Ο επικίνδυνος λαϊκισμός του κυρίου Φίλη

Ο άνετος και γαλαντόμος κύριος Φίλης μοίρασε χρήματα, τάχτηκε με σφοδρότητα κατά της λιτότητας, κατέκρινε (και δικαίως σε αυτό) τις αποφάσεις για μείωση των συντάξεων και του αφορολογήτου.

Πολύ ωραία κύριε Φίλη. Συμφωνούμε μαζί σας. Να ανοίξουμε το πουγκί και να μοιράσουμε χρήμα στο λαό, να βάλουμε τέλος στη λιτότητα. Ποιος δεν το θέλει; Φαντάζομαι κανείς.

Αν κύριε Φίλη υπάρχει άφθονο χρήμα στο πουγκί, πολύ καλά. Αν δεν υπάρχει τί κάνουμε κύριε Φίλη; Και επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, η διανομή χρημάτων που δεν υπάρχουν δεν είναι παρά επικίνδυνος λαϊκισμός.

Αν θέλατε κύριε Φίλη να είσαστε πλήρης και συνετός, θα έπρεπε να υποδείξετε, να προτείνετε, να παρουσιάσετε (χρησιμοποιήστε όποιο ρήμα θέλετε) τον τρόπο με τον οποίο θα βρεθούν τα χρήματα.

Και κύριε Φίλη, το γνωρίζετε πολύ καλά, δεν υπάρχουν παρά μόνο δύο δρόμοι. Τα δανεικά και η ανάπτυξη. Δανεικά δεν πρόκειται να βρούμε. Κανείς δεν θα μας δώσει, αλλά ούτε πρέπει να πάρουμε για μοιρασιά (να δανειστούμε για επενδύσεις ναι), γιατί θα βρεθούμε σε χειρότερη μοίρα από τη σημερινή.

Συνεπώς ουσιαστικά ένας είναι ο δρόμος. Η ανάπτυξη. Κι εδώ οι επιλογές είναι δύο. Παράγουμε πρώτα πλούτο και μετά κάνουμε τη διανομή ή παράγουμε και διανέμουμε ταυτοχρόνως (η τρίτη εκδοχή μοιράζουμε χρήμα για να έχουμε ανάπτυξη αποκλείστηκε στην προηγούμενη παράγραφο).

Και για να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε οποιαδήποτε από τις δύο εκδοχές, θα πρέπει να προηγηθούν μεταρρυθμίσεις, επενδύσεις και δημιουργία φιλικού κλίματος και ευνοϊκού περιβάλλοντος. Τόσο απλά και συνάμα τόσο δύσκολα είναι τα πράγματα κύριε Φίλη, αν θέλετε υγιή και διαρκή τρόπο αντιμετώπισης της λιτότητας και της φτώχειας. Τα υπόλοιπα είναι πομφόλυγες. Λόγια του αέρα που στην πολιτική ζαργκόν λαϊκισμός…