Και τώρα τί θα κάνουμε χωρίς το ΔΝΤ;

Το ΔΝΤ είναι πλέον εκτός ελληνικού προγράμματος. Όπως τα στελέχη του (Τόμσεν, Ράις, Ψαλιδόπουλος) είχαν δηλώσει την περασμένη εβδομάδα, δεν υπάρχει πλέον χρόνος για να μπορέσει να συμμετάσχει. Η κλεψύδρα άδειασε.

Και τώρα τί θα κάνουμε χωρίς το ΔΝΤ; Υπάρχουν δύο διαστάσεις στο θέμα. Η μία αφορά στη ρύθμιση του χρέους και στην έξοδο στις αγορές. Διάφοροι ειδικοί και μη ισχυρίζονται πως χωρίς την σφραγίδα του ΔΝΤ πως το χρέος είναι βιώσιμο, η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές θα είναι πιο δύσκολη και ενδεχομένως πιο ακριβή. Σε απλά λόγια θα δανείζεται με υψηλότερο επιτόκιο.

Θα συμβεί έτσι; Κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς. Γιατί για παράδειγμα το ΔΝΤ μπορεί να συμμετάσχει με την ιδιότητα του τεχνικού συμβούλου και να επικυρώσει με αυτό τον τρόπο τη βιωσιμότητα του χρέους.

Επίσης, μένει να δούμε ποια θα είναι η τελική ρύθμιση για το χρέος για να βγάλουμε συμπεράσματα ακριβή. Και να μην ξεχνάμε ότι το χρέος είναι βιώσιμο ως το 2030 και με τη βούλα του ΔΝΤ. Άρα για τίτλους διάρκειας ως 12 χρόνια υπάρχει η σφραγίδα του και εμμέσως η εγγύηση του ΔΝΤ.

Η δεύτερη διάσταση αφορά στις πολιτικές που θα ακολουθηθούν στο εσωτερικό μετά την 21η Αυγούστου. Το ΔΝΤ ήταν και είναι ο πιο σκληρός του κουαρτέτου. Παρότι πέφτει διαρκώς έξω, ζητά οι εκτιμήσεις του να λαμβάνονται ως βάση για τη χάραξη πολιτικής και για τη λήψη μέτρων. Τα λάθη του παρελθόντος και τα… mea culpa δεν τα ξεχάσαμε. Πως να τα ξεχάσουμε άλλωστε, όταν ήταν η βασική αιτία για να βυθιστεί η χώρα σε πρωτοφανή ύφεση.

Η απουσία του λοιπόν θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να πάρει ορισμένα ευεργετικά μέτρα (χωρίς να διαταράσσεται ο στόχος των πρωτογενών πλεονασμάτων, όπως διακηρύσσουν όλοι οι υπουργοί και όπως πρέπει) για τις ομάδες του πληθυσμού που χτυπήθηκαν πιο σκληρά από την κρίση.

Θα επιτρέψει να εφαρμοστούν στη χώρα μας οι οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης (το ευρωπαϊκό κεκτημένο όπως λέγεται) που ρυθμίζουν ζητήματα αμοιβών, εργασίας, ασφάλισης, ρύθμισης χρεών (π.χ. επιτρέπεται να υπάρξει ρύθμιση που ήδη είναι έτοιμη των χρεών των μισθωτών και των συνταξιούχων προς την εφορία σε 120 δόσεις, για την οποία το ΔΝΤ βάζει βέτο).

Θα δώσει στην κυβέρνηση περισσότερες πιθανότητες από τη στιγμή που τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι υψηλά, να διεκδικήσει να μην περικοπούν οι συντάξεις, ούτε το αφορολόγητο.

Τι θα συμβεί; Κανείς δεν γνωρίζει ακόμα. Ως γνωστόν όλα στην Ευρώπη είναι αποτέλεσμα ανατολίτικου παζαριού, συμβιβασμών και συσχετισμών δυνάμεων. Γι΄ αυτό τα πάντα εξαρτώνται από τις συμμαχίες που θα σφυρηλατήσουμε. Οποιος σας λέει ότι γνωρίζει τι θα γίνει δεν σας λέει την αλήθεια.

Και ένα τελευταίο. Πάρα πολλά εξαρτώνται από τις εκλογές στη Βαυαρία στις 14 Οκτωβρίου. Μετά την ημερομηνία αυτή οι Γερμανοί θα μπορούν να βάλουν λίγο ή περισσότερο νερό στα στυφό κρασί τους.

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Θανάση Λυρτσογιάννη