“Las Pozas”: Ένα “σουρεαλιστικό” όνειρο που ζωντανεύει στο Μεξικό

Σε μια από τις περιπλανήσεις στο διαδίκτυο, και ενώ τίποτα ενδιαφέρον δεν είχε τραβήξει την προσοχή μου… μια παράξενη εικόνα με έκανε να της αφιερώσω πάνω από τα 3 δευτερόλεπτα που κατά μέσο όρο… δικαιούται.

Μια φωτογραφία από κάτι σαν… κήπος, μια ιδιαίτερη κατασκευή μέσα σε ατελείωτο θα έλεγε κανείς πράσινο. 

Ψάχνοντας λιγάκι…ένας κήπος στο Μεξικό… (πως έχουμε εμείς τον εθνικό μας κήπο; Ε… καμία σχέση) μου αποκαλύφθηκε ένα “σουρεαλιστικό” όνειρο με όνομα “Las Pozas” που έγινε πραγματικότητα σε κάποια από τις ζούγκλες του Μεξικού. 

O Edward James, ένας πλούσιος εκκεντρικός, ο πατέρας και προστάτης θα έλεγε κανείς του σουρεαλισμού και ταυτόχρονα ποιητής… αποφασίζει να “κλείσει” κάθε καλλιτεχνική του ανησυχία μέσα στη φύση, δημιουργώντας τον δικό του σουρεαλιστικό παράδεισο!

Αυτό που αξίζει να αναφέρω στην περίπτωση που δεν έχετε ξανά ακούσει το όνομα του, είναι ότι αυτός ο τύπος μεταξύ των άλλων, ήταν ο “επίσημος χορηγός” του Dali, και η συλλογή του από πίνακες και αντικείμενα, έγινε αποδεκτή ως η σημαντικότερη ιδιωτική συλλογή σουρεαλιστικής τέχνης.

Με έναν οδηγό στην αρχή και αργότερα φίλο του, τον Plutarcho Gastelum ανακάλυψε την Xilitla, μια περιοχή επτά ώρες μακριά από την πόλη του Μεξικό. Εκεί ξεκινώντας το 1949 μέχρι το 1984, με ένα “συνεργείο” από 150 ντόπιους, δημιούργησαν υπό τις οδηγίες του James και του Plutarcho,36 γλυπτά από σκυρόδεμα, πάνω από 80 αψίδες με βλάστηση ανάμεσα σε φυσικούς καταρράκτες και μικρές λίμνες… ένα εγχείρημα που κόστισε πάνω από 5 εκατομμύρια δολάρια.

Η αρχική ιδέα ήταν να φτιάξει ένα κανονικό κήπο με λουλούδια! Όταν ο πάγος όμως έκαψε τις ορχιδέες του, οι οποίες λέγεται πως ήταν 29.000 (!) αποφάσισε να φτιάξει ένα “παντοτινό” κήπο που θα έμενε ανέγγιχτος από τα χρόνια και τις καιρικές συνθήκες.  

Φίδια από πέτρα και μπανιέρες σε σχήμα ματιού, συνθέτουν τον πιο ιδιαίτερο σουρεαλιστικό παράδεισο… έναν παράδεισο που μόνο ένας τύπος σαν τον James Edward θα μπορούσε να δημιουργήσει. Ο Dali είχε πει γι αυτόν χαρακτηριστικά “crazier than all the surrealists together” (πιο τρελός κι από όλους τους σουρεαλιστές μαζί).

Σήμερα ο κήπος είναι ανοιχτός για το κοινό, υπό την εποπτεία των τοπικών φορέων για την συντήρηση του. Ίσως δεν καταφέρουμε ποτέ να βρεθούμε εκεί, αλλά οι φωτογραφίες που ακολουθούν θα σας μεταφέρουν στον πιο ιδιαίτερο “κήπο” που θα δείτε ποτέ….