Ευδοκία Σταυρίδου: “Τα άκρα για τον καθένα μας είναι διαφορετικά”

Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος διεκδικώντας τον έρωτα; Πόσο μπορεί να μεταμορφωθεί, να καταστρέψει και να καταστραφεί; Αυτά τα ερωτήματα θέτει η συγγραφέας Ευδοκία Σταυρίδου στο νέο της βιβλίο της «Βαθιά νερά».

Τα «Βαθιά νερά», πέρα από τις υπέροχες περιγραφές μιας πόλης μαγικής, σε παρασύρουν διαβάζοντάς τα σε διαδρομές συναρπαστικές κι αγωνιώδεις, μοιραίες κι αδιέξοδες.

Ένας δυνατός ανεκπλήρωτος έρωτας, ένας ατυχής εκπληρωμένος, άλλοι δευτερεύοντες ευοδωμένοι και μη, αντιδράσεις, συμπεριφορές και πράξεις εκτός ελέγχου και αποφάσεις που τρομάζουν.

Εδώ τίποτα δεν είναι αναμενόμενο, θολώνει η κρίση των ηρώων, ομιχλώδης κι αυτή σαν το τοπίο…

Πισωγυρίσματα, εντάσεις, ανατροπές, κάνουν τα Βαθιά Νερά πραγματικά αξέχαστα.

Βαθιά νερά στα Γιάννενα του Μεσοπολέμου. Πόσο επηρεάζει ο τόπος την ιστορία;

Δεν θα μπορούσα ποτέ να σκεφτώ να διαδραματίζεται σε κανέναν άλλο τόπο το μυθιστόρημά μου, που είναι βασισμένο και σε αληθινά γεγονότα, τα οποία παράλληλα με τη μυθοπλασία κεντάω βελονιά βελονιά, με σκοπό να αποτυπώσω τη μαγεία των Ιωαννίνων, τους μύθους, τους θρύλους, τις παραδόσεις τους αλλά και τα πιο σκοτεινά μονοπάτια που μπορεί να βαδίσει ο ανθρώπινος νους.

Αυτό το βιβλίο διαφέρει από το προηγούμενο στο ότι ξεφεύγει κατά πολύ από τα όρια. Πόσο ακραίος μπορεί να γίνει ένας έρωτας;

Τα πάντα έχουν γίνει στο όνομα του έρωτα. Εγκλήματα, πόλεμοι, αλλά και δημιουργικά καλλιτεχνήματα όπως πίνακες, ποιήματα, λογοτεχνικά βιβλία, γλυπτά, υπέροχα μουσικά έργα. Και αυτό γιατί ευτυχώς δεν αντιδρούν όλοι οι άνθρωποι με θυμό στον πόνο και την απόρριψη. Υπάρχουν και αυτοί που μέσα από το σκοτάδι της ψυχής τους δημιουργούν και είναι αυτό αναμφίβολα ένα από τα πιο μαγικά κομμάτια του έρωτα. Τα άκρα για τον κάθε ένα μας είναι διαφορετικά και υπάρχει πάντα το δικαίωμα της επιλογής.

Τα συναισθήματα εδώ είναι εκρηκτικά και πυρετώδη. Τελικά τι είναι προτιμότερο; Να ‘χεις γαλήνη στην ψυχή ή να ζεις στην κόψη του ξυραφιού;

Οι πρωταγωνιστές σε αυτό το δεύτερο βιβλίο μου είναι νεαρά παιδιά. Η ένταση των συναισθημάτων σ’ αυτές τις ηλικίες είναι πολύ πιο δυνατή και ανεξέλεγκτη πολλές φορές. Παρακολουθούμε τις ιστορίες αυτών των παιδιών καθώς και όλων των υπόλοιπων ηρώων να βαδίζουν δρόμους που μοιάζουν προδιαγεγραμμένοι από τη μοίρα. Κατά πόσο φέρουν ευθύνη για όσα τους συμβαίνουν; Αυτό θα αφήσω τους αναγνώστες μου να το αποφασίσουν… Ο καθένας μας είναι μοναδικός… Πώς μπορείς να πεις τί είναι προτιμότερο για την ψυχή του άλλου; Άλλος επιλέγει τη γαλήνη και άλλος την κόψη του ξυραφιού. Το θέμα είναι με ποιο τίμημα γιατί κάθε επιλογή στη ζωή μας έχει το ανάλογο τίμημα. Το δικό μου πιστεύω είναι πως αφού ευλογηθήκαμε με το δώρο της ζωής θα πρέπει να τη ζήσουμε πάντα βέβαια μέσα σε κάποια πλαίσια ώστε να μην φτάσουμε στο σημείο να χάσουμε τον έλεγχο και να βλάψουμε τους συνανθρώπους μας.

Στο βιβλίο σας παρακολουθούμε μια σταδιακή μεταμόρφωση του κεντρικού ήρωα. Μας μεταμορφώνει όλους ο έρωτας ή υπάρχουν εξαιρέσεις;

Ο Μιχάλης είναι ένα παιδί που τον έχουν στιγματίσει οι αφηγήσεις του παππού μπροστά στο τζάκι. Αυτά τα ατέλειωτα παραμύθια που τον παρασύρουν σε κόσμους ονειρικούς και πλάθει μια άλλη πραγματικότητα. Το τραγικό γεγονός της δολοφονίας του πατέρα του θα τον οδηγήσει μακριά από το χωριό του, τον Ελαφότοπο στα Ζαγοροχώρια. Αποφασίζει να αναζητήσει καλύτερη τύχη στο Νησί των Ιωαννίνων κοντά σε έναν θείο ψαρά στο Νησί. Μέχρι να φτάσει όμως εκεί θα συναντήσει τον έρωτα της ζωής του, τον μύθο του και από κει και ύστερα κάθε του σκέψη ή πράξη ορίζεται από την μορφή της Μαργαρίτας της νεράιδας του. Πιστεύω πως τους περισσότερους από εμάς ο έρωτας μας μεταμορφώνει με θετικό ή αρνητικό τρόπο αλλά αναμφίβολα ο ανεκπλήρωτος έρωτας μας γεμίζει θυμό και μας κάνει εκδικητικούς…

Η ηρωίδα σας επιλέγει ένα ανατρεπτικό μονοπάτι ως λύση στο αδιέξοδο που έχει εγκλωβιστεί. Πόσο σκληρές αποφάσεις χρειάζεται να παίρνει κανείς όταν θέλει να βγει από αδιέξοδα;

Τα αδιέξοδα είναι πάντα δυσδιάβατα… ή και άβατα… Πώς να βγει κανείς από αυτά όταν βρεθεί στην δεινή θέση να εγκλωβιστεί μέσα τους. Η Μαργαρίτα είναι ένα πολύ νεαρό κορίτσι που κάνει λάθος επιλογές οδηγούμενη σχεδόν από το πεπρωμένο της. Η αλήθεια είναι πως παίρνει την πιο σκληρή απόφαση που θα μπορούσε να πάρει στην προσπάθειά της να δώσει τέλος στο δικό της αδιέξοδο. Είναι όμως αδύνατο να μπορέσεις να κρίνεις έναν άνθρωπο που βρέθηκε στην δική της τραγική κατάσταση και την οποία δεν επέλεξε. Σκληρή είναι πάντα όποια απόφαση σε απεγκλωβίζει από καταστάσεις και γεγονότα γιατί εμπεριέχει φόβο και ενοχές. Οι ήρωες στα Βαθιά νερά καλούνται συχνά να διαχειριστούν αδιέξοδα και νομίζω έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τις διαφορετικές αντιδράσεις που έχει ο καθένας που πολλές φορές είναι απόλυτα ανατρεπτικές.

Η Ευδοκία Σταυρίδου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Σκηνοθεσία Κινηματογράφου και Θέατρο. Η μεγάλη της αγάπη για το διάβασμα από τα νεαρά της χρόνια αποτέλεσε ερέθισμα ώστε να στραφεί στα μονοπάτια της γραφής. Ασχολήθηκε επίσης με τη δημιουργία θεατρικών ομάδων στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Γράφει ποιήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα τα οποία έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Το Κάποτε στη Μυτιλήνη είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.