Θύματα τροχαίων και θύματα τηλεθεατές

Από πέρσι, που σκοτώθηκε ο άτυχος Παντελής Παντελίδης έως και προχθές που μια μητέρα και το τρίχρονο αγγελούδι τους έπαιξαν στην χειρότερη δραματική σκηνή επί ασφάλτου – με τη ζωή τους να την αφαιρεί ο γιος γνωστού επιχειρηματία με την Porsche του – έχουν μεσολαβήσει άλλα 1.500 θύματα στον βωμό της ασφάλτου.

Όμως, είμαστε στη χώρα, που κινητοποιούμαστε όταν το κακό έχει γίνει, αρκεί να κάνει «κρότο» στις τηλεοράσεις μας. Με τα Μέσα Ενημέρωσης – ως κοράκια – να εκμεταλλεύονται κάθε σπιθαμή που θα τους δώσει προβολή . Ανεξάρτητα αν στην χώρα μας κάθε ημέρα, κάθε μήνα σκοτώνονται στην άσφαλτο μας (ακόμη και την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές) φίλοι μας, συγγενείς μας, που απλά γίνονται νούμερα σε θλιβερές στατιστικές. Και τη στιγμή που εμείς γινόμαστε «θύματα» των Μέσων Ενημέρωσης, που εμπορευματοποιούν κάθε βίντεο, κάθε οικογένεια, κάθε παιδί ή μητέρα που χάνεται στην άσφαλτο.

Σαφώς, ποτέ δεν θα είχε πάρει τόσο μεγάλη έκταση το θέμα με την Porsche 911 αν δεν υπήρχε το βίντεο από την κάμερα ασφαλείας και αν το σπορ μοντέλο δεν το οδηγούσε ο γιος γνωστού επιχειρηματία που ξεκλήρισε μια ολόκληρη οικογένεια. Επίσης, ποτέ δεν έγιναν πρώτη είδηση οι υπόλοιποι 1.500 συνάνθρωποι μας που έχουν σκοτωθεί τον τελευταίο χρόνο στους δρόμους, επειδή, το ατύχημα τους δεν καταγράφηκε σε βίντεο. Παρόλο, που ανάμεσα στα 1.500 θύματα που έχουν πληρώσει με τη ζωή τους την απροσεξία κάποιου άλλου ήταν μικρά παιδιά, μαμάδες, οικογενειάρχες. Υπάρχουν θύματα, που απλά γέμισαν τη λίστα των συμβάντων της Τροχαίας και όχι τις οθόνες των τηλεοράσεων, επειδή η τελεβισιόν δεν είχε κάποιο συγκλονιστικό βίντεο.

Τα τροχαία στην χώρα μας είναι μάστιγα. Και το προχθεσινό ατύχημα πρέπει να μας γίνει μάθημα, ακόμη και με αυτόν τον άχαρο τρόπο που τον εκμεταλλεύτηκε μερίδα τηλεοπτικών σταθμών. Αλλά και το κάκιστων δημοσιογράφων που με αγενείς χειρισμούς ενοχλούσαν τους συγγενείς για να μάθουν αν η μητέρα που σκοτώθηκε – μαζί με το 3χρονο παιδάκι της – ήταν καλός άνθρωπος και ήταν ευτυχισμένη που πήγαινε εκδρομή. Λες και παίζει ρόλο, όταν σκοτώνεται κάποιος στην άσφαλτο, αν είναι καλός ή κακός, πλούσιος ή φτωχός, όμορφος ή άσχημος, ή αν είναι παντρεμένος ή χωρισμένος.

Τα τροχαία ατυχήματα και τα θύματα αυτών δεν μπορούν πλέον να εμπορευματοποιούνται από τα ΜΜΕ. Ούτε να χρησιμοποιούνται επιλεκτικά, επειδή το δυστύχημα τους έκανε ντόρο. Πρέπει να καταλάβουμε ότι τα τροχαία ατυχήματα δεν συμβαίνουν στους άλλους. Αλλά, σε όλους εμάς, που καθημερινά οδηγούμε και δεν καταλαβαίνουμε ότι – όταν δεν τηρούμε τον ΚΟΚ – απλά… οπλοφορούμε.