Ο ΣΕΒ βάζει “κόφτη” στην αύξηση του κατώτατου μισθού

Ο ΣΕΒ (Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων), τονίζει τους κινδύνους που εγκυμονούν από την ανεξέλεγκτη αύξηση του κατώτατου μισθού και γενικότερα της μισθολογίας στην Ελλάδα.

Ο ΣΕΒ επισημαίνει ως θετική την αύξηση -έστω και κατά 1%- της κατανάλωσης το β’ τρίμηνο του 2018, τονίζει ωστόσο την ανάγκη να συνεχιστούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών και να διατηρηθούν οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

Σημειώνεται ότι η υπουργός Εργασίας ανακοίνωσε ότι η υπουργική απόφαση για την αύξηση του κατώτατου μισθού και την κατάργηση υποκατώτατου, που ισχύει σήμερα για τους νέους ηλικίας κάτω των 25 ετών, θα ανακοινωθεί σε τέσσερις μήνες.

Όπως εξηγεί ο Σύνδεσμος στο εβδομαδιαίο δελτίο του εάν οι μισθοί αρχίσουν να αυξάνουν με ρυθμό υψηλότερο της παραγωγικότητας, εάν, για παράδειγμα, υπερβολικές αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, επεκταθούν και καλύψουν, με τη βοήθεια της διαιτησίας, τις μισθολογικές αναπροσαρμογές σε όλη την οικονομία η ανεργία πιθανόν να αυξηθεί.

ΣΕΒ : Πιο αναλυτικά η επισκόπηση του δελτίου Τύπου

«Η ελληνική οικονομία ανακάμπτει με σταθερά βήματα, αν και όχι τόσο γρήγορα όσο απαιτούν οι περιστάσεις, για να ξεφύγουμε από την μεταμνημονιακή μιζέρια. Αυτό αποδεικνύει τις δυνατότητες που υπάρχουν εάν ενταθούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και ενισχυθεί περαιτέρω η εμπιστοσύνη των επενδυτών στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

Έτσι, συνεχίσθηκε στο β’ τρίμηνο του 2018, η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, με το ΑΕΠ να αυξάνει σε ετήσια βάση κατά 1,8%, έναντι 2,5% το α’ τρίμηνο του 2018 και 1,4% στο σύνολο του 2017, ενώ σε κλαδικό επίπεδο, στην αύξηση της Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας, ξεχωρίζουν οι επιδόσεις της Γεωργίας, της Βιομηχανίας, των Κατασκευών και των κλάδων του Εμπορίου, Τουρισμού και Μεταφορών.

Η ιδιωτική κατανάλωση ενισχύθηκε κατά 1%, έναντι μηδενικών αυξήσεων τα περασμένα τρία χρόνια, όπως αντανακλάται και στη σχετικά ισχυρότερη οικονομική ευρωστία των νοικοκυριών που εμφανίζουν από την αρχή του χρόνου αυξημένη πρόθεση για μείζονες αγορές και για αποταμίευση στο επόμενο 12μηνο.

Οι εξαγωγές αγαθών (βιομηχανία) και υπηρεσιών (τουρισμός) συνεχίζουν να ανακάμπτουν με ταχύτερους ρυθμούς από προηγούμενα τρίμηνα. Από την άλλη, οι εισαγωγές (χωρίς πλοία) αυξάνονται κατά 9,5%, έναντι 4,3% στα μη προσαρμοσμένα στοιχεία.

Με τις εξαγωγές να αυξάνονται κατά 9,4%, η υψηλή αύξηση των εισαγωγών αναδεικνύει και το χαμηλό βαθμό εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας, που συγκρατεί την οικονομική δραστηριότητα σε χαμηλό επίπεδο, καθώς τα περιθώρια υποκατάστασης εισαγωγών παραμένουν περιορισμένα.

Αλλά και οι επενδύσεις ανακάμπτουν, εάν εξαιρεθούν οι εισαγωγές πλοίων, που μειώνονται δραστικά από τα υψηλά επίπεδα του 2017, και που επηρεάζουν αρνητικά τις επενδύσεις σε πάγια (με τις επενδύσεις σε μεταφορικό εξοπλισμό να μειώνονται άνω του -50% στο α’ εξάμηνο του 2018).

Οι επενδύσεις ανακάμπτουν με υπερδιπλάσιους, μάλιστα, ρυθμούς (+11,9% χωρίς πλοία), σε σχέση με το 2017, και δεν μειώνονται κατά -5% όπως δείχνουν τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν στο α’ εξάμηνο του 2018, χωρίς προσαρμογές για τα πλοία.

Σημειώνεται ότι όλες οι κατηγορίες επενδύσεων αυξάνονται με ικανοποιητικούς ρυθμούς, με τις επενδύσεις σε μηχανολογικό εξοπλισμό και εξοπλισμό τηλεπικοινωνιών, πληροφορικής και επικοινωνιών, να αυξάνονται κατά 19% περίπου στο α’ εξάμηνο του 2018.

Σημειώνεται ότι η παραγωγικότητα της εργασίας, μετά από τρία χρόνια μείωσης, έχει επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς μεταβολής (+0,7% το α’ εξάμηνο του 2018), στηρίζοντας ονομαστικές αυξήσεις στους μισθούς άνω του 1% (ή +0,8% λαμβάνοντας υπόψιν τον πληθωρισμό) στο α’ εξάμηνο του 2018 (έναντι 0,1% το 2017 και μειώσεων τα προηγούμενα χρόνια).

Η απασχόληση, επίσης, των μισθωτών και του συνόλου των εργαζομένων, συνεχίζει να αυξάνεται και το 2018 με ρυθμούς άνω του 2% και 1,5% αντιστοίχως.

Και όλα αυτά γίνονται χωρίς επεκτασιμότητα και ευνοϊκότερη ρύθμιση, και χωρίς αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, απλά και μόνο επειδή εμπεδώνεται η ανάκαμψη.

Σημειώνεται ότι το συντελούμενο ξήλωμα του πλαισίου εργασιακών σχέσεων μπορεί δυνητικά να αντιστρέψει την καλή αυτή πορεία της οικονομίας, και είναι πιθανόν να οδηγήσει στην ανεργία ανθρώπους που έχουν και την μεγαλύτερη ανάγκη.

Αυτό θα συμβεί εάν οι μισθοί αρχίσουν να αυξάνουν με ρυθμό υψηλότερο της παραγωγικότητας, εάν, για παράδειγμα, υπερβολικές αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, επεκταθούν και καλύψουν, με τη βοήθεια της διαιτησίας, τις μισθολογικές αναπροσαρμογές σε όλη την οικονομία.

Για αυτό χρειάζεται περίσκεψη και περισυλλογή τώρα που η οικονομία ανακάμπτει, και όχι υποσχέσεις και κούφια λόγια».