Goldman Sachs: Η ενεργειακή κρίση και το αποτύπωμα στην Ευρώπη

H ενεργειακή κρίση είναι πιθανό να οδηγήσει σε ένα σημαντικό μόνιμο πλήγμα στην ευρωπαϊκή οικονομία, το οποίο θα κυμανθεί μεταξύ του 2% και του 3% σε επίπεδο παραγωγής, όπως εκτιμά η Goldman Sachs. Οι προκλήσεις για τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές των οικονομιών των χωρών της περιοχής παραμένουν αυξημένες, αλλά επίσης δίνουν στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής μια ώθηση να ανασυνθέσουν το ενεργειακό τους μείγμα, να πραγματοποιήσουν επενδύσεις και να περάσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Όπως σημειώνει η Goldman Sachs σε νέα της έκθεση, με το “πάγωμα” των ροών του Nord Stream 1 τον Ιούλιο και τα αποθέματα φυσικού αερίου γεμάτα με LNG, η ευρωζώνη ξεκινά τον πρώτο χειμώνα της χωρίς σημαντικές ροές ρωσικού φυσικού αερίου. Σε αντίθεση με την πανδημία της Covid-19 -όπου η Goldman ανέμενε ταχεία επιστροφή της οικονομικής δραστηριότητας στη μακροπρόθεσμη τάση της- η μεσοπρόθεσμη προοπτική αυτήν τη φορά φαίνεται πιο δύσκολη. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της, η κρίση στην ενέργεια θα επιφέρει μόνιμο χτύπημα 2,75% στο επίπεδο της παραγωγής της ζώνης του ευρώ, κάτι που η αμερικάνικη τράπεζα δεν ανέμενε ότι θα κάνει η πανδημία.

Η εκτίμηση της μόνιμης απώλειας στην παραγωγική ικανότητα που προκύπτει από την απώλεια των ροών μίας μορφής ενέργειας δεν είναι εύκολη, σημειώνει η Goldman. Ξεκινά με ένα απλό πλαίσιο για να υπολογίσει τις επιπτώσεις της χαμηλότερης παροχής αερίου στην παραγωγή. Ενώ η χαμηλότερη παροχή φυσικού αερίου συνεπάγεται σημαντικό πλήγμα στη δυνητική παραγωγή, τα οικονομικά μοντέλα της Goldman Sachs υποδηλώνουν επίσης ότι μια οικονομία μπορεί να μειώσει αυτό το κόστος, αντικαθιστώντας το φυσικό αέριο ως εισροή στην παραγωγή. Επιπλέον, ακαδημαϊκές μελέτες δείχνουν ότι η ικανότητα υποκατάστασης μιας πηγής ενέργειας τείνει να αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου.

Βέβαια, όπως σημειώνει η αμερικάνικη τράπεζα, το “χτύπημα” εξαρτάται από την εξάρτηση μίας οικονομίας από τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου. Χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Ολλανδία έχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο και άρα θα έχουν το μεγαλύτερο μόνιμο πλήγμα, σε αντίθεση με χώρες όπως η Ισπανία και η Γαλλία που έχουν μικρή εξάρτηση και έτσι το πλήγμα στην παραγωγή θα είναι σαφώς μικρότερο. Σε μέσο όρο πάντως, το φυσικό αέριο καταλαμβάνει το 22% του ενεργειακού μείγματος της βιομηχανικής παραγωγής της ευρωζώνης, ενώ το 2021 η περιοχή εισήγαγε το 30% του φυσικού αερίου της από τη Ρωσία.

Στη συνέχεια, η Goldman στρέφεται σε μια εμπειρική άσκηση για να μετρήσει τον βαθμό στον οποίο η υποκατάσταση μπορεί να μετριάσει τον αντίκτυπο της χαμηλότερης κατανάλωσης φυσικού αερίου στη βιομηχανική παραγωγή. Για να το κάνει αυτό, χρησιμοποίησε ένα μεγάλο σύνολο δεδομένων που τεκμηριώνει την κατανάλωση φυσικού αερίου και την αξία παραγωγής βιομηχανικών τομέων για μια ομάδα χωρών της ζώνης του ευρώ από το 1995.