Νέο πτωχευτικό 2020: Παρακάμπτονται οι μετοχές από υπερχρεωμένες εταιρείες

Νέο πτωχευτικό 2020: Το νέο πρόγραμμα που προωθεί η κυβέρνηση, ο λόγος για το νέο πτωχευτικό πλαίσιο, θα ανοίξει τον δρόμο για ταχύτατη διεκπεραίωση των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων, το οποίο θα αντικαταστήσει όλους τους υφιστάμενους νόμους και μηχανισμούς (νόμο Κατσέλη, εξωδικαστικό μηχανισμό). Ειδικότερα σύμφωνα με το newmoney.gr  το νέο πλαίσιο θα παρέχει περισσότερες δυνατότητες από ό,τι σήμερα για τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις προκειμένου να παρακάμπτονται υπό προϋποθέσεις οι αντιρρήσεις των ιδιοκτητών και των μετόχων στα σχέδια αναδιάρθρωσης στα οποία θα καταλήγουν οι πιστωτές.

Με αυτόν τον τρόπο, οι μέτοχοι υπερχρεωμένων εταιρειών δεν θα μπορούν να μπλοκάρουν ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης χρέους το οποίο για παράδειγμα μπορεί να συνεπάγεται μείωση των ποσοστών τους, είσοδο νέων βασικών μετόχων και άλλων ενεργειών που θα έχουν ως αποτέλεσμα να τεθούν στην ουσία εκτός εταιρείας. Παρόλο που τα νόμιμα συμφέροντα των μετόχων/εταίρων θα πρέπει να προστατεύονται, η οδηγία προβλέπει συγκεκριμένα ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν, ότι αυτοί δεν θα μπορούν να αποτρέψουν την έγκριση σχεδίων αναδιάρθρωσης χωρίς ιδιαίτερο λόγο, που θα αποκαθιστούσαν τη βιωσιμότητα της οφειλέτριας επιχείρησης. Επιπλέον ένα μέσο για  την «αδρανοποίηση» των μετόχων θα ήταν η απώλεια του δικαιώματος ψήφου για τους μετόχους πάνω στα σχέδια αναδιάρθρωσης, εφόσον συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις.

Δυνατότητα αποκλεισμού των μετόχων υπάρχει και με το σημερινό σύστημα, κατόπιν δικαστικής απόφασης, αλλά με βάση την ευρωπαϊκή οδηγία και την κατεύθυνση που έχει δοθεί θα θεσμοθετηθούν πολύ πιο ευέλικτες και γρήγορες διαδικασίες. Σημειώνεται επίσης ότι η οδηγία προβλέπει ότι στη διαδικασία αναδιαρθρώσεων και πτωχεύσεων θα πρέπει να προστατεύονται και τα δικαιώματα των εργαζομένων, στο βαθμό που αυτοί έχουν απαιτήσεις από την εταιρεία και λογίζονται ως «πιστωτές». Ωστόσο δεν θα έχουν, το δικαίωμα να «μπλοκάρουν» ένα σχέδιο δανειακής αναδιάρθρωσης, το οποίο έχει εγκριθεί από τους άλλους πιστωτές, όπως π.χ. στην περίπτωση που το σχέδιο θα προβλέπει εκποίηση περιουσιακών στοιχείων ώστε να δοθούν μεν αποζημιώσεις, αλλά με ταυτόχρονο κλείσιμο της εταιρείας ή περιορισμό δραστηριοτήτων, με αποτέλεσμα να χαθούν θέσεις εργασίας.