Σχολιάζοντας την επικαιρότητα…

Στην περιρρέουσα κατάσταση της χώρας -πολιτική- πολιτιστική- πνευματική, υπάρχει ένα διάφανο πέπλο αποχαρακτηρισμού [συχνά-πυκνά] της αρχέγονης πορείας της. Οι αξιακές σχέσεις των πολιτών, ήθους -διαλόγου- επικοινωνίας- αμοιβαιότητας- συνοδοιπορίας… στα κοινά και αδιαίρετα μέτωπα της συνεύρεσης, της ελευθερίας, της ελεύθερης βούλησης κλπ., αμβλείνονται σταδιακά.

Πολλά τα αίτια των τελευταίων δεκαετιών, όπως η πολιτική παλινδρόμηση της εξουσίας και της οικονομίας – με ταριχευμένο πλέον το σώμα της χώρας – ακινητοποίησαν, αυτή τη λαμπρά και ανιδειοτελή προσφορά συλλόγων – πολιτιστικών και πνευματικών φορέων. Εκλείπει πλέον το άγιο φως των σαλονιών, που τροφοδότησε – παλιότερα – με πνοή και συμμετοχή στα δρώμενα της χώρας με οικουμενικές προσωπικότητες, όπως τον Κ. Παλαμά – τον Γ. Σεφέρη – τον Ο. Ελύτη -τον Γ. Ρίτσο – τον Κ. Βάρναλη και πολλούς μετέπειτα σύγχρονους του λόγου, της μουσικής, της τέχνης και του χρωστήρα. Ελάχιστοι φορείς συνέδραμαν την αξιοπρεπή στάση – δράση και συμμετοχή και παρουσία του νεοέλληνα στα κοινωνικά μας δρώμενα.

Τον κύριο ρόλο διεδραμάτησαν πλέον οι κατά χώρους αντίστοιχοι φορείς των δήμων και οι πολιτιστικοί τους οργανισμοί, διάσπαρτοι ανά την χώρα, προσφέροντας έργο ψυχής, αντιμέτωποι πάντα με τον ξενόφερτο τρόπο ζωής, που στοχεύει στην αλλοίωση της γλώσσας, των εθίμων και των παραδόσεων. Οι ευθύνες βεβαίως επιμερίζονται αναλλογικά στους κρατούντες, που ηγεμονεύουν και τροφοδοτούν την Ελληνική παιδεία με αλλότρια και ανιστόρητα πολιτιστικά γεγονότα – πράξεις – και στόχους. 

Η εισαγωγή ξένης κουλτούρας και νοοτροπιών πολιτιστικής έκφρασης, με την αποδυνάμωση των πυρήνων ζωής και δημιουργίας – σ΄όλη την επικράτεια – είναι η απαρχή της αντίστασης και της σύμψυχης και δημιουργικής πανέκφρασης των πανελλήνων, για την διαφύλαξη της τεράστιας κληρονομιάς μας και την ανάδειξη -ταυτόχρονα – αυτής της πλουτοφόρας και διαχρονικής πορείας της χώρας. 

Έχουν αρχίσει να ξεπηδάνε -ήδη- πίδακες ζωής και πολιτιστικής – λογοτεχνικής έκφρασης. Το προσωπικό στοιχείο πρυτανεύει σ΄αυτή την προσπάθεια. Επίμαχα σημεία αναφοράς είναι η διάδοση και διάσωση της Ελληνικής γλώσσας, η μουσική μας παράδοση, το θεατρικό στοιχείο της λυρικής και αρχαίαςτραγωδίας, το πλούσιο και πηγαίο συγγραφικό έργο των νέων δημιουργών, το λογοτεχνικό -εν γένει- παραγωγικό έργο μας, το ερευνητικό και επιστημονικό πεδίο προσφοράς και αυτοθυσίας, όσων συμμετέχουν -και συμμετέχουν αρκετοί- με προσωπική θυσία και συνδρομή κλπ. Πίδακες αντίστασης -πρωτοβουλίας και αγάπης- προς τα πάτρια- έχει αναδείξει αυτός ο τόπος- κατά καιρούς. 

Ευελπιστούμε σ΄ένα νέο κύμα πολιτιστικής-πνευματικής και λογοτεχνικής προβολής, με συλλογικό πνεύμα και σύνεση. Ο πολιτικός χώρος οφείλει να αφυπνιστεί και να σταθεί με σύμπνοια και κατανόηση στις σημερινές συνθήκες απαξίωσης του ιστορικού ρόλου της χώρας.Στο κοινωνικό γίγνεσθαι και στις ατραπούς της ζωής, ο πολίτης, ο δημιουργός.ο συνταξιδιώτης του αύριο, είναι -όσο ποτέ σήμερα- αναγκαίος, αυτόβουλος και στοχαστικά προσηλωμένος προστάτης αυτών των αξιών…. 

Του Κώστα Καρούσου,Προέδρου Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών