Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα: Διατηρεί αμετάβλητη την πολιτική της σήμερα

Αμετάβλητη αναμένεται να αφήσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) την πολιτική της σήμερα, αλλά είναι πιθανόν να προετοιμάσει το έδαφος για περισσότερη νομισματική στήριξη αργότερα καθώς η ανάκαμψη της οικονομίας της Ευρωζώνης χάνει τη δυναμική της και το ισχυρό ευρώ μειώνει τις ούτως ή άλλως αναιμικές προσδοκίες για τον πληθωρισμό. Έχοντας κάνει από την άνοιξη ό,τι είναι δυνατόν για να σταματήσει την ιστορικής έκτασης ύφεση στην Ευρωζώνη, η ΕΚΤ έχει τον χρόνο για να αφήσει τις κυβερνήσεις να εφαρμόσουν τα δικά τους μέτρα και για να μεταδοθεί η χαλαρή νομισματική πολιτική της στην πραγματική οικονομία.

Τα εμπόδια, όμως, στην ανάκαμψη της οικονομίας από τη συρρίκνωσή της κατά 12% στο δεύτερο τρίμηνο αποδεικνύεται ότι είναι μεγαλύτερα του αναμενόμενου και οικονομολόγοι προβλέπουν ότι η ΕΚΤ θα αναγκαστεί τελικά να λάβει περισσότερα μέτρα, πιθανόν τον Δεκέμβριο.

Έρευνες δείχνουν ότι η πρόσφατη νέα άνοδος των κρουσμάτων κορωνοϊού μειώνει την εμπιστοσύνη των επενδυτών και των καταναλωτών, με πολλούς να φοβούνται νέους περιορισμούς στην καθημερινότητά τους. Το πιο σημαντικό, όμως, για την ΕΚΤ είναι ότι ο πληθωρισμός έγινε αρνητικός, αυξάνοντας τον κίνδυνο ότι θα μειωθούν και οι προσδοκίες για την πορεία του μακροπρόθεσμα και οδηγώντας σε ένα δύσκολα αναστρέψιμο καθοδικό σπιράλ. Αυτό είναι κρίσιμο για την ΕΚΤ, η οποία δεν έχει επιτύχει τα τελευταία εφτά χρόνια τον στόχο της για πληθωρισμό, που είναι λίγο κάτω από το 2%, δημιουργώντας αμφιβολίες για την αξιοπιστία της πολιτικής της, η οποία είναι ριζοσπαστική αλλά δεν επιτυγχάνει τον στόχο της.

Το πρόβλημα για την ΕΚΤ εντείνεται από την ανατίμηση του ευρώ κατά 8% έναντι του δολαρίου από την άνοιξη και κατά περισσότερο από 4% έναντι ενός σταθμισμένου καλαθιού νομισμάτων. Στην αρχή της σημερινής συνεδρίασης, η ισοτιμία του ευρώ διαμορφωνόταν στα 1,1830 δολάρια, κοντά στο ψυχολογικά σημαντικό όριο των 1,20 δολαρίων. Οι εξελίξεις αυτές κάνουν περίπλοκη την επικοινωνιακή άσκηση για την πρόεδρο της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία δεν μπορεί να θέσει κάποιο στόχο για την ισοτιμία του ευρώ αλλά ούτε μπορεί απλά να αγνοήσει την ταχεία ανατίμησή του.

«Η κυρία Λαγκάρντ θα πρέπει να περπατήσει σε τεντωμένο σχοινί, πιθανόν υπονοώντας ότι η ΕΚΤ παρακολουθεί τον αντίκτυπο από την ανατίμηση του ευρώ για τη σταθερότητα των τιμών και ότι θα χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα μέσα, όπως χρειάζεται, για να επιτύχει την εντολή της για τον πληθωρισμό», ανέφερε η UniCredit σε σημείωμα στους πελάτες της. «Με δεδομένο αυτό, αμφιβάλλουμε ότι η ρητορική της θα είναι αρκετά τολμηρή για να προκαλέσει μία αντιστροφή της τάσης του ευρώ», πρόσθεσε.

Η λεκτική χειραγώγηση των νομισμάτων είναι πάντα επικίνδυνη, ωστόσο, και τέσσερις αξιωματούχοι της ΕΚΤ, περιλαμβανομένων της Λαγκάρντ και του επικεφαλής οικονομολόγου της ΕΚΤ, Φίλιπ Λέιν, είναι προγραμματισμένο να μιλήσουν το επόμενο 24ωρο μετά τη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΕΚΤ, κάτι που δείχνει ότι η ΕΚΤ ετοιμάζεται να προσαρμόσει το μήνυμά της, αν η αντίδραση των αγορών είναι αδύναμη. «Υποστηρίζουμε ότι η ΕΚΤ δεν έχει αποτελεσματικές επιλογές για να απαντήσει στην ανατίμηση του ευρώ», ανέφερε η BNP Paribas σε σημείωμα στους πελάτες της. «Αντίθετα, είναι πιθανόν να συνεχισθεί η ρητορική για υποχώρηση της ισοτιμίας του ευρώ, σε συνδυασμό με ένα πιο ισορροπημένο, αλλά συνολικά ακόμη επιφυλακτικό, τόνο για την οικονομία», πρόσθεσε.

Το ισχυρότερο ευρώ μειώνει την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγέων της Ευρωζώνης και μειώνει τον πληθωρισμό μέσω των φθηνότερων εισαγωγών, κάτι που δημιουργεί πρόβλημα καθώς ο πληθωρισμός είναι ήδη πολύ χαμηλός.

Η ΕΚΤ θα αναθεωρήσει επίσης τις οικονομικές προβλέψεις της σήμερα, αλλά το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της, Ίζαμπελ Σνάμπελ, δήλωσε ότι η επίδοση της οικονομία της Ευρωζώνης είναι ευθυγραμμισμένη με τις προσδοκίες της ΕΚΤ, επομένως αναμένονται μόνο μικρές μεταβολές. Όταν θα πρέπει η ΕΚΤ να λάβει νέα μέτρα, είναι πιθανόν να συνεχίσει να βασίζεται στο έκτακτο πρόγραμμα αγορών ομολόγων (PEPP), ύψους 1,35 τρισεκ. ευρώ, για να απορροφήσει ακόμη περισσότερο χρέος και να διατηρήσει σε χαμηλά επίπεδα το κόστος δανεισμού των χωρών της Ευρωζώνης.