Άρσεναλ: Πραγματοποιεί το χειρότερο ξεκίνημα ομάδας στην ιστορία της Premier League

Άρσεναλ: Πραγματοποιεί το χειρότερο ξεκίνημα ομάδας στην ιστορία της Premier League
Άρσεναλ: Μετά από τρεις αγωνιστικές, η ομάδα του Μικέλ Αρτέτα πραγματοποιεί το χειρότερο ξεκίνημα ομάδας στην ιστορία της Premier League.

Η Άρσεναλ βρίσκεται σε «άσχημο φεγγάρι» με την κάκιστη εμφάνιση – συντριβή σήμερα από την Μάντσεστερ Σίτι, αλλά και την απόδοσή της στα προηγούμενα δύο ματς να επιβεβαιώνουν αυτό τον ισχυρισμό.

Άρσεναλ: Εποχή παρακμής;

Όλοι οι δείκτες της κάκιστης εμφάνισης-συντριβής απέναντι στη  οδηγούν στο ίδιο συμπέρασμα.

Η Άρσεναλ διανύει την χειρότερη καμπή της (τουλάχιστον) στην εποχή της Premier League και το στίγμα της βαριά ήττας στο «Etihad» (5-0), της τρίτης διαδοχικής από την εκκίνηση του πρωταθλήματος, είναι ιστορικό. Άρσεναλ

Για τρίτη σερί αγωνιστική οι Κανονιέρηδες δεν πήραν ούτε βαθμό, δεν βρήκαν ούτε μία φορά δίχτυα και η διαφορά τερμάτων έχει φτάσει το ανεπανάληπτο 0-9.

Αυτή η εξίσωση όχι μόνο συνιστά το χειρότερο ξεκίνημα της στην 1η κατηγορία, αλλά και το χειρότερο ξεκίνημα οποιασδήποτε ομάδας στα 30 χρόνια της Premier League!

Μόνο μία ομάδα στο παρελθόν είχε σημειώσει κάτι αντίστοιχο. Ήταν η Γουλβς τη σεζόν 2003/04, αρχίζοντας το πρωτάθλημα επίσης με τρεις ήττες και διαφορά -9, αλλά αντίθετα με τους Λονδρέζους, οι Λύκοι είχαν πετύχει ένα γκολ κι επομένως είχαν καλύτερη επίθεση.

Μια πορεία που ήταν η αρχή του υποβιβασμού, με τη Γουλβς να τερματίζει ουραγός, σε έναν «εφιαλτικό» οιωνό για τη φετινή Άρσεναλ που καλείται να αποδείξει ότι δεν είναι κάτι παραπάνω από μία σύμπτωση.

Οι ιστορικά αρνητικοί αριθμοί της Άρσεναλ κόντρα στη Σίτι:

  • 81-19% κατοχή
  • 25-1 τελικές
  • 14-0 κόρνερ
  • 904-319 πάσες

Λίγα λόγια για την ομάδα του Λονδίνου:

Η Άρσεναλ είναι ένας από τους πιο γνωστούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους στην Αγγλία.

Η Άρσεναλ ιδρύθηκε το 1886 στο Γούλιτς του ΝΑ Λονδίνου από εργάτες του τοπικού Βασιλικού Οπλοστασίου (Royal Arsenal). Αρχικά ονομαζόταν Dial Square αλλά πολύ σύντομα μετονομάστηκε σε Royal Arsenal. Το 1891, που έγινε επαγγελματικός σύλλογος, μετονομάστηκε ξανά σε Woolwich Arsenal. Το 1893 έγινε μέλος της Football League και έλαβε μέρος στη Β΄ κατηγορία. Το 1904 ανέβηκε στην Α΄ κατηγορία. Λόγω της γεωγραφικής περιοχής του γηπέδου υπήρχε μικρή προσέλευση φιλάθλων. Αυτό προκάλεσε οικονομικά προβλήματα στο σύλλογο, ο οποίος σχεδόν χρεοκόπησε το 1910.

Τότε ανέλαβε την ομάδα ο Χένρι Νόρις, ο οποίος το 1913 που υποβιβάστηκε ξανά αποφάσισε να τη μεταφέρει στην περιοχή Χάιμπουρι (Highbury) του βορείου Λονδίνου στο Arsenal Stadium. Το επόμενο έτος απέβαλε την προσωνυμία Woolwich και η ομάδα απέκτησε το σημερινό της όνομα. Το 1919, αν και τερμάτισε στην πέμπτη θέση επιλέχτηκε να προαχθεί στην Α΄ κατηγορία για λόγους οικονομικούς, ώστε να υπάρχουν ενδιαφέροντες αγώνες με τη γειτονική Τότεναμ Χότσπερ. Οι αγώνες με την Τότεναμ αποτελούν το κλασικό ντέρμπι του Βορείου Λονδίνου. Έκτοτε δεν υποβιβάστηκε ποτέ ξανά μέχρι σήμερα, κατέχοντας το ρεκόρ της πιο μακροχρόνιας συμμετοχής στην Α΄ κατηγορία της Αγγλίας για ενενήντα δύο συνεχόμενες σεζόν ως το 2019.

Άρσεναλ: Τα πρώτα χρόνια

Το 1925 ως μάνατζερ του συλλόγου ανέλαβε ο Χέρμπερτ Τσάπμαν (Herbert Chapman), ο οποίος είχε ήδη κατακτήσει δύο συνεχόμενους τίτλους (1924, 1925) με τη Χάντερσφιλντ Τάουν. Ο Τσάπμαν έφερε επαναστατικές αλλαγές στην τακτική και στην προετοιμασία και προχώρησε σε μεταγραφές σπουδαίων ποδοσφαιριστών, όπως του Άλεξ Τζέιμς (Alex James) και του Κλιφ Μπάστιν (Cliff Bastin). Υπό την καθοδήγησή του η Άρσεναλ κέρδισε τα πρώτα σημαντικά τρόπαια της ιστορίας της: το Κύπελλο Αγγλίας (1930) και δύο πρωταθλήματα (1931, 1933). Τότε ήταν που μετονομάστηκε σε “Άρσεναλ” ο σταθμός “Gillespie Road” του υπόγειου σιδηροδρόμου.

Ο αιφνίδιος θάνατος του Τσάπμαν το 1934 δεν εμπόδισε το σύλλογο να συνεχίσει τις επιτυχίες υπό την καθοδήγηση των Τζο Σόου (Joe Shaw) και Τζορτζ Άλισον (George Allison). Κατέκτησε τρία πρωταθλήματα (1934, 1935, 1938) και ένα Κύπελλο (1936).  Μετά τον πόλεμο η Άρσεναλ συνέχισε να έχει επιτυχίες. Με μάνατζερ τον Τομ Γουιτάκερ (Tom Whittaker) κέρδισε άλλα δύο πρωταθλήματα (1948, 1953) και ένα Κύπελλο Αγγλίας (1950). Εκείνη ακριβώς την περίοδο, που η δημοτικότητά της ήταν στα ύψη, η ομάδα αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία του comic-strip “Roy of the Rovers” (1954), το οποίο δημοσιεύθηκε στο εβδομαδιαίο βρετανικό περιοδικό Tiger.

Όμως, η συνέχεια δεν ήταν το ίδιο λαμπερή. Ακολούθησε μια εικοσαετία με μέτριες επιδόσεις, χωρίς την κατάκτηση τροπαίων.

Το 1966 το σύλλογο ανέλαβε ο Μπέρτι Μι (Bertie Mee), ο οποίος κατάφερε να κατακτήσει με το σύλλογο το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο, το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων του 1969-70. Την αμέσως επόμενη περίοδο 1970-71 κατέκτησε το νταμπλ, κάτι που μόνο δύο αγγλικές ομάδες είχαν καταφέρει μέσα στον 20ο αιώνα.

Η επόμενη δεκαετία δεν απέφερε τίτλους στο σύλλογο, αν και έφτασε σε τρεις τελικούς Κυπέλλου (1972, 1978, 1980), στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1980 και τερμάτισε 2η στο πρωτάθλημα του 1972-73. Η μόνη επιτυχία υπήρξε η κατάκτηση του Κυπέλλου Αγγλίας το 1979 με νίκη 3-2 επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Η ανάληψη ως μάνατζερ του παλιού ποδοσφαιριστή του συλλόγου Τζορτζ Γκράχαμ (George Graham) το 1986 έφερε στην Άρσεναλ μια τρίτη περίοδο δόξας. Την πρώτη περίοδο κέρδισε το Λιγκ Καπ (1987) και ακολούθησαν δυο πρωταθλήματα (1989, 1991), νταμπλ κυπέλλων Αγγλίας και Λιγκ Καπ το 1992-93 και το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης το 1994. Άρσεναλ

Η περίοδος Βενγκέρ

Η απόλυση του Γκράχαμ έφερε αναστάτωση στο σύλλογο, και μετά από το ανεπιτυχές πέρασμα για ένα χρόνο του Μπρους Ρίο, προπονητής ανέλαβε ο Αρσέν Βενγκέρ. Ο Βενγκέρ καθιέρωσε νέες τακτικές προετοιμασίας και προπόνησης κι έφερε στο σύλλογο πολλούς ξένους ποδοσφαιριστές που άλλαξαν τον παραδοσιακό αγγλοσαξονικό χαρακτήρα της ομάδας. Παράλληλα, δημιούργησε εξαιρετικά τμήματα ανίχνευσης και αξιοποίησης ταλέντων, από τα οποία παράγονται συνεχώς νέοι ποδοσφαιριστές.

Με το Βενγκέρ στο τιμόνι η Άρσεναλ γνώρισε μέρες μεγαλείου, ξεπέρασε τα βρετανικά όρια και καθιερώθηκε ως ένας από τους καλύτερους ευρωπαϊκούς συλλόγους. Έπαιξε θεαματικό ποδόσφαιρο κατακτώντας πολλούς τίτλους. Σε μια δεκαετία κατέκτησε δυο φορές το νταμπλ, τις σεζόν 1997-98, 2001-02, δύο ακόμα Κύπελλα Αγγλίας (2003, 2005) και το πρωτάθλημα του 2003-04 αήττητη, ένα κατόρθωμα που έχει πετύχει μόνο άλλη μια ομάδα, η Πρέστον Νορθ Εντ το 1888-89 (όμως σε 22 αγώνες). Επιπλέον, κατάφερε να κάνει εθνικό ρεκόρ 49 συνεχόμενων αγώνων πρωταθλήματος χωρίς ήττα, από το Μάιο 2003 ως τον Οκτώβριο 2004.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP ΤΟΥ PAGENEWS PAGENEWS.gr - App Store PAGENEWS.gr - Google Play