Ο Ολυμπιακός κατέκτησε την νίκη αλλά και το προβάδισμα του Παναθηναϊκού
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 11 '
Πηγή: Αρχείου
Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο ΣΕΦ έχοντας εμφανίσει μια εικόνα προς το καλύτερο στα τελευταία του παιχνίδια στην Euroleague. Αυτό όμως το “πακέτο” της θετικής παρουσίας στην κορυφαία διοργάνωση της ηπείρου μας δεν βοήθησε την ομάδα του Ντέγιαν Ράντονιτς στο να αποφύγει άλλη μια ήττα με αντίπαλο τον Ολυμπιακό.
Παρότι το πάλεψε μέχρι το τέλος και είχε και σουτ στο τέλος έστω και με περιορισμένες χρονικές συνθήκες. Οι Πειραιώτες τρέχουν πλέον ένα 9- 0 σερί απέναντι στον “αιώνιο” αντίπαλό τους. Δεύτερη φετινή επικράτηση. Αυτή την φορά για το πρωτάθλημα. Η πρώτη ήταν στον τελικό του super cup όταν μπήκε ο Οκτώβριος, ενώ στο τέλος του μήνα έρχεται και τρίτη σύγκρουση των αιωνίων» στο ΟΑΚΑ για την Euroleague.
Είναι αλήθεια, πως οι “ερυθρόλευκοι” μπορεί να είχαν τον κόσμο στο πλευρό τους, αλλά απέναντί τους, βρισκόταν και μια κατάσταση ολίγον τι μπερδεμένη και δημιουργημένη από τους ίδιους. Ο Ολυμπιακός, έκανε την ζωή του δύσκολη σε κάποια από τα τελευταία ευρωπαϊκά βράδια. Ακόμη και σε ματς που κέρδισε. Το επανέλαβε.
Έπρεπε να βρει έξτρα λύσεις, να βγει από παγιωμένες καταστάσεις και να μπει κόντρα στον Παναθηναϊκό σε ένα τακτικό σκέλος που ίσως και να μην είχε συνηθίσει να αντιμετωπίζει. Βλέπετε οι “πράσινοι” από την ημέρα που πήραν τον Μπέικον, άλλαξαν αρκετά στην φιλοσοφία τους.
Και έγιναν και πολύ πιο γρήγοροι γυρνώντας την πλάτη στα θέλω του Ράντονιτς. Για να μην φανεί ειρωνικό αυτό που έγραψα, εννοείται ότι και ο ίδιος ο Μαυροβούνιος συμμετέχει σε αυτή την αλλαγή, που στην τελική έφερε πάνω στο παρκέ πολύ καλύτερα αποτελέσματα από όσα έπαιρνε ο Παναθηναϊκός με το αργό τέμπο και τις παλιές επιλογές.
Φουλ ένταση!
O Ράντονιτς ξεκίνησε με Καλαϊτζάκη και Γκουντάιτις, αφήνοντας τον Παπαγιάννη έξω και δίνοντας στον Φάλ το δικαίωμα να πάρει τις πρώτες μπάλες. Ο Γουόκαπ πήρε τον Μπέικον και ο Κάναν τον Γουόλτερς. Ο Γκουντάιτιτς βέβαια, αποδείχθηκε η αποτυχημένη αρχική έμπνευση του Σερβου κόουτς, αφού έπαιξε ενάμιση λεπτό.
Ο Παπαγιάννης μπήκε στο ματς λόγω των δυο φάουλ του Λιθουανού. Ο Μπέικον ήταν ο παίκτης που δημιουργούσε τα προβλήματα στην κόκκινη άμυνα, αφού δεν είχε κανένα μα κανένα θέμα να απειλήσει σε πρώτο χρόνο και να πάρει το πρώτο βήμα κάθε φορά που έβρισκε διάδρομο.
Ο Μπαρτζώκας σε αυτό το ματς, θέλησε φουλ ένταση. Ο Παπανικολάου κάθισε πάγκο πιο νωρίς από ποτέ άλλοτε για να μπει ο Λαρεντζακης. Ο Γουόκαπ το ίδιο για να μπει ο Σλούκας. Ο Φαλ ήταν μη αντιμετωπίσιμος και αποτέλεσε αιχμή δόρατος των “ερυθρόλευκων” είτε με τον Παπαγιάννη πάνω του , είτε με κάποιον που έβγαινε από τις αλλαγές (Πονίτκα, Καλαϊτζάκης έτυχαν).
Κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί από πλευράς Ολυμπιακού, να ‘χει αλλάξει την πεντάδα πριν τελειώσει το δεκάλεπτο και να ‘χει μείνει από τους αρχικούς μόνο ο Κάναν, ο οποίος πρέπει να τονιστεί ότι μπήκε καλά στο παιχνίδι και με δικό του τρίποντο στο “μηδέν” η διαφορά πήγε σε διπλάσιο νούμερο…
Χάθηκε το παρκέ
Μια διαφορά βέβαια, που με συνοχή και έξυπνη συμπεριφορά στην επίθεση, ο Παναθηναϊκός την έσβησε στο πι και φι. Οι “πράσινοι” τρύπησαν την άμυνα του Ολυμπιακού εύκολα, χάρη στον Μπέικον έπαιξαν κάθετα και με τον Πονίτκα να δημιουργεί , μέσα σε τρία λεπτά πέρασαν και μπροστά στο σκορ.
Ο Μπαρτζώκας ξανάφερε παίκτες που του ‘χαν δώσει την διαφορά. Εδώ που τα λέμε, ο Κάναν δεν ήταν για να βγει. Πρώτη φορά βρήκε ρυθμό, σήκωσε όρθιο το γήπεδο, περίμενε τρεις μηνες να το κάνει, ε, θα μπορούσε να μην κάτσει στον πάγκο. Όχι τίποτ άλλο, μετά όσο και να έπαιξε δεν ξανάκανε κάτι προσοδοφόρο στην ομάδα του.
Ο Παναθηναϊκός είχε ένα επιμέρους 2- 17, βρήκε τρόπους και πάνω απ’ όλα ψυχολογία, κάτι που στην πρώτη περίοδο του την εξαφάνισαν ο Φάλ με τον Κάναν. Το δεύτερο δεκάλεπτο όμως άνηκε στο “τριφύλλι”, με τον Ολυμπιακό να βρίσκει τις καλύτερες λύσεις του, μόνο στην πίεση ψηλά και σε καταστάσεις πρωτεύοντος αιφνιδιασμού. Είχε χαθεί το παρκέ για μεγάλο διάστημα από τα πόδια των Πειραιωτών και οι αντίπαλοί τους το εκμεταλλεύτηκαν.
Η επιθετική δεινότητα του Βεζένκοβ είχε ισορροπήσει από τον Μπέικον. Απλά ο τελευταίος στην συνέχεια δεν έκανε τα αναμενόμενα. Οι “ερυθρόλευκοι” είχαν μπορέσει από την αρχή να μπλοκάρουν τον Ουίλιαμς, αλλά δεν σταθεροποίησαν τον ρυθμό τους ως γηπεδούχοι και έτσι πήγαν στα αποδυτήρια με μπόλικα θέματα να συζητήσουν. Ο Παναθηναϊκός κατάφερε μέσα από τον επιθετικό του ρυθμό να ξεπεράσει το αρχικό σοκ και αν υπήρξε μια στιγμή κακής αντίδρασης, αυτή ήταν το γκολ- φάουλ του Φάλ τρία δεύτερα πριν το τέλος του 20λεπτου.
Τόμας και Πάρις
Για να τα λέμε και όλα, είχαν και στιγμές οι “αιώνιοι” που έκαναν διαγωνισμό γκάφας. Το πρώτο πεντάλεπτο του δευτέρου μέρους ήταν ενδεικτικό. Από την μια το άγχος και η πίεση που γίνονταν ακόμη πιο… βαριά από την έδρα (ο Παπανικολάου αν ήταν άλλος θα ΄χε λιποθυμήσει από τα αχ- βαχ των… προπονητών της εξέδρας) και από την άλλη, ο Ουότερς ή ο Λι, που ήθελαν να πάνε πιο γρήγορα και από την σκιά τους μέσα στο ΣΕΦ!
Θα μου πείτε “βγήκαν πολλά στον Παναθηναϊκό έτσι”. Ναι συμφωνώ, αλλά δεν γίνεται να αλωνίζεις 40 λεπτά το παρκέ. Έτσι έγιναν λάθη που έφεραν ξανά τον Ολυμπιακό σε θέση ισχύος. Όχι με μεγάλη διαφορά, αλλά με εικόνα …πιο ομάδας. Και αν ψάξει να βρει κάποιος τον καλύτερο του γηπέδου στο δεύτερο μέρος, εγώ θα προτείνω να δουν τον πιο ήρεμο και τον πιο “μέσα στα πράγματα”.
Αυτός ήταν ο Γουόκαπ και πολύ μακριά από τον δεύτερο και για τις δυο ομάδες. Ο Αμερικανός έβγαλε άμυνες, κέρδισε φάουλ, είχε την πιο καθαρή σκέψη στην εκτέλεση για να τον ακολουθήσει ο Λι. Μπορεί ο κοντούλης συμπατριώτης του να θέλει να ψάξει και κάτι παραπάνω, αλλά την ώρα που οι συμπαίκτες του είχαν μπλοκάρει έβαλε τα σουτάκια του και τους έδωσε ώθηση. Και δύσκολα σουτ, αλλά ο Λι μόνο τέτοια κάνει…
Με πληροφορίες από sports24.gr
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας