“Λήθη και Λίνκολν”: Το βραβευμένο μυθιστόρημα του George Saunders

Λίγες μέρες πριν την επίσκεψη του George Saunders στην Αθήνα, στο πλαίσιο του Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου, διαβάζουμε το μυθιστόρημα «Λήθη και Λίνκολν» που βραβεύτηκε με το Man Booker Prize 2017.

Λίγα λόγια για το βιβλίο “Λήθη και Λίνκολν”

«Πώς ζούμε και πώς αγαπάμε, όταν ξέρουμε ότι όλα αυτά που μας νοιάζουν κάποια στιγμή θα πάψουν να υπάρχουν;»

Φεβρουάριος 1862. Ο Αμερικανικός Εμφύλιος μαίνεται, ενώ ο αγαπημένος εντεκάχρονος γιος του προέδρου Λίνκολν βρίσκεται βαριά άρρωστος και, παρά τις προβλέψεις για ανάρρωση, τελικά πεθαίνει.

Στις 22 Φεβρουαρίου του 1862, δύο μέρες μετά τον θάνατό του, ο Γουίλι Λίνκολν κηδεύτηκε σε μαρμάρινη κρύπτη στο κοιμητήριο της Τζόρτζταουν.

Εκείνο το βράδυ, ο Αβραάμ Λίνκολν φθάνει μόνος στο νεκροταφείο, θέλοντας να περάσει χρόνο με το άψυχο σώμα του γιου του.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας, τα φαντάσματα αυτών που έφυγαν πρόσφατα από τη ζωή και αυτών που έχουν πεθάνει, από καιρό, συνυπάρχουν• μια μνημειώδης μάχη πραγματοποιείται για την ψυχή του μικρού Γουίλι.

Με έναυσμα αυτό το ιστορικό γεγονός, o George Saunders, αφηγείται μια καλειδοσκοπική ιστορία για την οικογενειακή αγάπη, την απώλεια, αλλά και τις δυνάμεις του καλού και του κακού.

“Λήθη και Λίνκολν”: Διαβάζουμε ένα απόσπασμα

«Υπήρξαμε άνδρες γενναίοι, γαλήνια ικανοποιημένοι, που, στην πρώτη μας νιότη, είχαμε αντιληφθεί τη διαφορετικότητά μας και είχαμε εύθυμα (σαν ν’ αποδεχόμαστε σαστισμένοι ένα βαρύ φορτίο) μεταβάλει την προοπτική της ζωής μας· αν δεν μπορούσαμε να γίνουμε σπουδαίοι, ας γίνουμε χρήσιμοι· πλούσιοι και ευγενικοί, κι έτσι ικανοί να κάνουμε το καλό: να χαμογελάμε με τα χέρια στις τσέπες μας, και να βλέπουμε τον κόσμο που είχαμε διακριτικά βελτιώσει στο διάβα μας (φροντίσαμε για την προίκα αυτής της κοπέλας, μεριμνήσαμε κρυφά για τις σπουδές αυτού του νεαρού). Υπήρξαμε καταδεκτικοί, χωρατατζήδες υπηρέτες που μας αγάπησαν τα αφεντικά μας για τις εύθυμες κουβέντες που τους λέγαμε και τους ενθαρρύναμε έτσι σε μέρες σημαντικές γι’ αυτούς.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι διακριθήκαμε. Ότι αγαπηθήκαμε. Δεν ήμασταν μόνοι, χαμένοι, τερατώδεις, αλλά σοφοί, ο καθένας κι η καθεμιά με τον τρόπο του και με τον τρόπο της. Η αναχώρησή μας προκάλεσε πόνο. Εκείνοι που μας είχαν αγαπήσει κάθονταν με το κεφάλι βυθισμένο στα χέρια τους· έσκυβαν κι ακουμπούσαν το πρόσωπό τους στο ξύλο του τραπεζιού, αφήνοντας κραυγές γοερές. Αγαπηθήκαμε, λέω, και καθώς μας θυμούνται, κι ας έχουν περάσει πολλά χρόνια, οι άνθρωποι χαμογελάνε, χαρούμενοι για λίγο από τη θύμηση».

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο George Saunders έχει γράψει εφτά βιβλία, ανάμεσα στα οποία οι συλλογές διηγημάτων «Δεκάτη Δεκεμβρίου» (Folio Prize 2014) και «Pastoralia».

Το 2006 τιμήθηκε με την Υποτροφία MacArthur. Το 2013 του απονεμήθηκε το Βραβείο Διηγήματος PEN/Malamoud ενώ συμπεριλήφθηκε στον Κατάλογο του Time με τους εκατό πιο σημαντικούς ανθρώπους στον κόσμο.

Το πρώτο του μυθιστόρημα «Λήθη και Λίνκολν» απέσπασε το The Man Booker Prize 2017. Διδάσκει στο Πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο Σύρακιουζ.

Το Σάββατο 30 Ιουνίου, στις 8 το βράδυ, ο Geogre Saunders θα βρίσκεται στο Πόλις Art Café (Πεσμαζόγλου 5, Αίθριο Στοάς Βιβλίου) για να συναντήσει τους αναγνώστες του και να συνομιλήσει με τον μεταφραστή των βιβλίων του στην Ελλάδα, Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη, για το παρόν και το μέλλον της αμερικανικής λογοτεχνίας. Τη συζήτηση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας Γρηγόρης Μπέκος.

ΤΙΤΛΟΣ: Λήθη και Λίνκολν ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:George Saunders ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Γ.Ι. Μπαμπασάκης Εκδόσεις Ίκαρος Σελ.: 472 Τιμή:16,50