Μάκης Δενδρινός: Ο “Βούδας” με το μοτοποδήλατο

Ο Μάκης Δενδρινός ξεκίνησε την καριέρα του στο εφηβικό του Πανιωνίου και συνέδεσε το όνομά του με την άνοδο του συλλόγου της Ν. Σμύρνης από την ανυποληψία της Α΄ τοπικής κατηγορίας Αθηνών στην Α΄ Εθνική το 1973, στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος το 1977 και στις συνεχόμενες συμμετοχές στο Κύπελλο Κόρατς από το 1975 ως το 1979.

Με ύψος 1,80 μ. αγωνιζόταν στη θέση του γκαρντ και ήταν γνωστός με το παρατσούκλι «Βούδας», για το ψύχραιμο και μυαλωμένο παιχνίδι του. Με τον Πανιώνιο αγωνίστηκε σε 216 παιγνίδια και σημείωσε 4.049 πόντους.

Υπήρξε διεθνής με τις εθνικές ομάδες Εφήβων 4 φορές και Ανδρών 7 φορές. Με την εθνική εφήβων κατέκτησε το Βαλκανικό Πρωτάθλημα το 1969. Με την εθνική ανδρών έκανε ντεμπούτο στις 26-10-1977 σε φιλικό με τη Ρουμανία πετυχαίνοντας 2 πόντους και έπαιξε στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα το ίδιο έτος. Τελευταίο διεθνές ματς έπαιξε στις 11-6-1978 σε φιλικό επί της Αλβανίας. Υπήρξε 7 φορές διεθνής και σημείωσε 13 πόντους.

Μάκης Δενδρινός και προπονητική

Ο Μάκης Δενδρινός έκανε επιτυχημένη καριέρα ως προπονητής. Έχει εργαστεί σε πολλούς συλλόγους, μεταξύ των οποίων και στον Πανιώνιο, από τον οποίο ξεκίνησε. Aπό το 1992 ως το 1996 εργάστηκε στην ΕΟΚ ως α΄ προπονητής σε 63 ματς στις Εθνικές ομάδες εφήβων, ελπίδων, ανδρών και μικτής σε ανεπίσημα ματς. Επίσης, το 1993 και 1994 διετέλεσε βοηθός προπονητής σε 29 ματς στις εθνικές ανδρών και ελπίδων.

Ήταν α΄ προπονητής της Εθνικής ανδρών στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα 1994 (4η θέση), στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα 1995 (4η θέση) και στους Ολυμπιακούς Αγώνες 1996 στην Ατλάντα (5η θέση).

Μάκης Δενδρινός: Μια ξεχωριστή προσωπικότητα

Ο Δενδρινός ήταν ένας μεγάλος μπασκετάνθρωπος. Οσοι τον γνώρισαν συμφωνούν ότι υπήρξε ένας από τους πιο συνεπείς και τίμιους εργάτες του αθλήματος, είτε ως παίκτης (μόνο του Πανιωνίου) είτε ως προπονητής.

Μια ξεχωριστή προσωπικότητα, την οποία χαρακτήριζε η καλλιέργεια αλλά και ο ρομαντισμός. Οι αριστερές ιδέες επηρέασαν τον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς του.

Επέμενε να χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις του ένα μοτοποδήλατο, ακόμη και όταν έγινε προπονητής του Ολυμπιακού ή της Εθνικής.

Ηταν αλλεργικός στην ιδέα του αυτοκινήτου γιατί αισθανόταν ότι τον περιορίζει, ενώ αντιπαθούσε και τα κινητά τηλέφωνα.

Μάκης Δενδρινός: Το στέκι, η καλοσύνη και το τσιγάρο

Το αγαπημένο του στέκι ήταν το ιστορικό μαγαζί του Βαλέσα, στη Νέα Σμύρνη, όπου πρωταγωνιστούσε σε ατέρμονες συζητήσεις για το μπάσκετ. Τα τελευταία χρόνια, είχε αποφασίσει να αποσυρθεί από την ενεργό προπονητική και από το «αγριεμένο πλήθος» όπως συνήθιζε να λέει.

Σημαντική περίοδος της προπονητικής του καριέρας ήταν η τριετία ‘94-’96, που κάθισε στο τιμόνι της Εθνικής ως πρώτος προπονητής.

«Δεν υπάρχει άνθρωπος να πει κακή κουβέντα για τον Μάκη. Στη ζωή του δεν πείραξε και δεν αδίκησε κανέναν. Ή μάλλον αν κάποιον αδίκησε ήταν τον εαυτό του» είχε πει ο κουμπάρος και συμπαίκτης του στην Εθνική Ενόπλων, Κώστας Μπογατσιώτης.

Θυμήθηκε κι αυτός την αγωνιώδη, αλλά αποτυχημένη προσπάθεια που κατέβαλαν η γυναίκα του, Χάιδω, ή «ψηλή» όπως την προσφωνούσε ο ίδιος, αλλά και οι δυο γιοι τους, «οι γίγαντες», να τον πείσουν να κόψει το τσιγάρο, τη μοναδική κατάχρηση που επέτρεπε στον εαυτό του.

«Αυτό το σενάριο δεν παίζει» τους απαντούσε, λες και προετοιμαζόταν να κινήσει για τον Παράδεισο.