Τα «Εκατό Χρόνια Μοναξιά» του Μάρκες

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Τα «Εκατό χρόνια Μοναξιά» είναι ένα από τα πιο γοητευτικά και φημισμένα μυθιστορήματα του εικοστού αιώνα. Πρόκειται για μια τοιχογραφία μιας εποχής κι ενός ολόκληρου λαού που βρέθηκε να παλεύει απεγνωσμένα να βρει μια διέξοδο. Η ιστορία μιας πόλης, του Μακόντο, και μιας οικογένειας, των Μπουενδία και μέσα από τα πάθη, τα όνειρα, τις τραγωδίες, τις προδοσίες, τις ανακαλύψεις, τα θαύματα, τα μυστήρια και τις διαψεύσεις τους, η ιστορία μιας χώρας, μιας ηπείρου και ολόκληρου του κόσμου. Ένα μυθιστόρημα που έγινε γνωστό «από στόμα σε στόμα», όπως άρεσε στον συγγραφέα του να λέει, διαβάστηκε και διαβάζεται ακόμη από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Η συμβολή του υπήρξε καθοριστική στη βράβευση του Μάρκες με το Νομπέλ Λογοτεχνίας το 1982.

Διαβάζουμε ένα απόσπασμα

«Πολλά χρόνια μετά, στο εκτελεστικό απόσπασμα, ο συνταγματάρχης Αουρελιάνο Μπουενδία θα έφερνε στον νου του το μακρινό απόγευμα που ο πατέρας του τον πήγε να γνωρίζει τον πάγο. Το Μακόντο ήταν εκείνο τον καιρό ένα χωριουδάκι με είκοσι σπίτια φτιαγμένα από λάσπη και καλαμιές, στην όχθη ενός ποταμού με διάφανα νερά που κατηφόριζαν σε μια κοίτη γεμάτη λείες πέτρες, άσπρες και τεράστιες σαν προϊστορικά αυγά. Ο κόσμος ήταν τόσο πρόσφατος ώστε πολλά πράγματα δεν είχαν όνομα και για να τα πεις έπρεπε να τα δείξεις με το δάχτυλο. Κάθε χρόνο, τον μήνα Μάρτιο, μια οικογένεια ρακένδυτων τσιγγάνων έστηνε το τσαντίρι της κοντά στο χωριουδάκι και, μέσα σ’ έναν χαλασμό από πήλινες σφυρίχτρες και νταούλια, παρουσίαζε τις καινούργιες εφευρέσεις. Πρώτα έφεραν τον μαγνήτη. Ένας σωματώδης τσιγγάνος, με ορεσίβια γενειάδα και χέρια σαν τα ποδαράκια του σπούργου, που συστήθηκε με το όνομα Μελκιάδες, έκανε μια ανατριχιαστική δημόσια επίδειξη εκείνου που ο ίδιος ονόμαζε το όγδοο θαύμα των σοφών αλχημιστών της Μακεδονίας. Πήγαινε από σπίτι σε σπίτι σέρνοντας δυο μεταλλικές ράβδους κι όλος ο κόσμος τρόμαζε βλέποντας τα καζάνια, τους νταβάδες, τις τσιμπίδες και τις πυροστιές να φεύγουν από τη θέση τους, τα μαδέρια να τρίζουν από την προσπάθεια που έκαναν τα καρφιά τους να ξεκαρφωθούν και οι βίδες τους να ξεβιδωθούν και τα χαμένα από πολύ καιρό αντικείμενα να εμφανίζονται εκεί που τα είχαν ψάξει χίλιες φορές και να παρασέρνονται άτακτα, σβουρίζοντας πίσω από τις μαγικές σιδεριές του Μελκιάδες. «Τα πράγματα έχουνε ζωή δικιά τους», διατράνωνε ο τσιγγάνος με τραχιά προφορά, «το θέμα είναι να τους ξυπνήσεις την ψυχή».

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο Γκάμπο ή Γκαμπίτο όπως τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά σε όλη τη Λατινική Αμερική, γεννήθηκε στην Αρακατάκα της Κολομβίας το 1927. Σπούδασε νομικά στην Μπογκοτά αλλά σύντομα άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος στο εξωτερικό. Δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, «Τα Νεκρά Φύλλα», το 1955. Ακολούθησαν μεταξύ άλλων το «Εκατό χρόνια μοναξιά», που τον καθιέρωσε διεθνώς, «Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας», «Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου και «Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωης μου», καθώς και πάμπολλα διηγήματα και κινηματογραφικά σενάρια. Ο Μάρκες αποτύπωσε μοναδικά στο έργο του την ομορφιά και την τραγωδία της Λατινικής Αμερικής και τιμήθηκε για το τεράστιο έργο του με το Διεθνές Βραβείο Neustadt το 1972 και με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1982. Θεωρείται ‘ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Πέθανε το 2014 στην Πόλη του Μεξικού.

ΤΙΤΛΟΣ: Εκατό Χρόνια Μοναξιά ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:Gabriel Garcia Marquez ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Μαρία Παλαιολόγου Εκδόσεις Ψυχογιός Σελ.: 496 Τιμή:17,70 €