποθετούσαν τέτοια στελέχη σε δική τους επιχείρηση).

Το αποτέλεσμα;

Οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί του Δημοσίου πηγαίνουν στα βράχια, γίνονται μηχανές παραγωγής ελλειμμάτων και ζημιών αντί κερδών, τα οποία καλείται ο φορολογούμενος πολίτης να πληρώσει.

Και αναρωτιέται κανείς πόσο διεφθαρμένα είναι τα κόμματα και οι πολιτικοί όταν στο όνομα της εξυπηρέτησης των κομματικών παιδιών, των στελεχών, των φίλων και των οπαδών, παραγνωρίζουν το συμφέρον του πολίτη και της χώρας.

Αναρωτιέται επίσης πόσο παλαιοκομματική και μαυρογυαλούρικη είναι η αντίληψη ότι το κράτος ανήκει στο κόμμα που κυβερνά και θα το μεταχειριστεί σύμφωνα με το συμφέρον του κόμματος.

Αναρωτιέται ο πολίτης πότε θα αντιληφθεί το πολιτικό σύστημα ότι είναι αυτές οι παλαιοκομματικές και διεφθαρμένες πρακτικές που έριξαν τη χώρα στα βράχια και έφεραν τα καταστροφικά μνημόνια.

Αναρωτιέται κάποιος τέλος πότε επιτέλους οι πολίτες θα συνειδητοποιήσουν ότι έχουν υποχρέωση απέναντι στους εαυτούς τους και τη χώρα να τιμωρούν αντιλήψεις, νοοτροπίες και πρακτικές απερίγραπτης αθλιότητας.

Και κάτι τελευταίο. Η αντίληψη του Λουδοβίκου του 14ου «το κράτος είμαι εγώ» δεν έχει καμία θέση στην εποχή μας…

Και οι πρακτικές των κομμάτων για το κράτος στη λουδοβίκεια προσέγγιση παραπέμπει.

---