“Τσουνάμι” αυξήσεων στις αποποιήσεις κληρονομιάς

Με το πιο ξεκάθαρο τρόπο καταγράφεται η εξάντληση της φοροδοτικής ικανότητας των φορολογουμένων και η δυσκολία αντιμετώπισης της καθημερινότητας αναγκάζουν ολοένα και περισσότερους πολίτες να αποποιούνται κληρονομιές, κυρίως όταν αυτές σχετίζονται με ακίνητα.

Πλέον, όπως αναφέρουν νομικοί, έχουμε ξεφύγει από την αποποίηση κληρονομιών λόγω χρεών του κληροδότη και παγιώνεται μία κατάσταση αποποιήσεων ακινήτων για να ξεφύγουν οι κληρονόμοι από τον ΕΝΦΙΑ, τον φόρο κληρονομιάς, τα τεκμήρια και τη συντήρησή τους.

Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, το 2017 οι αποποιήσεις έφθασαν τις 130.000 (οριστικά στοιχεία θα εκδοθούν το προσεχές διάστημα αναφέρουν κύκλοι του υπουργείου Δικαιοσύνης).

Το νούμερο αυτό είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό, καθώς είναι περίπου τριπλάσιο συγκριτικά με τις αποποιήσεις του 2016 (54.422) και αυξημένο κατά 333% συγκριτικά με το 2013. Ετσι, το Δημόσιο γίνεται ο μεγαλύτερος κληρονόμος μιας περιουσίας που δεν μπορεί να αξιοποιηθεί. Και αυτό καθώς είναι άγνωστο το τι γίνονται τα ακίνητα αυτά, καθώς τα προγράμματα πλειστηριασμών του Δημοσίου είναι περιορισμένα. Για παράδειγμα, το διάστημα αυτό έχουν αναγγελθεί προγράμματα πλειστηριασμών για 3 ακίνητα, ενώ το προηγούμενο 15νθήμερο είχαν βγει στον πλειστηριασμό 15 ακίνητα (είχαν κηρυχθεί άγονοι). Όπως επίσης άγνωστο είναι το απόθεμα των ακινήτων που έχει περιέλθει στο Δημόσιο από κατασχέσεις ή εκχωρήσεις ακινήτων.

Η διαδικασία

Η αποποίηση (αλλά και αποδοχή), από νομική άποψη, είναι μονομερής δικαιοπραξία αμετάκλητη και γίνεται στον γραμματέα του δικαστηρίου της κληρονομιάς. Μπορεί, όμως, να ακυρωθεί συνεπεία πλάνης, απάτης, απειλής.

Δικαίωμα αποποίησης έχει κάθε κληρονόμος, είτε εκ διαθήκης είτε εξ αδιαθέτου. Μόνο το Δημόσιο δεν μπορεί να αποποιηθεί την κληρονομιά, η οποία περιέρχεται σ’ αυτό.

Η αποποίηση γίνεται με δήλωση στη γραμματεία του δικαστηρίου της κληρονομιάς, που είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο, στην περιφέρεια του οποίου κατοικούσε ή διέμενε ο κληρονομούμενος.

Η προθεσμία προς αποποίηση είναι τετράμηνη και αρχίζει:

1. Από τον θάνατο του κληρονομούμενου (όταν δεν υπάρχει διαθήκη).2. Από τη δημοσίευση της διαθήκης.

Εάν ο κληρονομούμενος είχε την κατοικία του στο εξωτερικό ή αν ο κληρονόμος διέμενε στο εξωτερικό, τότε η προθεσμία για την αποποίηση είναι ένα έτος.

Η αποδοχή και η αποποίηση κληρονομιάς δεν μπορούν να γίνουν μερικώς, διαφορετικά είναι άκυρη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:Αυξάνονται οι πληρωμές με ανέπαφες συναλλαγές