Κώστας Κρομμύδας: “Τα όνειρα θέλουν κυνήγι”

Το να πραγματοποιεί κανείς τα όνειρά του είναι ίσως το πιο όμορφο συναίσθημα που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος. Ο Κώστας Κρομμύδας αποτελεί λαμπρό παράδειγμα ενός τέτοιου ατόμου, καθώς όπως μας είπε ποτέ δεν σταμάτησε να ονειρεύεται.

Η υποκριτική παραμένει η μεγάλη του αγάπη, αλλά η συγγραφή είναι πλέον η “ερωμένη” του.

Yπηρετεί και τις δύο τέχνες με το ίδιο πάθος και ένταση.

Πρόσχαρος και φιλικός, αλλά ταυτόχρονα γνήσιος και επαγγελματίας ο Κώστας Κρομμύδας αφήνει το δικό του στίγμα στο ελληνικό μυθιστόρημα και διαφημίζει με την πένα του τη χώρα στο εξωτερικό, αφού τρία βιβλία του έχουν μεταφραστεί στην αγγλική γλώσσα.

Το pagenews.gr τον συνάντησε στα… λημέρια του λίγο πριν παίξει το αγαπημένο του τένις και όσα μας είπε αποτελούν τροφή για σκέψη.

Σας γνωρίσαμε μέσα από την υποκριτική. Από το 2012 μέχρι και σήμερα όμως γράφετε συστηματικά. Τι είναι αυτό που σας έκανε να πάρετε την πένα και να ξεκινήσετε;

Μέχρι στιγμής, έχω γράψει επτά βιβλία εκ των οποίων τα έξι είναι μυθιστορήματα, δίχως να έχω σταματήσει όμως να είμαι ηθοποιός. Έγραφα πάντα από πολύ μικρός πράγματα που μου άρεσαν. Ασχολούμουν δηλαδή με την συγγραφή, απλά δεν είχα γράψει ποτέ κάτι. Δεν υπήρξε κάτι συγκεκριμένο που με έκανε να ασχοληθώ με τη συγγραφή, απλά αποφάσισα κάποια στιγμή να γράψω το πρώτο μου βιβλίο. Να το βάλω κάτω και να φτιάξω κάτι οργανωμένο. Συνεχίζω να είμαι ηθοποιός και τώρα παίζω στην αγγλική σειρά “The Durrells”. Τα κάνω και τα δύο ταυτόχρονα, αλλά πια ασχολούμαι περισσότερο με τη συγγραφή. Δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μου και του χρόνου μου το παίρνει η συγγραφή. Δεν υπήρξε κάποια αφετηρία σ’ αυτό. Το κάνω από πολύ μικρός, απλά αποφάσισα να το κάνω πιο επαγγελματικά πλέον.

Μέσα από την γραφή σας προσπαθείτε να περάσετε κάτι βιωματικό στους αναγνώστες σας;

Στα βιβλία μου δεν θέλω να γίνομαι διδακτικός. Γράφοντας ένα βιβλίο, αυτό που περιμένω είναι ότι θα έχει απήχηση και ότι ο αναγνώστης θα κουβαλάει την ιστορία για πολύ καιρό μαζί του. Δεν θέλω να γράφω βιβλία και ο κόσμος που τα διαβάζει απλά να περνάει τον χρόνο του. Η ουσία είναι κάτι να του μένει και να ταυτίζεται με τους ήρωες. Γενικότερα, στα βιβλία μου, μου αρέσει να συμβαίνουν πολλά πράγματα.

Ο καθένας μπορεί να γράψει;

Βέβαια ο καθένας μπορεί να γράψει και το αποτέλεσμα είναι αυτό που θα δείξει τι κάνει και τι αξίζει τελικά. Ποιος μπορεί να βάλει όρους σε κάτι τέτοιο; Μπορεί ένας αγράμματος να γράψει ένα βιβλίο το οποίο θα είναι δέκα λέξεις και να γίνει πανικός. Το αποτέλεσμα πάντα μετράει και βέβαια να βρεθεί ο τρόπος να εκδοθεί.

Πόσο δύσκολο είναι αυτό; Εσείς πώς το καταφέρατε;

Είναι πολύ δύσκολο είναι η αλήθεια. Τώρα, σχετικά με εμένα, προφανώς τα βιβλία μου θα άρεσαν και γι΄αυτό εκδόθηκαν.

Σε παλαιότερη συνέντευξή σας είχατε πει ότι προσπαθείτε να κάνετε κάποιο από τα βιβλία σας ταινία. Πόσο κοντά είστε σε κάτι τέτοιο;

Ακόμα γίνονται συζητήσεις για σίριαλ ή ταινίες. Εντάξει, είναι δύσκολες οι εποχές.

Oι κουβέντες είναι πάντα δωρεάν, τις κάνουμε και περιμένουμε να δούμε εάν το αποτέλεσμα θα ευδοκιμήσει.

Πάντως, πιστεύω ότι κάποια στιγμή αυτό θα γίνει πραγματικότητα γιατί τα βιβλία έχουν μια κινηματογραφική πλοκή και ροή.

Ο Κώστας Κρομμύδας γεννήθηκε στα Τρίκαλα όπου και μεγάλωσε. Είναι απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου, ενώ έχει παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια υποκριτικής και χορού μεταξύ των οποίων τα σεμινάρια του Ανδρέα Μανωλικάκη πάνω στη μέθοδο διδασκαλίας του actor studio για τέσσερα χρόνια. Συμμετείχε στα «Χορικά» της Ζουζού Νικολούδη για δύο χρόνια.Έχει παίξει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, στο θέατρο και στο σινεμά.

Άμα γίνει αυτό θα σας δούμε στον ρόλο του πρωταγωνιστή;

Όχι, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να πρωταγωνιστήσω σε κάποια ταινία που προέρχεται από βιβλίο μου. Το δηλώνω κατηγορηματικά.

Να συμμετάσχω με ένα μικρό ρόλο έτσι για να είμαι στην παραγωγή ίσως, αλλά δεν γράφω για να πρωταγωνιστήσω. Δεν έχω τέτοιες βλέψεις.

Διαβάζοντας το βιογραφικό σας, στις «Σκέψεις ζωής» γράφετε: Για έναν άνδρα, η γυναίκα είναι ο μεγαλύτερος σταθμός αλλά και προορισμός στη ζωή του- Στα βιβλία που έχετε γράψει πρωταγωνίστριές σας είναι γυναίκες και μάλιστα στα δύο από αυτά είναι γραμμένα σε πρώτο πρόσωπο. Κάντε μας ένα σχόλιο γι’ αυτό. Είναι έμπνευση για εσάς το γυναικείο φύλο;

Σαφέστατα η γυναίκα είναι έμπνευση. Στα περισσότερα βιβλία μου, η γυναίκα είναι σε πρώτο πλάνο. Έχω βέβαια και άνδρες πρωταγωνιστές που μετέχουν στην ιστορία και είναι δυνατοί χαρακτήρες.

Αυτό που αρέσει γενικότερα, είναι ότι τα βιβλία μου δεν αρέσουν μόνο στις γυναίκες. Αρέσουν πολύ και στους άνδρες και αυτό είναι πολύ κολακευτικό.

Εσείς διαβάζετε βιβλία στον ελεύθερό σας χρόνο;

Βεβαίως και διαβάζω, όχι βέβαια όσο θα ήθελα όπως έκανα παλαιότερα, γιατί η διαδικασία της συγγραφής μου παίρνει πάρα πολύ χρόνο.

Αυτό που κάνω είναι ότι διαβάζω πολύ για τα βιβλία μου. Δηλαδή, επειδή όλα μου τα βιβλία είναι και λίγο βιβλία έρευνας, έχω αφιερώσει αρκετό χρόνο στο να μάθω κάποια πράγματα για να είμαι στοχευόμενος.

Ειδικά τα τελευταία μου τρία βιβλία είχαν πάρα πολύ διάβασμα, ρωτούσα συνεργάτες συνεχώς για να μαθαίνω.

Τον Μάιο του 2016 εκδόθηκε το μυθιστόρημά του με τίτλο, Ουρανόεσσα που αναδείχθηκε  το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς στην κατηγορία «Ηρωίδα έμπνευση» στα βραβεία βιβλίου των Public το 2017. Κυκλοφορεί και μεταφρασμένο στα αγγλικά με τον τίτλο «Dominion of the moon»

Υπάρχει κάποιος ή κάποια συγγραφέας, τόσο από την Ελλάδα, όσο και από το εξωτερικό που να θαυμάζετε;

Αρκετοί συγγραφείς μου αρέσουν και κατά διαστήματα διαβάζω. Αυτό που λέω και ξαναλέω είναι ότι μελετάω συνέχεια τους Αρχαίους τραγικούς.

Είναι μεγάλο σχολείο να διαβάζεις αρχαίες τραγωδίες και γενικότερα όλα αυτά τα πράγματα που έχουν γράψει αυτοί οι άνθρωποι και έχουν μείνει χιλιάδες χρόνια.

Επίσης, μου αρέσει πάρα πολύ η ποίηση, αλλά δεν κολλάω σε ένα είδος. Διαβάζω πολλά και διαφορετικά πράγματα.

‘Έχετε κάποια ιδιαίτερη αδυναμία σε κάποιο από τα βιβλία σας;

Δεν έχω ιδιαίτερη αδυναμία σε κάποιο από τα βιβλία μου.

Πάντα το τελευταίο, επειδή είναι το πιο φρέσκο, τραβάει λίγο περισσότερο την προσοχή, αλλά γενικότερα δεν έχω αγαπημένο βιβλίο.

Όσα έχω γράψει είναι αυτόνομα, δεν μοιάζουν μεταξύ τους και αυτό για μένα είναι ένα “ατού”, να μην κουράζει δηλαδή ο συγγραφέας τους αναγνώστες του.

Σημαντικότερες στιγμές στην ζωή σας αρχικά ως ηθοποιός και μετέπειτα ως συγγραφέας;

Θα αρχίσω ανάποδα. Ως συγγραφέας η βράβευσή μου για την “Ουρανόεσσα” ήταν πολύ σημαντική στιγμή για εμένα και ως ηθοποιός η συμμετοχή μου στην αγγλική σειρά “Τhe Durrells”.

Ποιες διαφορές εντοπίζετε ανάμεσα στις ελληνικές παραγωγές και σε αυτές του εξωτερικού;

Οι διαφορές είναι τεράστιες. Είναι η μέρα με την νύχτα σε όλα τα επίπεδα. Και αυτό δεν έχει να κάνει με το οικονομικό κομμάτι, αλλά με τον επαγγελματισμό που σε αντιμετωπίζουν στο εξωτερικό. Δηλαδή οι άνθρωποι σέβονται πολύ την δουλειά σου, σέβονται αυτό που είσαι. Και εδώ υπάρχει ο σεβασμός, αλλά οι περισσότερες δουλειές στην Ελλάδα είναι πολύ πρόχειρες και γρήγορες. Γενικότερα τα πράγματα στο εξωτερικό είναι σε ένα άλλο επίπεδο, πολύ πιο υψηλό.

Ήταν δύσκολη η προσαρμογή σας σ’ αυτά τα δεδομένα;

Όχι, γιατί στην δουλειά μου είμαι επαγγελματίας. Ότι κάνω το κάνω πολύ επαγγελματικά οπότε δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να προσαρμοστώ σε αυτό τον αγγλικό επαγγελματισμό. Ίσα ίσα, μπορώ να πω ότι με βοήθησε να κάνω καλύτερα την δουλειά μου.

Εσείς, ανοίξατε τα φτερά σας στο εξωτερικό και ως συγγραφέας, αφού έχουν μεταφραστεί έως τώρα 3 βιβλία σας, αλλά και ως ηθοποιός. Στην Ελλάδα του σήμερα πιστεύετε ότι υπάρχουν ευκαιρίες για τα νέα παιδιά ή πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμά σας;

Αυτό για μένα ήταν κάτι το οποίο ήθελα πάρα πολύ. Αυτό πρέπει να κάνουν τα νέα παιδιά. Να βγουν εκεί έξω και να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Βλέπω από την μια νέους ανθρώπους να πετυχαίνουν τα όνειρά τους και χαίρομαι και από την άλλη, άλλους να περιμένουν στο σπίτι, στον καναπέ, στον καφέ κ.ο.κ. Ιδιαίτερα τώρα, οι εποχές είναι ακόμα πιο δύσκολες από αυτές που ζήσαμε οι άνθρωποι της γενιάς μου. Τότε υπήρχαν κάποιες ευκαιρίες, τώρα δεν υπάρχουν τόσες. Τα νέα παιδιά λοιπόν πρέπει να παλέψουν ακόμα περισσότερο, γιατί τα χρόνια περνάνε και στο τέλος μένουν άπραγοι δίχως να έχουν καν την εμπειρία. Τα όνειρα θέλουν κυνήγι.

Τελευταία σας συμμετοχή στο θέατρο ήταν το 2013. Αυτό ήταν δικιά σας επιλογή ή δεν ήρθε κάποια πρόταση από τότε;

Εντελώς δικιά μου επιλογή, γιατί οι συνθήκες που επικρατούν στο ελληνικό θέατρο δεν είναι οι καλύτερες δυνατές. Βέβαια, υπάρχουν και πολύ ωραίες παραγωγές στις οποίες δυστυχώς δεν με έχουν επιλέξει ακόμα. Γενικότερα όμως, όπως σου είπα, ασχολούμαι με την συγγραφή αυτήν την περίοδο και για να κάνω αυτό το κομμάτι στην άκρη τώρα πρέπει να είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο και να με ιντριγκάρει.

Ένα σχόλιο για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα;

Η κατάσταση αυτή τη στιγμή είναι άθλια στην Ελλάδα, αλλά δεν νομίζω ότι φταίνε μόνο αυτοί που βρίσκονται τώρα στο τιμόνι. Και αυτό συμβαίνει επειδή δεν έγιναν ποτέ πράγματα που έπρεπε να γίνουν και τώρα φτάσαμε στον πάτο. Αυτό που μου κάνει εντύπωση σε όλη αυτή την κατάσταση διαχρονικά, είναι ότι κατά πλειοψηφία το πολιτικό προσωπικό της χώρας, στην ουσία δεν νοιάστηκε ποτέ για την χώρα. Όσοι βρέθηκαν στην εξουσία, νοιάστηκαν για την καρέκλα και να απολαύσουν αυτά τα λίγα χρόνια κάνοντας ρουσφέτια κ.ο.κ

Τα χόμπι σας;

Το τένις. Εκτός αυτού, μ’ αρέσει να ταξιδεύω πολύ, να περνάω χρόνο με την κόρη μου, να πηγαίνω για ψαροντούφεκο το καλοκαίρι και να ακούω μουσική. Διάφορα τέτοια πράγματα. Επίσης, τώρα τελευταία βλέπω αρκετές ταινίες. Στις ταινίες μου αρέσουν τα πιο “dark” πράγματα. Δεν μου αρέσουν τα γλυκανάλατα. Προτιμώ δηλαδή αυτήν την πιθανότητα της ρεαλιστικής απεικόνισης, πώς θα είναι μελλοντικά τα πράγματα.

Μελλοντικά σας σχέδια;

Έχω μεταφράσει βιβλία μου στα αγγλικά και τώρα μιλάμε με το εξωτερικό για κάποια πράγματα και αναμένουμε να δούμε τι θα γίνει. Γενικά, τα βιβλία μου πάνε πολύ καλά στο Amazon και τώρα θα βγει και το τέταρτο βιβλίο μου τα Χριστούγεννα το οποίο μεταφράζεται και θα κυκλοφορήσει στα αγγλικά. Κυνηγάω και εγώ τα όνειρά μου δεν έχω σταματήσει λεπτό από τότε που θυμάμαι την ύπαρξη μου. Δηλαδή ποτέ δεν έχω επαναπαυτεί. Βγαίνω, ταξιδεύω, κάνω παρουσιάσεις, ασχολούμαι πολύ με το κοινό και τους αναγνώστες μου.

Υπάρχει κάτι που θα σας κάνει να σταματήσετε να γράφετε;

Μόνο εάν μου τελειώσει η έμπνευση.

Εσείς από που βρίσκετε έμπνευση;

Από χιλιάδες πράγματα. Καταρχάς, νομίζω ότι η καθημερινότητα είναι από μόνη της μια έμπνευση. Υπάρχουν εκεί έξω απίστευτες ιστορίες.

Έτσι και εγώ παρακολουθώ την καθημερινότητα, βλέπω, ακούω και έρχεται η στιγμή που κάποια από όλα αυτά τα περνάω και στα βιβλία μου.

Τι θα περιμένουμε από το βιβλίο σας που ετοιμάζεται;

Δεν μπορώ να πω πολλά πράγματα ακόμα. Θα είναι πάντως μια ιστορία πολύ ιδιαίτερη γιατί επειδή έχω φανατικούς αναγνώστες και διαβάζουν όλα μου τα βιβλία, δεν θέλω να βαριούνται και δεν θέλω να βαριέμαι και εγώ. Κρατάω ναι μεν ένα ύφος, αλλά δεν γράφω με την πετυχημένη συνταγή που γράφουν άλλοι 3-4 βιβλία και δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις.