Καζίνο Πάρνηθας: “Στοπ” από την Περιφέρεια Αττικής στην μετεγκατάστασή του

Καζίνο Πάρνηθας:Κατά της μετεγκατάστασης του καζίνου της Πάρνηθας στο Μαρούσι τάχθηκε, σχεδόν σύσσωμο, το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής κατά την πρώτη συνεδρίαση του 2020, υιοθετώντας σχετικό ψήφισμα της ΚΕΔΚΕ από τις 19 Απρίλιου 2019. Κατά της μεταφοράς είχαν συνταχθεί από το 2018, όταν προέκυψε το θέμα αυτό, φορείς και συλλογικότητες των όμορων δήμων, μεταξύ των οποίων και ο δήμος Αμαρουσίου.

Ο περιφερειάρχης Αττικής, Γιώργος Πατούλης, έχει εκφραστεί επανειλημμένα στο παρελθόν για το θέμα από τις θέσεις του ως προέδρου της ΚΕΔΕ και δημάρχου Αμαρουσίου. Στην τοποθέτηση του επισήμανε ότι «θα ήταν γόνιμο και ωφέλιμο να μείνουμε σε αυτή την άποψη, ει δυνατόν όλες οι παρατάξεις, για να μπορέσει να δημιουργηθεί και η ομόφωνη απόφαση, η οποία έχει και μεγάλη αξία».

Το ψήφισμα του ΔΣ της ΚΕΔΚΕ, το οποίο υπερψηφίστηκε από το Περιφερειακό Συμβούλιο, συντάσσεται με τα ψηφίσματα των δημοτικών συμβουλίων των δήμων Αμαρουσίου, Λυκόβρυσης, Πεύκης, Χαλανδρίου και Ηρακλείου που ζητούν να μη μεταφερθεί το καζίνο της Πάρνηθας μέσα σε αστικό ιστό, δίπλα σε κατοικίες και σχολεία, σε περιοχή κυκλοφοριακά και περιβαλλοντικά κορεσμένη όπως είναι το κτήμα Δηλαβέρη στο Μαρούσι επί της Λεωφόρου Κηφισίας.

Σημειώνεται ότι το Κτήμα Δηλαβέρη, που έχει επιλεγεί, εκτείνεται σε έκταση 40 στρεμμάτων και σε χώρο που βρίσκεται στη συμβολή των λεωφόρων Σπύρου Λούη και Κηφισίας κοντά στο εμπορικό κέντρο Golden Hall. Το θέμα τέθηκε προς συζήτηση εκτός ημερήσιας διάταξης με τον χαρακτηρισμό του κατεπείγοντος, λόγω της επικείμενης συζήτησης στις 7 Φεβρουαρίου στο ΣΤΕ της αίτησης ακύρωσης που έχουν καταθέσει οι όμοροι δήμοι επί της έγκρισης της μετεγκατάστασης.

Τη συζήτηση προκάλεσαν οι επικεφαλής των παρατάξεων που πρόσκεινται στο ΚΚΕ, τη ΛΑΕ και την Ανταρσία – Γιάννης Πρωτούλης, Μαριάννα Τσιχλη και Κώστας Τουλγαρίδης – αλλά με τις θέσεις τους συμφώνησαν και οι εκπρόσωποι των άλλων παρατάξεων, οι οποίοι μεταξύ άλλων υπογράμμισαν ότι πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους ελεύθερους χώρους που αντί να γίνουν χώροι πρασίνου, δίνονται για μία τέτοια δραστηριότητα, βορά στα επιχειρηματικά συμφέροντα και στην κερδοφορία των οικονομικά ισχυρών.