Τζάκι Τσάρλτον: Πέθανε ο θρύλος του βρετανικού ποδοσφαίρου [pics]

Πέθανε σε ηλικία 85 ετών πέθανε ο εμβληματικός Τζάκι Τσάρλτον, ένας από τους καλύτερους στόπερ όλων των εποχών.

Ο παίκτης – σύμβολο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

To βρετανικό ποδόσφαιρο θρηνεί την απώλεια του μεγάλου Τζάκι Τσάρλτον, θρύλου της Εθνικής Αγγλίας με την οποία κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1966 και της Λιντς, αλλά και της Εθνικής Ιρλανδίας με την οποία ως προπονητής κατέγραψε μεγάλες επιτυχίες. Ο Τζάκι, ο οποίος ήταν αδερφός του Μπόμπι Τσάρλτον, έγραψε το όνομά του με… χρυσά γράμματα στην ιστορία του βρετανικού ποδοσφαίρου καθώς ήταν ο κεντρικός αμυντικός στο Μουντιάλ του 1966, οδηγώντας τα «τρία λιοντάρια» στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Ο παίκτης – σύμβολο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν ένας επιθετικογενής μέσος που έγινε θρύλος για τα αθλητικά του χαρίσματα, τα φαρμακερά του μακρινά σουτ αλλά και την απαράμιλλη ικανότητά του να μοιράζει παιχνίδι, όντας ένα από τα κορυφαία ποδοσφαιρικά μυαλά που πέρασαν ποτέ από την επικράτεια της στρογγυλής θεάς. Μάλιστα, αγωνίστηκε σε όλη του την καριέρα στην Λιντς, τιμώντας τη φανέλα με το παγόνι σε 629 παιχνίδια.

Δεν ήθελε να τον αποκαλούν «σερ»

«Σαν φίλος σε αρκετούς, ήταν ένας λατρεμένος σύζυγος, πατέρας, παππούς και προπάππους. Δεν μπορούμε να εκφράσουμε το πόσο περήφανοι είμαστε για την ζωή του και την ευχαρίστηση που έδωσε σε τόσο κόσμο σε όλη του την ζωή. Η απώλεια του αφήνει μια τεράστια τρύπα στις ζωές μας, με τις μνήμες που έχουμε να μας συντροφεύουν», αναφέρεται στην ανακοίνωση της οικογένειάς του.

Ιππότης του Στέμματος για τους συμπατριώτες του, ο μετριοπαθής σερ Τσάρλτον που πάντα έλεγε ότι δεν χρειάζεται να τον αποκαλούν «σερ» καθώς το «Μπόμπι» είναι αρκετό, πρωτοφόρεσε τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας το 1956, για να το επαναλάβει άλλες 750 φορές σε μια ανεπανάληπτη καριέρα που απλώθηκε σε δύο σχεδόν δεκαετίες. Αφού πήρε ό,τι υπήρχε να παρθεί, όπως δύο τίτλους στο αγγλικό πρωτάθλημα (1965 και 1967), ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών (1968) και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο (1966), ο Μπόμπι έζησε τιμές, προσωπικές δόξες και θριάμβους που θα τον έστελναν στην κορυφή του ποδοσφαιρικού κόσμου.