«Η Λευκή Καραϊβική» του Maurice Attia

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Ο αστυνόμος Πάκο Μαρτίνεθ έχει πια εγκαταλείψει την αστυνομία και εργάζεται ως δικαστικός συντάκτης και κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα «Le Provencal». Η γυναίκα του η Ιρέν συνεχίζει με επιτυχία τις δραστηριότητές της στο κατάστημα με καπέλα που διατηρεί. Τη γαλήνια ζωή τους θα ταράξει ένα πανικόβλητο τηλεφώνημα από τον παλιό συνεργάτη του, τον Κουπί. Μια έκκληση για βοήθεια, την οποία ο Πάκο δεν μπορεί να αγνοήσει. Παίρνει αμέσως το αεροπλάνο για τη Γουαδελούπη.

Ο Κουπί έχει καταφύγει στην Καραϊβική, στις Γαλλικές Αντίλλες, με τη σύντροφό του την Εύα. Βυθισμένος στο αλκοόλ, εργάζεται ως νυχτοφύλακας και γίνεται μάρτυρας μιας δολοφονίας, στην οποία κινδυνεύει να εμπλακεί και ο ίδιος. Εδώ, η Γουαδελούπη δεν έχει τίποτα το εξωτικό. Βρισκόμαστε μακριά από τις παραδεισένιες ακτές, μπλεγμένοι σε ένα σκοτεινό σύμπαν που περιλαμβάνει φόνους διακεκριμένων προσωπικοτήτων, πολιτικο-οικονομική διαπλοκή, φιλόδοξες γυναίκες, λαθρεμπόριο κάθε είδους, και μαύρη μαγεία, σε μια περιοχή όπου η αποικιοκρατία δίνει τη θέση της σε νεοαποικιακές πρακτικές.

Ο Μορίς Αττιά συνδυάζει αριστοτεχνικά την αστυνομική πλοκή με την ιστορία και το πολιτικο-κοινωνικό περιβάλλον. Περιγράφει με ζοφερά χρώματα την αποικιοκρατία και προσθέτει άλλη μία σκοτεινή νότα: την απειλή μιας επικείμενης ηφαιστειακής έκρηξης, που δίνει τον τόνο στην όλη αφήγηση.

Η «Λευκή Καραϊβική» είναι το πρώτο μυθιστόρημα μιας νέας τριλογίας, που αρχίζει το 1976 και τελειώνει το 1981.

Διαβάζουμε ένα απόσπασμα

«Φίλησα την κόρη μου, που είχε μόλις κλείσει τα έξι και θα ξεκινούσε την Πρώτη Δημοτικού δίχως εμένα· έπειτα αγκάλιασα την Ιρέν, η οποία μου ψιθύρισε στο αυτί: -Πάκο, αγάπη μου, να προσέχεις… – Δεν θα κάνω τίποτε επικίνδυνο χωρίς την άδειά σου. Εκτός ίσως από το να υποκύψω στη γοητεία κάποιας όμορφης Αντιλλέζας. – Κάθαρμα! Ξεφώνισε η Ιρέν με φωνή τρυφερή και γεμάτη ένταση από ένα υπόκωφο άγχος. Μα όχι αδικαιολόγητο. Από τη γέννηση της Μπερενίς και μετά, είχα απαρνηθεί την αστυνομική μου σταδιοδρομία, που μετατρεπόταν πια σε σαράβαλο εγκαταλελειμμένο σε πάρκινγκ μακράς διαρκείας. Η εξορία μου στη Βενσέν το ’68 εξάντλησε και τα τελευταία ίχνη της πίστης που μου είχε απομείνει για τη δουλειά μου. Στα τέλη του ’70, έχοντας παραιτηθεί πριν με “παραιτήσουν”, ξαναβρήκα την Ιρέν στην Αιξ-αν-Προβάνς, όπου έγινα σύζυγος και πατέρας της κορούλας της. Με χαρά. Αφού ξόδεψα τις πενιχρές μου οικονομίες, αναγκάστηκα να αναζητήσω μια δραστηριότητα που θα μου εξασφάλιζε τα προς το ζην, έστω κι αν δεν με γοήτευε ιδιαίτερα. Ποιες δουλειές ήταν διαθέσιμες για έναν πρώην μπάτσο; Φύλακας, σωματοφύλακας, ερευνητής σε ασφαλιστική εταιρεία, ιδιωτικός ντετέκτιβ που βγάζει το ψωμί του με αυτόφωρα αδικήματα μοιχείας; Κανένα από τούτα τα επαγγέλματα δεν με δελέαζε.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Maurice Attia γεννήθηκε στο Αλγέρι το 1949. Εργάζεται ως ψυχίατρος-ψυχαναλυτής. Παράλληλα, γράφει σενάρια για το σινεμά. Ο αστυνόμος Πάκο Μαρτίνεθ είναι ο βασικός ήρωάς του που πρωταγωνιστεί στην Τριλογία «Το μαύρο Αλγέρι», «Η κόκκινη Μασσαλία» και «Παρίσι Μπλουζ» που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πόλις.

ΤΙΤΛΟΣ:Η Λευκή Καραϊβική ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:Maurice Attia ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Χαρά Σκιαδέλλη Εκδόσεις Πόλις Σελ.: 384 Τιμή: 15,00 €