Euro 2004: 16 χρόνια από το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό «θαύμα»

Euro 2004: 16 χρόνια από το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό «θαύμα»
Euro 2004: Κι όμως! Πέρασαν 16 χρόνια από τότε που ο Θοδωρής Ζαγοράκης σήκωσε ψηλά στον ουρανό της Πορτογάλιας το τρόπαιο της διοργάνωσης και στην Ελλάδα έγινε πανζουρλισμός.

Ο χρόνος πετάει… Πέρασαν ήδη 16 χρόνια από το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό «θαύμα», την κατάκτηση του Euro 2004 από την Εθνική Ελλάδας. Μπορεί ακόμα και την ίδια χρονιά αουτσάιντερ να πήραν το Champions League, βλέπε Πόρτο του Ζοσέ Μουρίνιο ή πιο πρόσφατα η Λέστερ του Κλαούντιο Ρανιέρι να πανηγύρισε την Premier League, όμως μην ξεγελιόμαστε. Η κατάκτηση του Euro ήταν η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική έκπληξη.

Δεν έτυχε, όμως, πέτυχε. Η ομάδα του Ότο Ρεχάγκελ διέλυσε όλα τα προγνωστικά και σήκωσε το κύπελλο της διοργάνωσης σαν σήμερα, 4 Ιουλίου του 2004, μέσα στο «Ντα Λουζ», απέναντι στην Πορτογαλία.

Ο δρόμος προς τον τελικό

Πορτογαλία, Ισπανία και Ρωσία ήταν οι αντίπαλοι της Εθνικής στον δύσκολο όμιλο. Πρώτο «θύμα» (και τελευταίο) ήταν η Πορτογαλία του Λουίς Φελίπε Σκολάρι. Η Εθνική έκανε φοβερό παιχνίδι και υποχρέωσε τους Ίβηρες να παραδεχτούν μετά το τέλος του ματς πως έχασαν δικαιότατα στην πρεμιέρα.

Ο Γιώργος Καραγκούνης άνοιξε τον δρόμο προς τη νίκη, νικώντας με δεξί ευθύβολο σουτ έξω από την περιοχή τον Ρικάρντο, ενώ οι Έλληνες άρχισαν να πιστεύουν σιγά σιγά πως αυτή η ομάδα ήταν ικανή για πολλές «ζημιές» στη διοργάνωση όταν έγινε το 2-0, με την εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Μπασινά (σε πέναλτι που είχε κερδίσει ο Σεϊταρίδης από τον Κριστιάνο Ρονάλντο στην ολοκλήρωση μίας υποδειγματικής κόντρας). Ο… μικρούλης τότε Κριστιάνο Ρονάλντο πέτυχε το γκολ της… παρηγοριάς στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων.

Τέσσερις ημέρες αργότερα, οι (πρωταθλητές Ευρώπης του 2008) Ισπανοί μπήκαν πανέτοιμοι στο «Ντο Μπέσα» για να πάρουν εκδίκηση για την ήττα που είχαν γνωρίσει στα προκριματικά στη Σαραγόσα (νίκη 1-0 για την Ελλάδα με το γκολ του Στέλιου Γιαννακόπουλου), όμως παρά το γεγονός πως η άμυνα της εθνικής ομάδας πιέστηκε πολύ σε μεγάλα διαστήματα του 90λεπτου, κατάφερε να αποχωρήσει με ψηλά το κεφάλι.

Ο Μοριέντες εκμεταλλεύθηκε διαδοχικά λάθη στην άμυνα και νίκησε από κοντά τον Αντώνη Νικοπολίδη για να κάνει το 1-0, ωστόσο το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα αντέδρασε.

Ο Τσιάρτας, που είχε περάσει ως αλλαγή, έβγαλε διαγώνια μπαλιά-διαβήτη 40 μέτρων για τον Χαριστέα, ο οποίος έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Κασίγιας, καθιστώντας πλέον την Εθνική ως το μεγάλο φαβορί για την πρόκριση στην επόμενη φάση.

Στο τρίτο και τελευταίο ματς, παραλίγο να έχουμε πολλά… εμφράγματα, με την αδιάφορη βαθμολογικά Ρωσία να προηγείται με 2-0 από το πρώτο 20λεπτο (χάρη στα τέρματα των Κιριτσένκο και Μπουλίκιν), όμως ο Ζήσης Βρύζας έπαιξε το ρόλο του «λυτρωτή» με το γκολ στο 43′, καθώς το αποτέλεσμα αυτό σε συνδιασμό με τη νίκη της Πορτογαλίας με 1-0 επί της Ισπανίας την ίδια ώρα, έστελνε την Εθνική ομάδα στα προημιτελικά, απέναντι στην κάτοχο του τροπαίου, Γαλλία.

Γαλλία, Τσεχία και κούπα με τους διοργανωτές

Η έδρα της Σπόρτινγκ Λισσαβώνας, «Ζοσέ Αλβαλάδε», έμελε να είναι το πρώτο γήπεδο της Πορτογαλίας στο οποίο η Εθνική Ελλάδας θα έγραφε ιστορία στα νοκ – άουτ παιχνίδια της στην τελική φάση της διοργάνωσης.

Τα μεγάλα ονόματα των Ζιντάν, Ανρί, Τρεζεγκέ, Βιεϊρά, Μπαρτέζ, Λιζαραζού (και όχι μόνο) δεν φόβισαν τους Έλληνες διεθνείς, οι οποίοι πέταξαν εκτός συνέχειας την κάτοχο του τίτλου από το 2000 χάρη σε ένα γκολ-ποίημα, που δύσκολα θα ξεχαστεί ποτέ από τους «τρικολόρ».

Ο ΜVP της διοργάνωσης και ρέκορντμαν συμμετοχών με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, Θοδωρής Ζαγοράκης απέφυγε με εκπληκτική ντρίμπλα τον Λιζαραζού από τη δεξιά πλευρά, έβγαλε την κατάλληλη στιγμή υποδειγματική «ζυγισμένη» σέντρα για τον Χαριστέα, και ο τότε άσος της Βέρντερ Βρέμης «εκτέλεσε» με ασύλληπτη κεφαλιά τον Φαμπιάν Μπαρτέζ.

Το επόμενο ραντεβού είχε κλειστεί για την 1η Ιουλίου, με την ομάδα – οδοστρωτήρα μέχρι εκείνη τη στιγμή, Τσεχία, (προερχόταν από 4 νίκες σε ισάριθμα ματς), να προβάλλει ως ανυπέρβλητο εμπόδιο, αλλά τελικά το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα να καταφέρνει να την ρίξει στο καναβάτσο, εκμεταλλευόμενη τον κανόνα του «ξαφνικού θανάτου» που ίσχυε τότε.

Ο τραυματισμός του Νέντβεντ από το πρώτο μέρος και οι κραυγαλέες ευκαιρίες που έχασαν οι Κόλερ, Μπάρος στην επανάληψη «βοήθησαν» ώστε το ματς να «κολλήσει» στο 0-0 στο 90λεπτο και να πάει στην παράταση, όπου εκεί μίλησε το λαμπερό άστρο, που συνόδευε τον Ότο Ρεχάγκελ σε όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης.

Από εκτέλεση κόρνερ του Τσιάρτα και κεφαλιά μέσα από την μικρή περιοχή του Δέλλα στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης, η μπάλα καρφώθηκε στα δίχτυα του Τσεχ, με τους Έλληνες να παίρνουν την πρόκριση και τους Τσέχους να πέφτουν όλοι… ξεροί στον αγωνιστικό χώρο, μην μπορώντας να πιστέψουν αυτό που είχε συμβεί.

Ο τελικός ήταν επανάληψη του αγώνα της πρεμιέρας μεταξύ της Πορτογαλίας και της Ελλάδας (δεν είχε ξανασυμβεί κάτι τέτοιο στις 11 προηγούμενες διοργανώσεις), όμως δυστυχώς για τους Ίβηρες και ευτυχώς για εμάς το σενάριο ήταν το ίδιο με αυτό της 12ης Ιουνίου: νίκη της Ελλάδας, και αυτή τη φορά μάλιστα με έπαθλο το βαρύτιμο τρόπαιο.

Μετά από τις Ισπανία και Γαλλία, ο Άγγελος Χαριστέας «πλήγωσε» και τους Πορτογάλους, με το γκολ του στο 57′ να είναι αρκετό για να ανεβάσει την Ελλάδα στην κορυφή της Ευρώπης και στη χώρα να γίνει πανζουρλισμός.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP ΤΟΥ PAGENEWS PAGENEWS.gr - App Store PAGENEWS.gr - Google Play